Στις βιτρίνες αναβοσβήνουν τα λαμπιόνια.. έρχονται τα Χριστούγεννα... θέλουμε να νοιώσουμε διαφορετικά... θέλουμε να νοιώσουμε πως τούτες οι μέρες είναι διαφορετικές...
Κι όμως μέσα μας, νοιώθουμε κενό... ένα μεγάλο κενό που τείνει να γίνει απέραντο... κι η καρδιά βρίσκεται σε απόσταση από το θείο γεγονός.
Ίσως, γιατί κάπου χάθηκε η παιδική μας αθωότητα... ίσως γιατί ξεχάσαμε πως λάμπουν τα παιδικά μάτια, πως μυρίζουν τα χνώτα ενός παιδιού, πως κτυπά η καρδιά του..
Ίσως γιατί κάπου ξεχάσαμε πως είναι να μιλάς με αγγέλους....
Αν όμως καταφέρουμε να αισθανθούμε την υπεροχή της ύπαρξής μας, αν καταφέρουμε ν'αγαπήσουμε τον εαυτό μας και τον κόσμο, τότε θα ξαναδούμε τους αγγέλους...
Τι υπέροχο, ν'αγαπάς... εσένα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Καλό βράδυ... να έχετε ένα Σαββατοκύριακο γεμάτο θαλπωρή...
Καλλιόπη
τα βίντεο εδώ... εδώ... κι εδώ...
