Προ μερικών ημερών, είχα την χαρά να αντικρίσω και να κρατήσω ξανά στα χέρια μου ένα ενθύμιο, από εκείνα που φέρνουν στο νου τα χρόνια της παιδικής μου ηλικίας.
Φαντάζομαι ότι πολλοί από εσάς το θυμάστε, όπως και τις αξέχαστες στιγμές που μας χάρισε.
Ένα παιγνίδι περισσότερο αυτοσχεδιασμού, απλό και όχι εξεζητημένο, από αυτά που κάποτε είχαν την δύναμη να αλλάζουν την καθημερινότητά μας και, με μια απλή κίνηση, να προκαλούν γέλιο. Ειδικά όταν η χρήση του ήταν στην τάξη!
Ο λόγος για το «βατραχάκι», ένα μεταλλικό κομμάτι ευρηματικότητας, που πιέζοντάς το έκανε έναν χαρακτηριστικό ήχο.
Κάποια εποχή, εκεί γύρω στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’70, ήταν από τα πλέον δημοφιλή της γενιάς μας, αν και ανήκε ακόμη και σε αυτήν των γονιών μας, αφού προϋπήρχε τουλάχιστον 10–15 χρόνια πριν, ίσως σε ακόμη πιο λιτή μορφή.
Αυτό εδώ, που μοιράζομαι μαζί σας, είναι από την σειρά εκείνη, που απεικόνιζε στο πάνω του μέρος σπουδαίους Έλληνες ποδοσφαιριστές, όπως τον Μίμη Παπαϊωάννου, τον μεγάλο μπαλαδόρο της ΑΕΚ και της Εθνικής μας.
Κάποτε τα ανταλλάζαμε με κάρτες, κόμικς, στρατιωτάκια, αυτοκινητάκια.
Σήμερα, τα αναζητούμε εναγωνίως και πληρώνουμε μεγάλα ποσά, για να τα κρατήσουμε ξανά στα χέρια μας, προσδοκώντας ίσως ότι με τον χαρακτηριστικό τους ήχο θα φέρουμε ξανά στα μάτια μας εικόνες εκείνων των χρόνων….
Πηγή