Με σκουπίδια μεγάλωσαν… σκουπίδια τους πότισαν… σκουπίδια και η ζωή τους…
Σκουπίδια που η βρώμα τους σκέπασε όλη τη Χώρα!
Κι όπως έλεγε ο Τζώρτζ Όργουελ: "Ένας λαός που ψηφίζει κλέφτες, προδότες, διεφθαρμένους και απατεώνες, δεν είναι θύμα... ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΡΓΟΣ ΤΟΥΣ"!
Γι αυτό, ας θυμούνται, πως την επόμενη φορά που θα αυτοκτονήσει κάποιος συνάνθρωπός μας, ΑΥΤΟΙ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΤΟΥΣ.
ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΚΑΔΕΣ ΑΝ ΟΧΙ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ, ΣΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΑ.
Καλλιόπη Σουφλή
Αυτοί είναι οι «πολιτικοί εκπρόσωποι» θλιβερών ψηφοφόρων.
Δημιουργήματα κατ’ εικόνα και ομοίωσή των.
Θλιβερών ψηφοφόρων που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία του παραβάν, υποθηκεύοντας το μέλλον των παιδιών τους.
Ποια Μακεδονία;… ποιο αξιοπρεπή μεροκάματο;… ποια αξιοκρατία και ποιο σεβασμό αφορά την ξεφτιλισμένη ύπαρξή τους;...
Ημέτεροι... μιας προδοσίας χωρίς προηγούμενο.
Μιας προδοσίας όχι μόνο ονομάτων και ιστορίας ,αλλά μιας προδοσίας για το αργό σβήσιμο ενός Έθνους.
Θλιβεροί ψηφοφόροι γελοίων, πουλημένων, ξεφτιλισμένων, ηλιθίων, και εμετικών ανθρωπάριων…
Θλιβεροί ψηφοφόροι της εφήμερης καλοπέρασης…
του δως ημίν σήμερον,
του «πάμε για ένα ποτάκι»,
του «εντάξει μωρέ και τι έγινε;...»
και της χλεύης… για ότι δεν είναι ίδιο μ'αυτούς.
Προστάτες ορφανών, αδέσποτων, λαθραίων, διαφορετικών… και πάντα στυγνοί δολοφόνοι του ωραίου.
Με σκουπίδια μεγάλωσαν… σκουπίδια τους πότισαν… σκουπίδια και η ζωή τους…
Σκουπίδια που η βρώμα τους σκέπασε όλη τη Χώρα!
{Χάρης Καφετζόπουλος}
Δημιουργήματα κατ’ εικόνα και ομοίωσή των.
Θλιβερών ψηφοφόρων που κρύβονται πίσω από την ανωνυμία του παραβάν, υποθηκεύοντας το μέλλον των παιδιών τους.
Ποια Μακεδονία;… ποιο αξιοπρεπή μεροκάματο;… ποια αξιοκρατία και ποιο σεβασμό αφορά την ξεφτιλισμένη ύπαρξή τους;...
Ημέτεροι... μιας προδοσίας χωρίς προηγούμενο.
Μιας προδοσίας όχι μόνο ονομάτων και ιστορίας ,αλλά μιας προδοσίας για το αργό σβήσιμο ενός Έθνους.
Θλιβεροί ψηφοφόροι γελοίων, πουλημένων, ξεφτιλισμένων, ηλιθίων, και εμετικών ανθρωπάριων…
Θλιβεροί ψηφοφόροι της εφήμερης καλοπέρασης…
του δως ημίν σήμερον,
του «πάμε για ένα ποτάκι»,
του «εντάξει μωρέ και τι έγινε;...»
και της χλεύης… για ότι δεν είναι ίδιο μ'αυτούς.
Προστάτες ορφανών, αδέσποτων, λαθραίων, διαφορετικών… και πάντα στυγνοί δολοφόνοι του ωραίου.
Με σκουπίδια μεγάλωσαν… σκουπίδια τους πότισαν… σκουπίδια και η ζωή τους…
Σκουπίδια που η βρώμα τους σκέπασε όλη τη Χώρα!
{Χάρης Καφετζόπουλος}
Πηγή