Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Ισραηλινής Εφημερίδας Haaretz : Αυτό που οι Τούρκοι δεν γνώριζαν, είναι ότι οι σχέσεις τους με τους διάφορους κλάδους των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών, ήταν καλύτερεςαπό αυτές που διατηρούσαν οι επιμέρους ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες μεταξύ τους!
Γιατί επιλέγουν να διαφημίσουν τις επί δεκαετίες “στενές” τους σχέσεις με την Τουρκία ειδικά Σήμερα;
Συνεχίζει σε άλλο σημείο η Haaretz : «ο Ερντογάν θα ενθουσιαστεί να ανακαλύψει»την ιδιαίτερη συνεισφορά της ισραηλινής στρατιωτικής κατασκοπείας,αλλά και δυνατότητες σε όλο το φάσμα της λειτουργίας και των επιχειρήσεων των μυστικών υπηρεσιών, αποσπώντας τονθαυμασμό και τον σεβασμό των Τούρκων συναδέλφων τους.
Σχόλιό μας: Α ρε κακομοίρη “Σουλτάνε” Ερντογάν, που πήγαινες για “Μεγαλοπρεπής” τρομάρα σου…. κάτω απο τη μύτη σου δουλεύουν οι Εβραίοι (και οι Κεμαλικοί εντολοδόχοι τους) για να σε ανατρέψουν, και στο λένε μέσα στα μούτρα σου… Αλίμονο στην Ελλάδα που σε λίγες μέρες θα έχει Τούρκο Διοικητή στη Λάρισα….. και που αυτός θα υπακούσεισε Κεμαλιστές Στρατηγούς…
Συγκεκριμένα:
Ένα βιβλίο που εκδίδει το ισραηλινό υπουργείο Άμυνας με τις «ευλογίες» του επικεφαλής της υπηρεσίας στρατιωτικής κατασκοπείας της χώρας (MI: Military Intelligence), ενώ σε μια πρώτη ανάγνωση ρίχνει φως στην ανάδυση της ισραηλινής στρατιωτικής κατασκοπείας, αποδεικνύεται πολύ πιο επίκαιρο από ότι κανείς θα φανταζόταν, τόσο επίκαιρο μάλιστα, που θα έλεγε κανείς ότι η έκδοσή του μόνο τυχαία δεν είναι…Του Ζαχαρία Μίχα
Διευθυντή Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας (ISDA)
Πρόκειται για βιβλίο της εταιρίας που εκδίδει τα συγγράμματα του ισραηλινού υπουργείου Άμυνας, της «Maarakhot», σε συνεργασία με το ερευνητικό Ινστιτούτο που διατηρεί η MI, το οποίο και δίνει «ποταμό» πληροφοριών για την ανάδυση της στρατιωτικής κατασκοπείας του εβραϊκού κράτους, αλλά και για τις περιφερειακές στρατηγικές ισορροπίες της εποχής,οι οποίες ήταν πολύ διαφορετικές από τις σημερινές και όλως ιδιαιτέρως για τη γνωστή και προδήλως… φιλική στην Ελλάδα, την Τουρκία.
Τι αναφέρεται λοιπόν στο βιβλίο των ερευνητών συγγραφέων David Siman-Tov και Shay Hershkovitz; Ότι οι μη αραβικές χώρες της Μέσης Ανατολής (Ισραήλ, Τουρκία, Ιράν), είχαν συμπήξει συμμαχία σε επίπεδο μυστικών υπηρεσιών για να αντιμετωπίσουν τους Άραβες,προφανώς εξουδετερώνοντας αφενός τιςαπόπειρες σοβιετικής διείσδυσης και αφετέρου τις όποιες «παναραβικές» τάσεις παρουσιαζόντουσαν, καταστρέφοντάς τις εν τη γενέσει τους. Άρα, ένα πρώτο συμπέρασμα είναι ότι το «διαίρει και βασίλευε» στη Μέση Ανατολή αποτελούσε τον κανόνα, που δεν αφορούσε μόνο τους Ισραηλινούς.
Ο επικεφαλής της ισραηλινής στρατιωτικής κατασκοπείας, υποστράτηγος Αβίβ Κοτσαβί
«Το βιβλίο ανοίγει ένα παράθυρο στον κόσμο των [διακρατικών] μυστικών», αναφέρει στην εισαγωγή του ο υποστράτηγος Αβίβ Κοτσαβί, επικεφαλής σήμερα της MI. Κι όταν λέμε «μυστικά», στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, ιστορικά, ποτέ δεν ξέρεις με ακρίβεια ποιος συνεργάζεται με ποιονκαι είναι εντελώς μάταιο να χρησιμοποιήσεις σαν «οδηγό» το ποιος καταγγέλλει ποιον στη ρητορική κυβερνήσεων και καθεστώτων. Το τονίζουμε διότι θα επανέλθουμε, αφού μας αφορά ως χώρα και ως Ελληνισμό…Στο σχετικό ρεπορτάζ της ισραηλινής Haaretz,αναφέρεται, ότι «είναι προφανές ότι το βιβλίο θα μεταφραστεί, αγνοώντας την πνευματική ιδιοκτησία, στα αραβικά και τα περσικά, τα αγγλικά και τα ρωσικά,καθώς διαπραγματεύεται θέματα και προσανατολισμούς που δεν έχουν αλλάξει ασχέτως των δραματικών μετασχηματισμών στη τεχνολογία, την οικονομία και τις σχέσεις των τοπικών καθεστώτων με τους λαούς τους»… Αυτό το «δεν έχουν αλλάξει», χρήζει επίσης προσοχής…
Και μπαίνουμε σε άλλο ένα σημαντικό σημείο της παρουσίασης της ισραηλινής εφημερίδας. Αναφέρει, «προς όφελος του πιστού μας αναγνώστη, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, θα ήταν χρήσιμο για τον επικεφαλής της κατασκοπείας, Χακάν Φιντάν – ο οποίος, σύμφωνα με τον τουρκικό Τύπο, φιλοξένησε τον διοικητή της Mossad στην Άγκυρα πριν δύο μήνες – να φροντίσει να μεταφραστεί το βιβλίο και στα τουρκικά επίσης. Όταν ο Ερντογάν, αυτή την εβδομάδα, κατηγόρησε το Ισραήλ για ανάμιξη στις αιγυπτιακές υποθέσεις, δεν ήταν και εντελώς κατασκεύασμα. Κάτι παρόμοιο είχε συμβεί 55 χρόνια νωρίτερα και η Τουρκία, επίσης, ήταν αναμεμιγμένη».
Και κάπου εκεί ξεκινά η αφήγηση για την προαναφερθείσα τριμερή συνεργασία Τουρκίας-Ιράν-Ισραήλστον τομέα των μυστικών υπηρεσιών, επί τη βάση του κοινού συμφέροντος. Το επιχειρησιακό σκέλος της συνεργασίας είχε το όνομα «Τρίαινα» (Trident),όπως αποκαλύφθηκε από τα έγγραφα που δεν πρόλαβαν να καταστρέψουν στην αμερικανική πρεσβεία στην Τεχεράνη στην Ισλαμική Επανάσταση του 1979,πριν το κτίριο πέσει στα χέρια των υποστηρικτών του Χομεϊνί.
Το καινούργιο που φέρνει στην επιφάνεια το βιβλίο, είναι μια απόρρητη συνάντηση των μυστικών υπηρεσιών Τουρκίας και Ισραήλ τον Ιούνιο του 1958και τα απόρρητα έγγραφα που προηγήθηκαν και ακολούθησαν, καθώς επίσης και μια τριμερούς με τη συμμετοχή και της Περσίαςαπό τις 31 Σεπτεμβρίου έως τις 5 Οκτωβρίου του ιδίου έτους που ακολούθησε.
Από ισραηλινής πλευράς συμμετείχαν εκπρόσωποι και από τη Mossad και από τη MI και από τη Shin Bet (αντικατασκοπεία – εσωτερική ασφάλεια). Από τουρκικής ο επικεφαλής της MIT και της στρατιωτικής κατασκοπείας και από περσικής, ο επικεφαλής της περιβόητης SAVAK (συνένωνε τη μυστική αστυνομία, την αντικατασκοπεία – εσωτερική ασφάλεια και την εξωτερική κατασκοπεία), στρατηγός Τεϊμούρ Μπαχτιάρ.
Εκεί συζητήθηκαν τα θέματα που έφερναν κοντά τις τρεις χώρες, όπως τα καταγράφουμε στην αρχή του παρόντος άρθρου. Συνεννοήθηκαν για ανατρεπτική δράση και ειδικές επιχειρήσεις (ψυχολογικές, οικονομικό πόλεμο κ.λπ.)στις χώρες της Μέσης Ανατολής και της Αφρικής, με τις Τουρκία και Ισραήλ να αναλαμβάνουν από κοινού Λιβύη, Τυνησία, Συρία και Λίβανο (η Περσία ανέλαβε τις μοναρχίες στον Κόλπο, ενώ το Ισραήλς σε συνεργασία με τις αιθιοπικές μυστικές υπηρεσίες ανέλαβαν τη μαύρη Αφρική, δηλαδή πλην των χωρών του βορείου τμήματος της ηπείρου), ενώ ενδιαφέρον – και αποκαλυπτικό στους γνωρίζοντες την τοπική και περιφερειακή Ιστορία – είναι ότι και οι τρεις από κοινού ασχολήθηκαν με την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία και την Ιορδανία. Ανά τρεις μήνες, οι αρχηγοί των υπηρεσιών τα έλεγαν στην Άγκυρα ή σε μια από τις άλλες χώρες.
Κάπου εκεί αναφέρει η εφημερίδα, ότι «ο Ερντογάν θα ενθουσιαστεί να ανακαλύψει» την ιδιαίτερη συνεισφορά της ισραηλινής στρατιωτικής κατασκοπείας,αλλά και δυνατότητες σε όλο το φάσμα της λειτουργίας και των επιχειρήσεων των μυστικών υπηρεσιών, αποσπώντας τον θαυμασμό και τον σεβασμό των Τούρκων συναδέλφων τους. Τις δε ικανότητες αυτές δεν τις αποκάλυψαν όλες μαζί, αλλά σταδιακά και ταυτόχρονα με παρόμοιο άνοιγμα από τις άλλες πλευρές, ώστε να μην ανοίξουν ξαφνικά όλα τα χαρτιά τους, χωρίς και οι υπόλοιποι να κάνουν το ίδιο.
Η κατάληξη του ρεπορτάζ της Haaretz είναι εξίσου εντυπωσιακή: Αυτό που οι Τούρκοι δεν γνώριζαν, είναι ότι οι σχέσεις τους με τους διάφορους κλάδους των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών, ήταν καλύτερες από αυτές που διατηρούσαν οι επιμέρους ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες μεταξύ τους!
Ο επικεφαλής της Mossad, Ταμίρ Πάρντο
Σήμερα, στη εποχή του υποστρατήγου Αβίβ Κοτσαβί (MI) και του Ταμίρ Πάρντο (Mossad)η συνεργασία είναι τόσο καλή, όσο σχεδόν στις «μέρες της δόξας» λίγο πριν τον Πόλεμο των Έξι Ημερών (1967), με επικεφαλής της Mossad τον Μέιρ Αμίτ (το όνομά του φέρει ο δρόμος που οδηγεί στον λόφο που βρίσκεται η έδρα της υπηρεσίας…) και τον υποστράτηγο Αχαρόν Γιαρίβ, επικεφαλής της MI. Ακόμα πιο ενδιαφέρουσα όμως είναι η καταληκτική πρόταση και χρήζει ιδιαίτερης προσοχής στην Ελλάδα: Μόνο δυο αποστολές μένουν: Το να κάμψουν τις αντιστάσεις της Shin Bet (να συνεργαστεί και αυτή καλύτερα) και να αποκαταστήσουν τις σχέσεις με την Τουρκία και το Ιράν…
Πηγή