(ΠΡΟΣΟΧΗ:Το κείμενο που ακολουθεί να θεωρηθεί σαν πρόκληση καταρχήν για το blogπου το αναρτά)
Όλοι μιλάνε για επανάσταση, για ξεσηκωμό και ανατροπή της υπάρχουσας πολιτικής δικτατορίας και αλλαγής του τρέχοντος πραγματικού μεσαιωνικού σκηνικού σε ένα νέο αναγεννησιακό και άμεσα δημοκρατικό. Για μία επανάσταση η οποία θα προκαλέσει ένα ντόμινο εξελίξεων καταρχήν πολιτικών και θα δώσει ένα τέλος στα πάντα αρχίζοντας από την κορυφή, τους πολιτικούς.
Εγώ λοιπόν αρχίζω από τον πάτο πρώτα, εμάς!
Ο κόσμος τα τελευταία 40 χρόνια πίστευε ότι οι κυβερνητικοί και οι κρατικοί φορείς ήταν και ο πραγματικά κυβερνών τομέας.
Όποιος πίστευε και ισχυριζόταν το αντίθετο χαρακτηριζόταν αυτομάτως ώς συνωμοσιολόγος, ψιλό-ημί-τρελλος και δέν τον έπαιρναν στα σοβαρά.
Τώρα τελευταία όμως που πιάσαν τα δύσκολα, ο κρατικός τομέας αρχίζει και εκδηλώνεται απροκάλυπτα και αποκαλύπτει βάσει του νομοθετικού του κυρίως έργου ότι, δέν εξυπηρετούν τα συμφέροντα του λαού αλλά κάποιον άλλων.
Των ποιών άλλων;
Πολλοί λένε ότι
γνωρίζουν, άλλοι υποθέτουν, άλλοι ψυλλιάζονται, άλλοι το αποδίδουν σε παγκόσμια μυστικά οικονομικά, παραπολιτικά, θρησκευτικά λόμπυ και το ίντερνετ εν ολίγοις ειδικεύεται στο να βρυγχάται στην κυριολεξία με αποδείξεις και τεκμηριώσεις όλων αυτών. Συζητήσεις επί συζητήσεων και άρθρα περί αυτού στο ίντερνετ και πάει λέγωντας λοιπόν.
Όλα αυτά μπορεί να ισχύουν και μπορεί όχι, είτε όμως ισχύουν είτε δεν ισχύουν, εμείς- ο κυρίαρχος λαός δέν θα έπρεπε να μας απασχολεί τόσο πολύ πλεόν στην κατάσταση που βρισκόμαστε τώρα, διότι δέν έχουμε ανάγκη από αυτό.
Από λύσεις στον καλπάζων χιλιό-πολύπλέυρως διαπιστευμένο «καρκίνο» πάσχουμε.
Έξω απο το σπίτι μας και την οικογένεια μας γνωρίζουμε όλοι ότι υπάρχουν πολλοί και διάφοροι κίνδυνοι.
Οι ληστες που μπαίνουν μέσα στα σπίτια και κλέβουν, οι κακοί φίλοι που μας ζηλεύουν και μας επιβουλεύονται, εταιρείες και ιδρύματα που θέλουν να μας εκμεταλλεύονται, υπάρχουν ακόμη οι φυσικοί κίνδυνοι και τα φυσικά φαινόμενα, ο σεισμός καλή ή μάλλον κακή ώρα και ένα σωρό άλλοι κίνδυνοι, που οι γονείς μας πάντα φρόντιζαν να μας προστατεύουν, να μας προειδοποιούν και να μας αποτρέπουν από την οποιαδήποτε μελλοντική μας εμπλοκή μας σε αυτά.
Εγώ δέν είδα ούτε άκουσα ποτέ κανένα γονιό ή κάποιον νοικοκυραίο τέλοσπάντων που να αναλώνεται μόνο στο να τα βάζει με το σύμπαν όλο, προσπαθώντας να το διορθώσει όλο, χωρίς να προστατεύει και να μαθαίνει στα παιδιά και στην οικογένεια τί πρέπει να κάνει ώστε να προστατεύεται από όλους αυτούς τους κινδύνους και μή.
Αυτό που προσπαθώ να πώ είναι ότι όλοι αυτοί οι κίνδυνοι, η κακή Γερμανία π.χ., η αδηφάγα Αμερική, το καταστρεπτικό ευρώ, οι διεφθαρμένες τράπεζες, οι ξεπουλημένοι πολιτικοί, τα λόμπυ πάνω και πέρα από αυτούς, υπάρχουν και υφίστανται αλλά ταυτόχρονα είναι και άκρως αναμενόμενο να υπάρχουν.
Το ον τι υπάρχουν παγκόσμια λόμπυ που μας επιβουλεύονται και θέλουν τα σπίτια μας, τα πετρέλαιά μας και το βιός μας, είναι σίγουρο αλλά και είναι και αναμενόμενο κιόλας να θέλουν τα θέλουν όλα αυτά.
Την δουλεία τους κάνουν στο κάτω κάτω της γραφής.
Δέν είπαν άλλωστε ποτέ ότι μας αγαπάνε κιόλας. Δυστυχώς δεν ζούμε σε αγγελικά πλασμένο κόσμο.
Το να καθόμαστε όμως και να προσπαθούμε μόνο να αποκαλύπτουμε τους κακούς και να μήν προστατεύουμε την οικογένειά μας – την Ελλάδα, είναι έγκλημα που διαπράττεται από την πλευρά μας αυτή τη φορά.
Το θέμα είναι εμείς πώς θωρακιζουμε το σπίτι μας από αυτούς τους οποιοσδήποτε ενδεχόμενους δαύτους και ποιός συμβάλλει πραγματικά προς τα εκεί.
Άλλες συζητήσεις και αναλύσεις επί αναλύσεων λοιπόν περί των κακών αυτών ανθρώπων-κρατών-ιδρυμάτων-λόμπυ και θρησκειών, θεωρείται και δέν είναι τίποτα άλλο πλέον παρά ΧΑΣΙΜΟ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΙΑΣ ΟΥΣΙΑΣ.
Πρέπει να αρχίσουμε με τον ίδιο οίστρο να συζητάμε για το τί μπορούμε εμείς να κάνουμε σαν Έλληνες εγχωρίως για να προστατευτούμε, να διορθώσουμε ώστε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε σάν οντότητες και σαν κράτος, ώστε να μήν την ξαναπατήσουμε.
Είναι σαν να έχει κάποιος καρκίνο και να πηγαίνει σε έναν γιατρό και ο γιατρός να σου κάνει αναλύσεις και παρουσιάσεις επί παρουσιάσεων για το τί είναι ο καρκίνος, πώς προκαλείται, πώς λειτουργεί, πόσο κακό έκανες στον εαυτό σου τόσο καιρό για να τον προκαλέσεις, πόσο έντεχνα δυεισδύει στον οργανισμό και αφού μπεί πόσο αποτελεσματικά μεταδίδεται και για το τί μπορεί να κάνει ο ασθενής για να τον νικήσει, τίποτα, ουδέν σχόλιον. Αυτό κάνουμε οι πλειονότητα εξ’ημών τόσο καιρό και άθελα μας θέλω να πιστεύω.
Το να τεκμηριώνουμε και να αποκαλύπτουμε εμπεριστατωμένα τον κίνδυνο χρειάζεται ναι μέν αλλά αυτό είναι μόνο η αρχή, εάν δέν ακολουθείται με τρόπους και τεχνικές θεραπείας και αντιμετώπισης, γυρνάει μπούμερανγκ.
Γιατί όσο δυσχεραίνει η κατάσταση του ασθενή, η τόσο καλά εμπεριστατωμένη πρότερη ενημέρωση του ασθενή περί της αποτελεσματικότητας και ευρύτητας του καρκίνου, λειτουργεί επιπλέον επιβαρυντικά στην φθίνουσα κατάσταση του ασθενή του ίδιου διότι κάνει τον ασθενή να αισθάνεται ακόμα πιο ανήμπορος έναντι στον τόσο ισχυρό και τόσο καλά δικτυωμένο αντίπαλο.
Όσο αναμασάμε και επαναποδεικνύουμε αυτό που όλοι πλέον έχουμε τούμπανο με ακόμα ένα νεό έναυσμα-γεγονός ή περιστατικό δέν προσφέρουμε ΤΙΠΟΤΑ.
Τα περιστατικά και τα εναύσματα θα συνεχίσουν να εκδηλώνονται ευτυχώς θα έλεγα, και εμείς από την άλλη πιο έντονα θα αναλωνόμαστε εξ’ολοκλήρουστο να τα αναλύουμε.
Και έτσι τόσο πιο πολύ θα οργιζόμαστε, θα αγανακτούμε, θα απελπιζόμαστε από την μία και ταυτόχρονα από την άλλη τόσο πιο πολύ η κατάσταση θα συνεχίζει να δυσχεραίνει χωρίς να προσφέρουμε τίποτα ουσιαστικά, γιατί εάν όντως προσφέραμε κάτι πραγματικά ουσιαστικό η κατάσταση δέν θα δυσχέραινε για τον απλό λαό τόσο πολύ.
Και όλα αυτά ξέρετε γιατί; Γιατί είμαστε όλοι μας εγωίσταροι του κερατά!!!
Γιατί με το επιβεβαιωνόμαστε στην επαλήθευση του κακού, χορταίνει το εγώ και ο εγωισμός μας που πέσαμε για ακόμα μια φορά μέσα στην πρόβλεψή του και παίρνουμε και προσωπική-ηθική ικανοποίηση ότι η προφητεία μας για το κακό έπεσε μέσα.
Και μάλιστα λέμε και στους άλλους τότε, θυμάστε που σας τα έλεγα; Σας τα έλεγα, δέν σας τα έλεγα; Άρα είμαι αξιόπιστος, έκανα καλά την δουλειά μου, άρα να συνεχίσετε να με προτιμάτε σε σύγκριση με άλλους.
Μπράβο ρε μάγκα που τα έλεγες, αλλά αφού τα έλεγες εκ των προτέρων γιατί δεν μας έλεγες και τι πρέπει να κάνουμε για να αποφύγουμε τον κίνδυνο που τον έβλεπες;
Ή εκεί το iqστέρεψε;
Επιβεβαιώθηκες στο κακό;
Πολλά μπράβο λοιπόν, στην διαδικασία του καλού όμως μπήκες ποτέ;
Λυπάμαι αλλά αποδεδειγμένα δέν μπήκες, άρα ποιος φταίει από τους δύο μας πιο πολύ; Εσύ ο εύστροφος που γνώριζες από πιο πριν ή εγώ ο βλάκας που μαλακωδώς δέν γνώριζα;
Εγώ μπορεί ναι μεν να χαρακτηριστώ ως βλάκας που την πάτησε αλλά εσύ δε όμως μπορεί να χαρακτηρισθείς ως ένας επιτήδειος εγωίσταρος που κοίταξε μόνο την δουλεία του και το χρησιμοποίησε μόνο για αυτήν, διότι γνώριζες εκ των προτέρων.
Στάθηκες στην προσωπική ικανοποίηση που εξέλαβες μέσω της επιβεβαίωσης των λεγομένων σου και κορέστηκες σε αυτό. Λυπάμαι αλλά είσαι χωρίς να το θέλεις και εσύ ακόμα ένα μεταλλασσόμενο καρκινικό κύτταρο που τρέφεσαι και εξελίσσεσαι από τον ακόρεστο εγωισμό σου.
Δέν υπάρχει πλέον εδώ και πολύ καιρό τώρα καιρός για άλλες διαπιστώσεις. Οι διαπιστώσεις, η επαλήθευση αυτών και η προσωπική ικανοποίηση που εισέπραττες από αυτήν δέν θα πληρώσει αύριο τους λογαριασμούς του κόσμου, ούτε λύνει κανενός το παραμικρό πρόβλημα. Μόνο προσωρινά το δικό σου.
Λέτε σε όλους ξυπνάτε, αλλά ξεκινήστε με την πάρτη σας πρώτα και από αυτό που σας λέω τώρα εάν θέλετε πραγματικά να συμβάλλετε στην πραγματική ενημέρωση του κόσμου.
Με συγχωρείτε πραγματικά που μιλάω και γράφω έτσι και ίσως και να είμαι και υπερβολικός. Αλλά πραγματικά νευριάζω και ενοχλούμε πλέον κάθε φορά που μπαίνω σε όλα τα ιντερνετικά sitesκαι blogsκαι καθημερινά το μόνο που βλέπω είναι αυτό το φαινόμενο που όχι μόνο δεν αλλάζει αλλά γιγαντώνεται κιόλας.
Ένα μόνο πράγμα θα πω εν κατακλείδι, φανταστείτε όλος αυτός ο κόσμος που μπαίνει, γράφει, διαχειρίζεται και σχολιάζει στο ίντερνετ να έκανε αυτό που προσπαθώ να πω σε όλο το παραπάνω κείμενο.
Να ασχολείται δηλαδή αποκλειστικά με τα του οίκου μας – την Ελλάδα δηλαδή και με το πώς θα την προστατεύσουμε από εδώ και πέρα τουλάχιστον.
Αναγνωρίζουμε όλοι οι Έλληνες πλέον τον/τους κινδύνους, δέν πάσχουμε πλέον από αυτό, από το επόμενο βήμα πάσχουμε και εκεί θα έπρεπε να ήμασταν όλοι από καιρό τώρα οι περισσότεροι και κάποιοι άλλοι από πολύ πιο πολύ ακόμα καιρό, εάν και εφόσον πάντα πραγματικά μας ενδιαφέρει.
Αυτή θα ήταν η απαρχή της πραγματικής ένωσης και της πραγματικής εγρήγορσης, της πραγματικής προσφοράς όλων μας σε όλους και κυρίως στην πατρίδα μας.
Η απαρχή της πραγματικής και ουσιαστικής επανάστασης που όλοι ευαγγελιζόμαστε αλλά πουθενά δέν βλέπουμε.
Και μεγάλη ευθύνη σε αυτό φέρουν καταρχάς οι διαχειριστές-ιδιοκτήτες των εκάστοτε blogs.
Μιλώ αποκλειστικά με γνώμονα το κοινό καλό.
Βασίλης Παπαδόπουλος.
Μπορώ όμως να μιλήσω για τα attikanea του οποίου και είμαι η διαχειρίστρια.
Έχεις εν μέρει απόλυτο δίκιο, αγαπητέ Βασίλη Παπαδόπουλε.
Λυπάμαι που η πρώτη και βασική μου ένσταση στο κατα τ'άλλα εξαίρετο και εύστοχο άρθρο σου (όλα τα άρθρα σου φέρουν την σφραγίδα της αντικειμενικής - αφυπνιστικής προσπάθειας και κυρίως της αγωνίας σου, πέρα και πάνω από κομματικές γραμμές), είναι πως όλοι είμαστε πλέον αφυπνισμένοι.
Υπάρχει δυστυχώς μια μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού, που σέρνεται πίσω από κομματικούς μηχανισμούς.
Αν αυτό δεν ξεπεραστεί... αν πρώτα και πάνω απ'όλα οι Έλληνες στην συντριπτική τους πλειοψηφία, δεν βάλουν την ΕΛΛΑΔΑ και την ΠΙΣΤΗ τους, μην περιμένεις από κανέναν blogger θαύματα.
Σε ότι με αφορά, τα attikanea, αυτό έχουν ως πρωταρχικό τους μέλλημα.
Την ακομμάτιστη ενημέρωση και αφύπνιση.
Στα όσα προλέγω και προειδοποιώ, όταν επιβεβαιώνομαι, μόνο ικανοποίηση δεν μου προσφέρει.
ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ με απογοητεύει, με πονάει, με κάνει να χάνω τις ελπίδες μου πως κάτι μπορεί να αλλάξει.
Ελπίδα, μου δίνουν κάποιοι λίγοι, ανάμεσά τους κι εσύ, που ξεπερνάτε τις διαχωριστικές κομματικές γραμμές και η ψυχή σας κτυπάει ΕΛΛΗΝΙΚΑ και ΟΡΘΟΔΟΞΑ.
Στους λίγους η ελπίδα να ελευθερωθεί η Πατρίδα μας.
Με εκτίμηση και σεβασμό προς το πρόσωπό σου
Πόπη Σουφλή