Κοίτα γύρω σου... άνθρωποι φοβισμένοι... στα μάτια τους μόνο ο φόβος κυριαρχεί... ο φόβος μην χάσουν το "εγώ"τους...
Ειλικρινά συναισθήματα, σχεδόν πουθενά δεν θα βρεις... σπανίζουν...
Δύσκολα αποχωρίζονται οι άνθρωποι το "εγώ"... νοιώθουν πως χωρίς αυτό, είναι ένα τίποτα...νοιώθουν γυμνοί... αδύναμοι...
Ειλικρινή και πραγματική αγκαλιά, δύσκολα θα συναντήσεις... το "εγώ"δεν την αφήνει ν'ανοίξει άδολα κι αληθινά...
Τα όνειρα, δεν γίνονται ποτέ κοινά.. παραφυλάει το "εγώ"και τα σκοτώνει... έτσι όπως σκοτώνει και την Αγάπη...
Καλό βράδυ... ή μήπως Καλό ξημέρωμα;
Πόπη