Μια στάλα ονείρου αρκεί, για να σκιστεί το σκοτάδι... μια σκέψη διαφορετική απ' αυτές που συνήθιζες να κάνεις.... για γεύση διαφορετική στ' ακρόχειλα της ψυχής για ν' ανοίξει μια χαραμάδα στην αγάπη...
Μια στάλα ονείρου αρκεί, για να ανοίξουν καθάριοι οι ζωντανοί ορίζονται και ν' απλώσεις τα φτερά σου... σαν ζωγράφος να πιάσεις το πινέλο και να γεμίσεις με χρώμα το γκρίζο της φαντασίας σου..
Μια στάλα ονείρου αρκεί, για να κοιτάζεις πια τον ουρανό... το άπειρο... για να ταξειδέψεις την ψυχή σου.... για ν' αγγίξεις με τ' ακροδάχτυλα του νου τους γαλαξίες και το φως των αστεριών να γίνουν οι φάροι σου... να δώσεις χώρο ν' απλωθεί η απειρόχρωμη ψυχή σου...
Το κλειδί είναι μέσα σου... κι είναι το ίδιο κλειδί για την κάθε κλειδαριά της αγάπης στις αμέτρητες εκφάνσεις της...
Εσύ, το μόνο που έχεις να κάνεις, είναι να κρατήσεις στα χέρια σου τον χάρτη σου και να τον... ταξειδέψεις...
Γιατί η ζωή, θέλει ζωντανές ψυχές.... κι οι ψυχές θέλουν φτερά για ν' απλωθούν... και τα φτερά μόνο στο όνειρο γεννιούνται... γιατί τ' όνειρο είναι ο σπόρος που θ' αναζητήσεις στο μονοπάτι του Θεού.
Καλημέρα
Πόπη
.....