Δεν χρειάζεται παρά μόνο εκείνη η μαγική στιγμή, που έρχεται εκεί που δεν την περιμένεις, για να σχιστεί το πέπλο που σε κρατά μακρυά από την Αλήθεια.... και τότε παίρνεις την πρώτη μελένια γεύση στο ακρόχειλο της ψυχής... είναι τότε που το άγνωστο αρχίζει να γίνεται γνωστό και τα δάχτυλα σχίζουν το πλαστικό της πλάνης που σε κρατούσε αιχμάλωτο... και μια μικρή χαραμάδα ανοίγεται ίσα ίσα για να μπορέσεις να δεις και να συγκλονιστείς, να φωτιστείς, να στοιχιώσουν τα όνειρά σου κι η ψυχή να βγει από τον λήθαργο για ν' ανοίξει φτερά και να πετάξει σε καθαρους ορίζοντες..
Αρκεί μια στιγμή... μια μαγική στιγμή...
Καλημέρα
Πόπη
..