Ίσως και να το 'χεις νοιώσει γύρω σου... ίσως και να το 'χεις ζήσει μέσα σου... αυτό το υπέροχο συναίσθημα για την απεραντοσύνη της ζωής...αυτή τη δύναμη που σε λυτρώνει από τα τραύματα που κλείνουν... που επουλώνονται... αυτά που αφήνουν απέραντη γνώση... αυτά που σβήνουν τα παράπονα... αυτά που σε φέρνουν σε μια αρμονία με την ύπαρξή σου... αυτά που σου φέρνουν στην ψυχή γαλήνη...
Τώρα πια ξέρεις ποιο μονοπάτι θ'ακολουθήσεις... τώρα πια, μιλά η συνείδηση μέσα σου κι αυτή ορίζει το ρυθμό των βημάτων σου...
Τώρα πια, είσαι απαλλαγμένος από τα φορτία του χθες... άφησες πίσω σου το παρελθόν.. άφησες πίσω αυτά που σ'εγκλώβιζαν.. αυτά που σε φόβιζαν...
Τώρα πια, είσαι ελεύθερος να ξαναρχίσεις από την αρχή... και θα 'ναι η αρχή σου, λουσμένη στο φως...
Αγκάλιασε όλη την πλάση και κλείσε το μάτι στη ζωή, χαρίζοντάς της το πιο όμορφο χαμόγελό σου...
Καληνύχτα
Πόπη