Δεν έχει σημασία από που είσαι, από που είμαι... σε κάθε γωνιά αυτής της μικρής χώρας που λέγεται ΕΛΛΑΔΑ, τέτοιες εικόνες υπήρξαν .... μοναδικές για τον καθένα, αλλά και τόσο γνώριμες για πολλούς...
Η Ελλάδα του '50, του '60... τόσο μακρινή, μα και τόσο κοντινή πια...
Βουτιά στη θάλασσα του χθες, για να μαζέψουμε ο καθένας τις δικές του αναμνήσεις, γιατί το χθες, γίνεται σήμερα και αύριο....
Και δεν είναι πια οι αναμνήσεις που θα τραβήξεις και θα τραβήξω από τον βυθό...
Είναι αυτό που ζούμε, αυτό που θα ζήσουμε... αν δεν αντισταθούμε...
Οι αναμνήσεις, είναι πολύτιμος θησαυρός για τον καθένα μας.
Αυτό που ζούμε όμως, είναι ένας εφιάλτης... και αυτό που θα ζήσουμε δεν θα έχει τίποτα από το γλυκόπικρο άρωμα του χθες..
Το χθες, μύριζε μέλι και κανέλα... δες και θα καταλάβεις τι σου λέω...
Το αύριο δεν θάχει παρά μόνο την μυρωδιά της μούχλας...
Πόπη
...
"Μόνη πατρίδα τα παιδικά μας χρόνια..."
Μικρόβαλτο Κοζάνης, νοσταλγικές δεκαετίες του '50, του '60, του '70...
Από το φωτογραφικό αρχείο του Πολιτιστικού και Μορφωτικού Συλλόγου Μικροβαλτινών Ν. Κοζάνης.
Δημιουργία: glmastr (Γιώργος Μαστρογιαννόπουλος-gmastrogiannopoulos@y
Μουσική επένδυση: "Το βαλς των χαμένων ονείρων" του Μάνου Χατζιδάκη