(Α μερος)
Καριολισμός. Ποιος κομουνισμός και καπιταλισμός; Καριολισμός είναι το διαχρονικό καθεστώς που παίζει σ’ όλα τα συστήματα.
Την τρώει στον σβέρκοκι έτσι γονατιστός που είναι με τα χέρια πίσω δεμένα, χαλαρώνει, ήρεμα και κλάπ αποχωρεί από τούτο τον μάταιο κόσμο… Δεν του την χώνουν στο δόξα πατρί, στο κρανίο, ούτε τον βλέπει τον εκτελεστή του που βρίσκεται από πίσω του και, παρακαλώ, ο εκτελεστής φοράει άσπρα γάντια… Σύγχρονα πράματα. Πολιτισμένα.
Πιάστηκε να κάνει την παγαποντιά; Με συνοπτικές διαδικασίες κρίνεται ένοχοςκαι καπάκι, χωρίς πολλά, διότι έχουμε κι άλλες δουλειές, τον ντύνουν, τον σιδερώνουν, τον ξυρίζουν, για να πάει σενιαρισμένος και τον γονατίζουν, διότι είπαμε, γονατιστό θα του ξηγηθούν την πιστολιά στο συγκεκριμένο σημείο από πίσω, στην βάση του κρανίου.
Και ακριβώς για το επίσημον της εν λόγω διαδικασίας στο όνομα του λαού, του νόμου, της πατρίδος, του έθνους και όλων αυτών των τιμημένων κόλπων, ο πυροβόλων φέρει γάντια λευκά…
Κι όλα γίνονται μετά από ένα δικαστήριο, μια κι έξω, ούτε έφεσηστον άρειο πάγο, ούτε προσφυγή στο συμβούλιο επικρατείας, ούτε περιμένουμε χάρη από τον πρόεδρο της δημοκρατίας. Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα στην Κίνα.
Μιλάμε συγκεκριμένα. Το 2004 εκτελέστηκαν 3.400 θανατικές ποινές. Πολλές. Πάρα πολλές. Όσο κι αν είναι πολλοί, αμέτρητοι οι κιτρινιάρηδες, είναι τεράστιο το νούμερο των συλληφθέντων ενόχων που τους άξιζε τέτοιο πακετάρισμα.
Μιλάμε για σκάνδαλα. Για οικονομικάεγκλήματα. Για καταγγελίες ότι έχουν γίνει λοβιτούρες πάνω στις γνωστές παρτιτούρες από επιχειρηματίες που νταραβερίζονται με το δημόσιο. Η αιώνια ιστορία. Που πάντα είναι μέσα στο πρόγραμμα. Και δεν χρειάζεται να έχεις πιεί το έξυπνο νερό για να πάρεις πρέφα ότι τις εννέα φορές στις δέκα αυτοί που φωνάζουν είναι πιο βρώμικοι, πιο διαπλεκόμενοι. Ίσως διαμαρτύρονται επειδή μένουν στην απ’ έξω.
Τρομερό πρότζεκτ το σκάνδαλο. Το Νο1 εμπορικόπροϊόν με σίγουρα κέρδη. Και δεν είναι μόνον η κονόμα, τα ατέλειωτα πακέτα από το ξέσκισμα που κάνουν στο δημόσιο με τις ληστρικές συμβάσεις. Εδώ άλλος ποντάρει τα πάντα στο σκάνδαλο για να γίνει πρωθυπουργός. Φοβερά πράγματα.
Βλέπεις τον απατεώνα τον πολιτικό που τα βγάζει φόρα παρτίδα όλα βρώμικα και σικέ, ακόμα και τις πιο έντιμες συμφωνίες μόνον και μόνον για να ρίξει λάσπη στον αντίπαλο, για να πάρει ο ίδιος πόντους και να εμφανισθεί σταυροφόρος της κάθαρσης και της εξυγίανσης. Παραμύθια.
Απατεώνας και ο εκδότης και ο καναλάρχηςκαι ο μεγαλοδημοσιογράφος. Να κονομήσει θέλει κι αυτός από το σκάνδαλο. Να μπει στην μοιρασιά. Κι αν είναι στημένος από την άλλη πλευρά θα γαυγίζει όπως το πεινασμένο σκυλί σε πάσαλο.
Δεν ξέρει κανείς πόσοι από τους 3.400 εκτελεσθέντες πέρυσι με άσπρα γάντια στην Κίνα πιάστηκαν κι αυτοί ένοχοι για οικονομικά σκάνδαλα. Κίνα είναι αυτή. Κράτος. Κομματικό κράτος. Δεν υπάρχουν Χατζηνικολάουκαι Έλλη Στάηπου να λένε ό,τι γουστάρουν, να ρωτάνε ό,τι ανεβάζει τηλεθέαση. Τι μαλακίες είναι αυτές; Εδώ υπάρχει πρόγραμμα και στόχοι. Ούτε πλάκα κάνουμε, ούτε στήνουμε σώου με Γιακουμάτους και Ψωμιάδηδες.
Βγαίνει η Χούκλητης κινέζικης τηλεόρασης και κάνει ένα σχόλιο ενώ η κάμερα δείχνει πλάνα από την συνδιάσκεψη για την ανάπτυξη και τις μεταρρυθμίσεις μπροστά σε ακροατήριο χιλίων ατόμων. Όταν λέμε δημοσιογραφικό σχόλιο εννοούμε υπαγορευμένο σχόλιο. Δεν μπορεί ο κάθε Ρούλης να λέει ό,τι θέλει. Δουλειά κάνουμε. Είπαμε. Δεν είπαμε; Έχουμε πλάνα εμείς.
«Η οικονομική επιτροπή της Κεντρικής Επιτροπής του κομουνιστικού κόμματος είχε υπολογίσει ότι το ΑΕΠ θα είναι 8.7% το 2005…» λέει η Όλγα Τρέμητης κινέζικης κρατικής τηλεόρασης. Προσοχή. Δεν είπε ότι η Κ.Ε. είχε υποδείξει να πάει στο 8.7% το ακαθάριστο εθνικό προϊόν, ούτε ότι είχε ελπίσει…
Στην συνδιάσκεψη, όμως, ανακοινώθηκε ότι το ΑΕΠ έφθασε στο 9.3%. Οπότε;
Μην πιάσουν δουλειά οι κύριοι με τα άσπρα γάντια… Δεν σας είπαμε 8.7%; Τότε, βρε ανίκανοι, γιατί σας ξέφυγε στο 9.3%; Για ελάτε στο θείο, για talk to you… Για να ετοιμάζονται τα άσπρα γάντια.
Καλύτερο είναι το 9.3% από το 8.7%. Σημαίνει ότι το κράτος κέρδισε περισσότερα λεφτά απ’ ό,τι περίμενε. Και κανονικά αν ήταν καπιταλιστέςοι Κινέζοι, οι κομουνιστές Κινέζοι, οι κομματικοί Κινέζοι, θα πανηγύριζαν. Η Κεντρική Επιτροπή έχει μυαλό, όμως. Αν, σου λένε, δεν ελέγχουμε τα κέρδη, αν μας ενδιαφέρει μόνον το Σήμερα, όσο το δυνατόν πιο πολλά, τότε θα σκάσουμε. Τότε θα βαρέσουμε κανόνι στο μέλλον. Δεν γίνεται να κονομάς περισσότερο απ’ όσο το έχεις μοντάρει, δηλαδή να έχεις κερδοφορία σε βάρος του Αύριο.
Το γαμημένο το κέρδος. Η μεγαλύτερη καύλα της ζωής. Η κονόμα. Και δεν είναι μόνο ότι γεμίζεις την τσέπη σου, είναι και η ηδονή της κατάκτησης του χρήματος. Το πιο γλυκό ναρκωτικό. Η πιο ακατανίκητη πρέζα. Στο χειρώτερο καθεστώς να βρίσκεσαι, στο πιο απάνθρωπο, στο πιο ηθικό, με τους πιο σκληρούς νόμους, έτσι και την πέσεις στο μέλι είναι πολύ δύσκολο να μην απλώσεις χέρι.
Είχαν μια κινέζικη εταιρεία, δηλαδή μια κρατική εταιρεία στην Μαλαισίακαι βουτήξανε δεκαπέντε γιάπηδες που λαμογιάρισαν εκατό εκατομμύρια δολάρια. Την πιάσανε την φάμπρικα και… τι, και; Είπαμε. Άσπρα γάντια.
Για σκέψου εκείνα τα δευτερόλεπτα που σέρνεσαι γονατιστός με τα χέρια σου σφιγμένα από πίσω γνωρίζοντας ότι από στιγμή σε στιγμή θα σου σφηνωθεί το ζεστό μολύβι για να σε παγώσει αμέσως για πάντα. Και μετά θα σε παραλάβουν οι τέσσερις για να σου κάνουν τη μικρή, τη σύντομη βόλτα μέχρι το πόστο σου. Μέχρι εκεί που θα σε «τακτοποιήσουνε», σ’ έναν τάφο.
Δεν θέλεις να το σκέπτεσαι. Σα σκηνή από το σινεμάτο βλέπεις το όλο έργο, όχι ότι πρόκειται να σου συμβεί πραγματικά και γι’ αυτό την κάνεις στο μέλι.
Φοβερά πράγματα. Μεγαλύτερη αμαρτίααπό την κονόμα, από την αρπακτή, είναι η υποκρισία που πέφτει στο σκάνδαλο.
Όλοι κι όταν λέω όλοι, δεν εννοώ μόνον όσοι γυροφέρνουν την πίτα, από επιχειρηματίες μέχρι πολιτικούς και εκδότες, εννοώ και τους λεγόμενους απλούς πολίτες.
Ποιος δεν θα ήθελε να κονομήσει παράνομα χωρίς να τον πάρουν πρέφα, δηλαδή χωρίς τον κίνδυνο των λευκών γαντιών αλλά και την απειλή της φυλακής;
Ποιος;
Τι να λέμε τώρα.
Κι όμως, στο όνομα των… πολιτών, του λαού, της κοινωνίας, βγαίνουν ακόμα και οι σεσημασμένοι απατεώνες της πιάτσας και παίζουν μπάλλα στην σκανδαλολογία και είναι στο περίμενε να σκοράρουν.
«Γαμιέται η διαιτησία» φωνάζουν οι κάφροι από την εξέδρα όταν τους αδικεί ή, νομίζουν ότι αδικεί την ομάδα τους το κοράκι.
Αν, όμως, τους ευνοήσει, τότε οι κάφροι κάνουν την χειρώτερη πουστιά, δηλαδή το κορόιδο ενώ μπροστά τους ο διαιτητής σφαγίασε την αντίπαλη ομάδα.
Καριολισμός. Ποιος κομουνισμός και καπιταλισμός;
Καριολισμός είναι το διαχρονικό καθεστώς που παίζει σ’ όλα τα συστήματα.
Μιλάμε πολύ σοβαρά.
Όταν από την μια βάζεις τα σκάνδαλα και την σκανδαλολογία και από την άλλη πόσοι τιμωρούνται ως ένοχοι σκανδάλων, τότε βγάζεις το συμπέρασμα.
Καριολισμός.
Δηλαδή;
Η κοινωνία παράγει σκάνδαλα και φέρεται με σκανδαλολογία από την μια και από την άλλη αυτή η ίδια η κοινωνία δικάζει ή, απαλλάσει σκανδαλοποιούς. Άρα; Είστε καριόληδες. Βιώνετε τον καριολισμό. Εν καριολισμώ πορεύεστε.
Πηγή
ΤΟ ΖΕΣΤΟ ΜΟΛΥΒΙ ΑΠΟ ΤΗ ΣΦΑΙΡΑ
(β μερος)
Την περασμένη εβδομάδα έπαιξε το θέμα Παλαιοκρασσά. Και βγήκε φούσκα. Δεν λέω ότι δεν είναι σωστά όσα κατήγγειλε ο παραιτηθείς πρόεδρος της ΔΕΗ. Ούτε λέω ότι κι αυτός, ο Παλαιοκρασσάς εμπορεύθηκε το προϊόν Σκάνδαλο.
Λέω ότι ο καθένας, από τον τελευταίο λούστρο μέχρι τον πρωθυπουργό, χωρίς σοβαρότητα, χωρίς υπευθυνότητα παίζουν στο έργο Σκάνδαλο.
Παντού γίνονται οικονομικά σκάνδαλα. Τα είπαμε αυτά. Μόνον, όμως, στις εντελώς της πλάκας κοινωνίες, όπως στην Ελλάδα, το έχουν τόσο εύκολο, μα τόσο εύκολο να αμολύσουν καταγγελίες μόνον και μόνον για τις εντυπώσεις. Και στα παπάρια τους αν βλάπτεται το δημόσιο συμφέρον, αν δεν κινηθεί η δικαιοσύνη, αν δεν την πληρώσουν οι ένοχοι.
Της πουτάνας γίνεται τους τελευταίους μήνες στην Αμερική. Κατ’ ευθείαν στο κάγκελο τους χώνουνε. Τρομακτικών μεγεθών εταιρείες γίνονται τσακωτές και την πληρώνουν κανονικότατα. Εντάξει, παίζει η διαφθορά και στην πολιτική, και στην δικαιοσύνη, και στην αστυνομία, όμως παίζει και ο νόμος. Δεν κρατιέται αλλοιώς το πράμα. Αν δεν μπουν στην φυλακή, στο κάγκελο που λέμε, και οι μεγάλοι, και οι δυνατοί, τότε σαν χώρα δύναμης και αληθινής εξουσίας μπουρδελοποιείσαι χωρίς επιστροφή.
Είχε πλάκα τις προάλλες που τους πήγαιναν εν πομπή στην φυλακή πατέρα και τρεις γιούς, γραβατωμένους και με τις χειροπέδες. Έλληνες των ΗΠΑ ήταν που τους μπουζουριάσανε για φοροκλοπή. Πολύ μεγάλη εταιρεία είχαν, με προσβάσεις στο σύστημα οι εν λόγω Ελληνοαμερικάνοι, όμως κατ’ ευθείαν στην μπουζού τους έστειλαν.
Αν ήταν στην Ελλάδα μπορεί να έβγαιναν και από επάνω, όχι μόνο να καθάριζαν, δηλαδή.
Δεν γίνεται, ρε. Δεν γίνεται να περιοριστεί στο νόμιμο κέρδος ένας καρχαρίας. Άγριο θηρίο είναι. Σκυλόψαρο, όχι γατόψαρο και ποντικόψαρο.
Ορμάει. Από δέκα χιλιόμετρα μακρυά μυρίζει το αίμα. Πώς να γλυτώσεις; Και ο μεγαλοκαρχαρίας επιχειρηματίας δεν είναι μαλάκας να συμμαχήσει μ’ άλλους καρχαρίες και να κυκλοφορεί σαν ομάδα στο κυνήγι. Ούτε θα καταδεχτεί σαν καρχαρίας να συνεργαστεί με τον ροφό και τη συναγρίδα.
Ο χοντρόμπίζνεσμαν, αντίθετα, θα παίξει το σπόρ της διαπλοκής και με τον πολιτικό, και με το λεγόμενο παραδικαστικό κύκλωμα, και με μια «οικογένεια» της εκδοτικής μαφίας που κι αυτή είναι απαραίτητη και χρήσιμη.
Πρώτη φίρμα το Σκάνδαλο και την προσεχή διετία. Μέχρι τις εκλογές, δηλαδή, που θα φουντώσει κάργα. Και δεν αποκλείεται να γίνει το απίθανο. Αυτό που ουδείς, ούτε και ο πιο φανατίλα πασόκος το περίμενε. Πρωθυπουργός ο Γιωργάκης. Μέχρι που θα το δούμε κι αυτό. Ο πιο αντιεμπορικός, ο πιο αντιεπικοινωνιακός αρχηγός κόμματος, αυτός που διώχνει κόσμο από το μαγαζί, μήπως τις πάρει τις εκλογές και ουδείς θα πει ότι έγινε έκπληξη. Γιατί;
Με το Σκάνδαλο έπαιξε πολύ δυνατά ο Κώστας Καραμανλής σαν αντιπολίτευση μέχρι το 2004. Το Σκάνδαλο και από κοντά η Διαπλοκή κυριαρχούσε στον «πολιτικό» λόγο του Καραμανλή. Παρέα με την Ακρίβεια και την Ανεργία.
Αυτά τα τρία ήταν. Διαπλοκή – Ανεργία – Ακρίβεια η τριπλέτα Καραμανλή. Τζίφος και στα τρία. Ούτε έπεσε η ακρίβεια, ούτε μειώθηκε η ανεργία, ούτε γέμισε ο Κορυδαλλός από απατεώνες πασόκους. Έτσι δεν είναι; Έτσι είναι.
…Και το σκορ γράφει σταθερά υπέρ Γιωργάκη. Αυτό γίνεται. Όταν η κυβέρνηση δεν παρουσιάζει έργο τότε ωφελείται η αντιπολίτευση. Τίποτα δεν κάνει ο Γιωργάκης, παραμένει λιπόθυμος, κι όμως γεμίζει το σακούλι του.
Για σκάνδαλα και διαπλοκή κατηγορούνται πλέον νεοδημοκράτες.
Και ένα ΠΑΣΟΚ εν διαλύσει, μ’ έναν αρχηγό το πτώμα των πτωμάτων, πριν περάσουν καν δυο χρόνια από τις εκλογές, ξαναμπαίνει στο παιχνίδι. Φοβερά πράγματα. Μήπως θα πούμε Όχι τόσο εύκολα όταν γίνουν εκλογές.
πηγή