Ξημερώματα Κυριακής... νύχτα γλυκιά, και ένα μουσικό κομμάτι που σε παρασύρει στο όνειρο.. έρωτας για τη ζωή... έρωτας για τον έρωτα... χορός...
Σαν το ταγκό κι ο έρωτας... αέναος... μαγικός... αισθησιακός... να σ'εξιτάρει.. ρυθμός και χάρη... κινήσεις συντονισμένες για να κρατάς το μέτρο.. να μην κάνεις λάθη... για να φτάσεις στο άφθαστο.. στο ανεπανάληπτο... στο υπέρτατο... εκεί που μόνο δυο άνθρωποι που αγαπιούνται πραγματικά μπορούν να νοιώσουν και να βιώσουν.. γιατί αυτό το κομμάτι ακούγεται μόνο με την καρδιά... με την ψυχή και με την φαντασία...
Πόπη