Τις αναζητάς αυτές τις αποδράσεις... λαχταράς να γυρίσεις εκεί... στα χρονια της αθωώτητας... να μην σκέπτεσαι το σήμερα... να βρεις έστω και για λίγο όλα εκείνα που σ'έκαναν να νοιώθεις πως υπάρχεις... πως δεν έχουν χαθεί οι αισθήσεις σου... ν΄ ακούσεις, να δεις, ν'αγγίξεις με τα μάτια της ψυχής... εκείνης της ψυχής που δεν είχε αλωθεί.. που είχε την ορμή των νιάτων... να πιάσεις στον αέρα τις μυρωδιές της φύσης.. να βγει η φωνή σου μια μελωδία σύνδεσης με την καρδιά.
Πάμε, παιδιά; Πάμε να ζήσουμε το δικό μας Σαββατόβραδο;
Κάπελλα, κρασί...
Μητσάρα, παραγγελιά...
Πόπη