Συναντάς κάποιους ανθρώπους στη ζωή σου, που ξέρεις πως ξεχωρίζουν απ'τους άλλους... τους υπόλοιπους...
Είν'αυτοί, που ο πόνος κι η ζωή τους αδίκησαν...
Τους καταλαβαίνεις απ'το βλέμμα... φωτεινό και βαθύ... γεμάτο αγάπη... ήρεμο... και στ'ακροβλέφαρο, ίσα που φαίνεται ο πόνος... έτσι, για να τον ξορκίζουν...
Δεν φοβούνται να σε κοιτάξουν στα μάτια, γιατί ξέρουν πως σ'αυτά θα βρουν την αλήθεια σου...
Σε δέχονται όπως είσαι, γιατί γνωρίζουν πως η ζωή, είναι ιερή...
Κι αν η ζωή δεν τους σεβάστηκε, την σεβάστηκαν αυτοί...
Και σ'αγκαλιάζουν μ'αγάπη, γιατί σ'εσένα βρίσκουν ένα κομμάτι του εαυτού τους...
Και σου χαρίζουν το χαμόγελο και την ψυχή τους...
Είναι εκείνοι που έμαθαν να σέβονται τη ζωή... γι αυτό και δεν θα σε πονέσουν ποτέ...
Αν σταθείς τυχερός και τους συναντήσεις, βάλ'τους στη ζωή σου...
Έχουν να σου μάθουν πολλά και κυρίως, την ομορφιά της ζωής, στ'απλά και στ'απέριττα...
Καλησπέρα
Καλλιόπη
