“Ο Διάφανος άνθρωπος,
που μέσα του βλέπουν ενώ αυτός βλέπει μέσα από τα πράγματα,
που δεν του έχει απομείνει τίποτα να κρύψει,
που έγινε διάφανος όταν αποδέχτηκε τον εαυτό του,
αγαπάει την ψυχή του, την αποκαλύπτει πλήρως,
τη βιώνει σε όλη της την έκταση,
είναι αυτό που είναι, απελευθερωμένος από την παρανοϊκή συγκάλυψη,
από τη γνώση των μυστικών του και τη μυστική του γνώση,
η διαφάνεια του είναι ένα πρίσμα του υλικού και του μη κόσμου”…
που μέσα του βλέπουν ενώ αυτός βλέπει μέσα από τα πράγματα,
που δεν του έχει απομείνει τίποτα να κρύψει,
που έγινε διάφανος όταν αποδέχτηκε τον εαυτό του,
αγαπάει την ψυχή του, την αποκαλύπτει πλήρως,
τη βιώνει σε όλη της την έκταση,
είναι αυτό που είναι, απελευθερωμένος από την παρανοϊκή συγκάλυψη,
από τη γνώση των μυστικών του και τη μυστική του γνώση,
η διαφάνεια του είναι ένα πρίσμα του υλικού και του μη κόσμου”…
Thomas Moore
Καληνύχτα
Πόπη