Δισταγμοί... η ζωή μας γεμάτη δισταγμούς... κι ο χρόνος κυλά αδυσώπητος..
Ο φόβος σφίγγει σαν τανάλια τις καρδιές μας... κι ο χρόνος κυλά αδυσώπητος.
Διστάζουμε να πούμε τα "σ'αγαπώ"μας σήμερα, και τ'αναβάλουμε... κι ο χρόνος κυλά αδυσώπητος..
Γινόμαστε δειλοί στην αγάπη, κι ας είμαστε δυνατοί σ'όλα τ'άλλα...
Ξεχνάμε πως το αύριο είναι άμορφο κι ακαθόριστο..
Το αύριο μπορεί να κουβαλάει ελπίδες που ποτέ δε θα γίνουν πραγματικότητα..
Μα η αγάπη, στο σήμερα ζει...
Στο σήμερα ζει το "σ'αγαπώ"... στο σήμερα ζει το "συγνώμη"... γιατί ο χρόνος όλα τ'αλλάζει, και κυλά αδυσώπητος...
Κρύβεις την αγάπη πίσω από το "ΑΝ"... πίσω από το "ΙΣΩΣ".. πίσω από το "ΜΠΟΡΕΙ"...
Τη θυσιάζεις στο άμορφο αύριο, στο ακαθόριστο μέλλον...
Κι όμως, η αγάπη, αν της δώσεις το σήμερα, μπορεί να το κάνει "ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ".
Σ'αυτούς που αγαπάτε, δείξτε τους το σήμερα...
Αύριο, μπορεί να είναι αργά....
Καληνύχτα
Πόπη