Μιλάνε πολλοί για αγάπη αλλά ελάχιστοι την κατέχουν, συνήθως την ξερνάνε στα μούτρα του άλλου μετά από ένα καλό μαμήσι και είναι πράγματι λυπηρό να εξομοιώνεις την αγάπη με τα ζωώδη ένστικτά σου, λυπηρό και άκρως ηλίθιο.
Πόση σχέση έχει πράγματι το σεξ με την αγάπη, ουδεμία προφανώς, εκτός από την περίπτωση που έχεις πέσει σε έρωτα.
Αλλά ο έρωτας κάποτε σβήνει και τότε τι μένει; Η αγάπη έτσι και αλλιώς είναι στραπατσαρισμένη και επανορθωμένη με πολλά λίφτινγκ με αποτέλεσμα πολλοί λίγοι να την ξεχωρίζουν.
Πολύ εύκολα ακούγεται το “σ’ αγαπώ” αλλά δυστυχώς παύει να ισχύει ακριβώς την στιγμή που θίγονται τα συμφέροντα και ο εγωκεντρισμός αυτού που το ξεστόμισε. Είναι γελοία αυτή η αγάπη…
Σε αγαπώ αλλά θα σε έχω σε χρυσό κλουβί, θα σε ταΐζω, θα σε ποτίζω, και εσύ θα κελαηδάς μόνο για μένα, άσε με να σου κόψω τα φτερά γιατί δεν μου αρέσει η ιδέα ότι μπορεί μια μέρα να πετάξεις μακριά, άσε με να κολλήσω ρετσίνι στα πόδια σου γιατί σε θέλω για πάντα εδώ, σε αγαπώ βρε κουτό…
Σε αγαπώ αλλά δε θα κάνεις Α, Β και Γ, και ουέ και αλίμονο σου αν κάνεις το Δ, δε βλέπεις που γίνομαι θυσία για σένα, αν με αγαπάς θα υπακούσεις. Τι ωραία που είναι η αγάπη μας…
Το να αγαπάς κάποια ψυχή θέλει γιγάντια θέληση και δύναμη, δεν είναι αστείο πράγμα, θέλει δουλειά,όταν αγαπάς με περιοριστικούς όρους στην ουσία δεν αγαπάς παρά μόνο τον εαυτό σου, απλά ζηλεύεις, θίγεται το εγώ σου…
Άγιοι Βαλεντίνοι, καρδούλες, αφιερώσεις χαραγμένες σε χρυσό και ασήμι, κουκλάκια, αρκουδάκια, αιώνιες υποσχέσεις αφοσίωσης και αρχίδια μάντολες… Όταν βλέπω τέτοια πραγματικά ξερνάω.
Αγάπη… Αγάπη είναι όταν είσαι πρόθυμος να πεθάνεις για τον άλλον, ναι, αγάπη είναι να προσφέρεις σε αυτόν που αγαπάς αυτά που τον κάνουν ευτυχισμένο, ναι, αγάπη είναι να πονάς τον άλλον, όχι περιστασιακά και όταν είσαι εσύ καλά, αλλά πάντα. Είναι πρωτόγονη η αγάπη και έτσι έπρεπε να μείνει, εμείς την κάναμε χειρότερη από τραβεστί, την αλυσοδέσαμε, την πετσοκόψαμε στα μέτρα μας, την κλείσαμε σε ένα μπουντρούμι και φτάσαμε σήμερα να αμολάμε τα σ’ αγαπώ πιο εύκολα από πορδές…
Η αγάπη εξ αίματος είναι ένα άλλο πράγμα, και η αγάπη της μητέρας προς το παιδί είναι μαγική θα έλεγα, όπως ακριβώς η Φύση, κάθε άλλη αγάπη θέλει εκπαίδευση, ναι εκπαίδευση, δεν αγαπάς κάποιον από την μια μέρα στην άλλη, ούτε επειδή σου πρόσφερε χρήματα ή έναν ή περισσότερους απίθανους οργασμούς. Η αγάπη δοκιμάζεται μέρα την ημέρα και αναπτύσσεται ως ένα σπάνιο φυτό που ευδοκιμεί στην ψυχή μας.
Η αγάπη χτίζεται κομμάτι κομμάτι και αν δεν προσφέρουμε από το εγώ μας, αργά ή γρήγορα γίνεται ερείπια δηλώνοντας περίτρανα πως δεν ήταν αγάπη αλλά φούμαρα.
Πολλοί γνωστοί και γνωστές αρέσκονται να λένε ότι επισυνάπτουν δεσμούς, αλλά μέσα σε λίγους μήνες ή ένα με δύο χρόνια αποδεικνύεται ότι επρόκειτο μόνο για επιδέσμους. Φαίνομαι κακός όταν αντιδρώ στη ζηλόφθονη συμπεριφορά τους λέγοντας πως του χρόνου δεν θα είναι πια μαζί, αλλά δυστυχώς βγαίνω πάντα αληθινός. Δεν είμαι κανένας σοφός αλλά ξέρω τι μου γίνεται τουλάχιστον, και μπορώ να καταλάβω τι σκατά σχέση έχουν δύο άνθρωποι αρκεί να τους παρατηρήσω για πέντε λεπτά μαζί.
Σε αγαπώ, σε αγαπώ, που με βάζεις;
Σε αγαπώ και θα σε τριγυρίζω σαν αρκούδα έξω να σε θαυμάσουν οι φίλοι μου, θα σαλιαρίζουμε μπροστά τους και θα είμαστε χέρι χέρι μόνο για να τους αποδείξουμε ότι αγαπιόμαστε, θα κάνω φασαρία αν κάποιος σε πλησιάσει γιατί είσαι κτήμα μου, μου ανήκεις, έχεις πάψει να υπάρχεις, το ακούς; Αφού αγαπιόμαστε έχεις τελειώσει…
Ανακατεύτηκα…
Η επικρατούσα αντίληψη για την αγάπη παράγει απλά δυστυχισμένους ανθρώπους, αυτό ήθελα να γράψω εξαρχής αλλά το φύλαγα για το τέλος.
Είσαι με κάποιο άτομο που λες ότι αγαπάς, αναρωτήσου, είναι ευτυχισμένο; ξεκοκαλίζει την ζωή μαζί σου ή απλά την προσπερνά χωρίς όρεξη;
Μαραζώνει ή ωριμάζει;
Έχει αέρα να αναπνεύσει ή δυσκολεύεται;
Έλα, μπορείς να τα καταλάβεις αυτά αν είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου.
Αν συνειδητοποιήσεις ότι ασφυκτιά αλλά υπομένει, τότε η αγάπη σου θέλει service, update…
Ξαναγράφω, καθόλου εύκολο πράγμα να αγαπάς, θέλει πολύ προσπάθεια, αλλά αν το επιτύχεις οι καρποί είναι αιώνιοι.
Αυτά…
Πηγή