"Ήταν σαν να είχαν περάσει πάνω από τον δύσκολο γολγοθά της συζυγικής ζωής και είχαν φτάσει χωρίς άλλες περιπέτειες, στο κέντρο του έρωτα.
Περνούσαν σιωπηλά, σαν δυο γέροι ζεματισμένοι απόο τη ζωή, πέρα από τις παγίδες του πάθους, πέρα από τις άγριες κοροϊδίες των ψευδαισθήσεων και τους αντικαθρεπτισμούς των παθημάτων : πέρα από τον έρωτα.
Γιατί είχαν ζήσει μαζί αρκετά για να καταλάβουν πως ο έρωτας είναι έρωτας, σ'οποιαδήποτε εποχή και σ'οποιοδήποτε τόπο, αλλά γινόταν πιο έντονος, όταν βρισκόταν κοντά στον θάνατο..
...Ύστερα, κοίταξε τον Φλορεντίνο Αρίσα, την ακατανίκητη ψυχραιμία του, τον ατρόμητο έρωτά του και τον τρόμαξε η αργοπορηένη υποψία πως, είναι η ζωή περισσότερο από τον θάνατο, αυτή που δεν έχει όρια"....
"Ο έρωτας, στα χρόνια της χολέρας"
Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές
Καλημέρα
Πόπη