Η μέρα, θέλει διαφορετικά τα συναισθήματα, τις σκέψεις,τις αποφάσεις, τις λέξεις...
Ν'αγγίζουν εκείνα τα δωμάτια της ψυχής που τα κρατάμε κλειστά από φόβο μην πέσουν και τα τελευταία οχυρά της ψεύτικης εικόνας που μας έμαθαν να ζούμε..
Τα δωμάτια της ψυχής που δίνουν την ουσιαστική έννοια της λέξης ΑΝΘΡΩΠΟΣ... γιατί ξεχάσαμε να κοιτάμε ψηλά και μάθαμε να κοιτάμε ίσια, ή κάτω...
Ίσως έφτασε το πλήρωμα του χρόνου, ν'ανοίξουμε αυτά τα δωμάτια και ν'αφήσουμε να μπει άπλετο το φως το ανέσπερο που ανατέλει με την Γέννησή ΤΟΥ.
Ίσως έφτασε το πλήρωμα του χρόνου, για να κάνουμε την εσωτερική μας ανατροπή... αυτή που θα γκρεμίσει το ΕΓΩ που εξυψώσαμε, αυτή που θα βρει το δικό της μονοπάτι, επιλέγοντας μέσα από αμέτρητα μονοπάτια, αυτό που έχει καρδιά.
Κι ίσως βρούμε το δρόμο, για κείνους που πονούν, που υποφέρουν... για κείνους που ζουν στους δρόμους άστεγοι, με ψυχές πληγωμένες και μάτια που σε κοιτούν, μα δεν σε βλέπουν... για κείνους που η περηφάνια τους έκλεισε στα σπίτια τους, για να μην μάθει κανείς πως στερούνται και τα πιο απλά, τα πιο βασικά για την επιβίωσή τους...
Ας μαζευτούμε πραγματικά ή νοητά γύρω από τη ζεστασιά ενός τζακιού, ας αφήσουμε τις φλόγες να ζεστάνουν τις ψυχές μας, να λιώσουν τους πάγους που μας κρατούν μακρυά από την ΑΛΗΘΕΙΑ κι ας υποδεχθούμε ΕΚΕΙΝΟΝ που μίλησε γι ΑΓΑΠΗ, ΕΚΕΙΝΟΝ που δίδαξε ΑΓΑΠΗ...
Καλησπέρα... σε όλους τους αναγνώστες των ΑΤΤΙΚΩΝ ΝΕΩΝ, και τους φίλους μου στο f.b.
Καλά Χριστούγεννα
Καλή ΛΕΥΤΕΡΙΑ στην ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ.
Καλλιόπη
τα βίντεο εδώ... εδώ... εδώ... εδώ...εδώ.. εδώκι εδώ...
