Η νοσταλγία, έρχεται σαν κύματα, εκεί που δεν την περιμένεις... απροσδόκητα... κύματα που φέρνουν μαζί τους θύμησες παλιές για να μας θυμίουν πως η αληθινή αγάπη δεν μετριέται ούτε με τις αποστάσεις, ούτε με τον χρόνο που περνά.. δεν στερεύει.. γιατί κάθε τι αληθινό μέσα μας, ζει για πάντα... είναι αθάνατο... είναι πλούτος και δύναμη ψυχής... είναι όλα όσα έζησες, το λευθέρωμα της ψυχής, το άγγιγμα, η τρυφερότητα, τα δάκρυα και τα χαμόγελα, οι αγκαλιές, τα βλέμματα... είναι η απεραντοσύνη της αγάπης που μόνο σε καρδιές πλούσιες κι ευρύχωρες μπορεί να χωρέσει, χωρίς πληγές και μικρές ανθρώπινες αδυναμίες...
Καληνύχτα
Πόπη