«ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ!» ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ το ...άσεμνο βίντεο που προβάλλεται ξανά στην Art-Athina

May 27, 2017, 7:51 am

≫ Next: Αποκαλύψεις σε συνέδριο: Oι Ελληνίδες επί μνημονίου εκδίδονται ακόμα και για 5 ευρώ...

≪ Previous: ΘΑ ΠΑΡΕΜΒΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΟΠΩΣ ΕΧΕΙ ΚΑΘΗΚΟΝ ΝΑ ΚΑΝΕΙ, ή ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΚΟΙΤΑΖΕΙ ΠΩΣ ΛΕΗΛΑΤΕΙΤΑΙ Η ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ;

$

0

0

Εύα Στεφανή (κόρη του πρώην υπουργού Υγείας): -Δείχνω μια μαύρη οθόνη και μέσα μια τρύπα που υπαινίσσεται ότι είναι μια κλειδαρότρυπα. Μέσα από εκεί βλέπουμε ένα παλιό φιλμάκι super 8, πολύ φθαρμένο. Και βλέπουμε ένα γυναικείο χέρι που κινείται γύρω από ένα αιδοίο χωρίς να το ακουμπά. Η εικόνα είναι αρκετά ασαφής. Δεν είναι κανείς βέβαιος ότι είναι αιδοίο, θα μπορούσε να είναι ένα λουλούδι ή να είναι μια πληγή...
 
-Και ως υπόκρουση ακούγεται ο Εθνικός Ύμνος.  
-Ναι, με ακουστικά μπορείς να ακούσεις τη μουσική από τον Εθνικό Ύμνο. Ακούγεται από παλιό εμβατήριο τύπου χούντας. Δεν αισθάνομαι άνετα να εξηγώ το έργο μου. Αυτά είναι ανεξιχνίαστα πράγματα. 
Ο καλλιτέχνης κάνοντας ένα έργο δεν κάνει θεωρίες, είναι πιο υπαρξιακό το ζήτημα, μιλάει για τον εαυτό του. 







Μαρή, είναι ή δεν είναι αιδοίο; Κι αν δεν είναι αιδοίο, γιατί χρησιμοποιείς αυτή τη λέξη κι όχι κάποια άλλη, αλλά παραπέμπεις πρώτα σ'αυτή;

ΡΕ, ΔΕΝ ΠΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΚΙ ΑΚΟΜΑ ΠΑΡΑΠΕΡΑ;;;;

Άντε, γιατί γεμίσαμε από ψυχανώμαλα μ@#$&#@να γιούς και θυγατέρες των νταβατζήδων που κυβέρνησαν την Πατρίδα μας και την έφτασαν σ'αυτή την κατάσταση.


Καλλιόπη Σουφλή

Υ.Γ.1. Τα... υπαρξιακά σου προβλήματα, πήγαινε στην κόλαση της ανωμαλίας να τα λύσεις... μην μας τα πετάς στη μούρη, χρησιμοποιώντας το ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑ... τον ΕΘΝΙΚΟ ΥΜΝΟ  ΤΗΣ.

Γιατί για κάποιους αυτή Ο ΥΜΝΟΣ, ΕΙΝΑΙ ΙΕΡΟΣ... δεν είναι το βρωμερό αιδοίο του άρρωστου μυαλού σου... 

Υ.Γ.2. Αθωώθηκες και μαζί σου κι άλλοι, γιατί ήσουν κόρη υπουργού... αν ήσουν απλή πολίτης, θα σου έλεγα εγώ, αν θα καταδικαζόσουν ή όχι κι εσύ και η παρέα σου... άσε που έχουμε και μια διαπλεκόμενη και διεφθαρμένη δικαιοσυνη...

Από τη στιγμή που δέχεσαι να ντύνεται το "έργο σου", με τον ΕΘΝΙΚΟ ΥΜΝΟ, σημαίνει πως συναινείς...

ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ.
ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΣΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΗ.

Η 22η Art-Athina 2017 ολοκληρώνεται την Κυριακή στις εγκαταστάσεις του Tae Kwon Do στο Παλαιό Φάληρο, με ένα αφιέρωμα στον Γιάννη Κουνέλη και τον Δημήτρη Μυταρά.

Η δομή της διοργάνωσης που συνοψίζει την εγχώρια εικαστική παραγωγή περιλαμβάνει αντιπροσωπευτικά έργα καλλιτεχνών από 43 γκαλερί της Ελλάδας και του εξωτερικού με συμμετοχή από πόλεις όπως η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα, η Μύκονος κ.ά.
Στην ενότητα Highlight συμμετέχουν 13 νέες γκαλερί από το εξωτερικό, οι περισσότερες με έδρα το Λος Άντζελες, αλλά και πόλεις όπως η Ζυρίχη, η Κωνσταντινούπολη, η Κοπεγχάγη, το Παρίσι, η Μελβούρνη, το Ντουμπάι, η Βουδαπέστη, η Νέα Υόρκη, η Βιέννη, το Όσλο. 

Μεγάλο ενδιαφέρον συγκέντρωσε γκαλερί του Λος Άντζελες που διέθετε ποικίλα έργα καλλιτεχνών, δημιουργημένα σε χαρτί Α4, κόστους 30 ευρώ το ένα!
 

Στην ενότητα Feature, η επιμελήτρια Μίριαμ Μπεν Σαλάχ επιλέγει για δύο γκαλερί από τη Ζυρίχη και το Ντουμπάι τη θεματική “Alternatives”, που επικεντρώνεται στην αγχώδη διαταραχή της σύγχρονης καταναλωτικής κοινωνίας.

 
Σε χώρο προβολής βίντεο, ο ανεξάρτητος επιμελητής και κριτικός τέχνης Αλεξάντερ Μπουρένκοβ επιλέγει προβολές με θεματική που σχετίζεται με την τεχνολογία και την ανησυχία εξαιτίας της “ψηφιακής παλίρροιας”.

Το περίπτερο του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ παρουσιάζει την έκδοση 1968, χρονιά καθοριστική για την αρχιτεκτονική και το ντιζάιν, σε συνεργασία με το περιοδικό “Toiletpaper” των Μαουρίτσιο Κατελάν και Πιερπάολο Φεράρι. 

Σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο παρουσιάζεται μια “αποσπασματική ιστορία της Art Athina μέσα από διάφορα φίλτρα”. Η διοργάνωση είναι ανοιχτή από τις 12 το μεσημέρι έως τις 9 το βράδυ, με είσοδο 8 ευρώ.
Στην Art-Athina 2017 συμμετέχει και η Εύα Στεφανή με το έργο «Εθνικός Υμνος» που το 2007 είχε προκαλέσει αντιδράσεις και δικαστικές περιπέτειες...
 

Μετά τον σάλο που είχε ξεσπάσει, ο καλλιτεχνικός διευθυντής είχε οδηγηθεί στο Αυτόφωρο, ενώ το ζήτημα απασχόλησε επί ημέρες τη δημοσιότητα.
 

Στο ταμπελάκι που βρίσκεται στον χώρο όπου προβάλλεται το βίντεο αναγράφεται χαρακτηριστικά: «Λογοκρίθηκε και κατασχέθηκε από την Αστυνομία, ύστερα από ανώνυμη καταγγελία για προσβολή της δημοσίας αιδούς και των συμβόλων του ελληνικού κράτους. Η καλλιτέχνιδα, η επιμελήτρια και ο διευθυντής της Art-Athina αθωώθηκαν στη δίκη που ακολούθησε».
Οπως αναφέρει στην ιστοσελίδα της η documenta 14για τα έργα της Ευας Στεφανή "τόσο η Ακρόπολιςόσο και ο Εθνικός Ύµνος (2007) –που λογοκρίθηκε κατά την πρώτη παρουσίασή του στην Αθήνα– είναι φιλµ που θέλουν να προκαλέσουν τις ηγεµονικές ιδεολογίες και αντιλήψεις που συνδέονται µε τα εθνικά σύμβολα".
Οι επικριτές της την κατηγορούν ότι πρόκειται για ένα βιντεάκι με μια κλειδαρότρυπα, από την οποία φαίνεται αιδοίο γυναίκας αυνανιζομένης υπό τον ήχο του εθνικού ύμνου...
Η ίδια, όταν είχε ξεσπάσει σάλος το 2007 για το θέμα είχε δώσει συνέντευξηστην οποία είχε πει  τα εξής για το έργο της:
-Δείχνω μια μαύρη οθόνη και μέσα μια τρύπα που υπαινίσσεται ότι είναι μια κλειδαρότρυπα. 

Μέσα από εκεί βλέπουμε ένα παλιό φιλμάκι super 8, πολύ φθαρμένο. Και βλέπουμε ένα γυναικείο χέρι που κινείται γύρω από ένα αιδοίο χωρίς να το ακουμπά. Η εικόνα είναι αρκετά ασαφής. Δεν είναι κανείς βέβαιος ότι είναι αιδοίο, θα μπορούσε να είναι ένα λουλούδι ή να είναι μια πληγή...
 

-Και ως υπόκρουση ακούγεται ο Εθνικός Ύμνος.
 

-Ναι, με ακουστικά μπορείς να ακούσεις τη μουσική από τον Εθνικό Ύμνο. Ακούγεται από παλιό εμβατήριο τύπου χούντας. Δεν αισθάνομαι άνετα να εξηγώ το έργο μου. Αυτά είναι ανεξιχνίαστα πράγματα. Ο καλλιτέχνης κάνοντας ένα έργο δεν κάνει θεωρίες, είναι πιο υπαρξιακό το ζήτημα, μιλάει για τον εαυτό του. 
 

-Εσείς γιατί επιλέξατε αυτή τη μουσική;
 

-Χθες είδα μια γυναίκα που φορούσε μπουστάκι με τη σημαία, έχω δει τη σημαία σε τσόκαρο και σε μαγιό. Όλα αυτά όμως θεωρούνται εντάξει, και τους ενοχλεί η σύνδεσή του με το αιδοίο που φαίνεται ως λουλούδι;
 

-Σας κατηγορούν και για εξύβριση συμβόλου;
 

-Όχι, περί ασέμνων είναι η δίωξη. Γι΄ αυτό έχουν κατηγορήσει τον Αργυρού, τον διευθυντή της έκθεσης. Εγώ ήμουν στο εξωτερικό τη στιγμή της εμφάνισης των αστυνομικών. 

 
Η Εύα Στεφανή -κόρη του πρώην υπουργού Υγείας και καθηγητή Ιατρικής Κώστα Στεφανή- γεννήθηκε το 1964 στην Αλεξάνδρεια της Βιρτζίνια στην Αµερική. 

"Τόσο οι ταινίες όσο και τα κείµενα που γράφει πατούν καλά στη θεωρία, κρατούν ωστόσο µια ποιητική ανεξαρτησία. Κάνει ντοκιµαντέρ παρατήρησης και πειραµατικές ταινίες που ξεκινούν και ολοκληρώνονται στη σφαίρα του πραγµατικού, ωστόσο αυτό που βλέπουµε είναι µια στρεβλή εκδοχή του. Ρίχνει µια λοξή µατιά στα πράγµατα, στους ανθρώπους, στην καθηµερινότητα και αναδεικνύει την παράδοξη πλευρά των ιστοριών που βρίσκονται, όπως η ίδια λέει, στις «παρυφές της πραγµατικότητας». Παρόλο που η δουλειά της εντάσσεται στο πλαίσιο του Κινηµατογράφου της Παρατήρησης και ακολουθεί τις βασικές µεθόδους του, τον προσεγγίζει µε διαφορετικό τρόπο: παίρνει θέση. Μέσα από µια διαδικασία συµµετοχικής παρατήρησης αναπτύσσει σχέσεις µε τους ανθρώπους που θα κινηµατογραφήσει, οι οποίες µπορεί να κρατήσουν µέρες, µήνες ή και χρόνια."
Μπορείτε να κατεβάσετε το "απαγορευμένο" βίντεοκαι να το αποθηκεύσετε στον υπολογιστή σας για να το δείτε (διάρκεια 40 δευτερόλεπτα, μέγεθος 134KB).

Πηγή

---

Αποκαλύψεις σε συνέδριο: Oι Ελληνίδες επί μνημονίου εκδίδονται ακόμα και για 5 ευρώ...

May 27, 2017, 8:15 am

≫ Next: Ο βομβιστής του Μάντσεστερ είχε διασυνδέσεις με τρομοκρατικές ομάδες που η Βρετανία προστατεύει για δεκαετίες

≪ Previous: «ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ!» ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ το ...άσεμνο βίντεο που προβάλλεται ξανά στην Art-Athina

$

0

0

 Ομιλητές ήταν ακόμα ο ευρωβουλευτής Μίλτος Κύρκος, η αντιδήμαρχος Κοινωνικής Αλληλεγγύης του Δήμου Αθηναίων Μαρία Στρατηγάκη, βουλευτές όλων των κομμάτων, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος από το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι, ενώ την τελευταία στιγμή δεν κατάφερε να παραστεί η Γενική Γραμματέας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Υπουργείου Δικαιοσύνης Μαρία Γιαννακάκη και την εκπροσώπησε συνεργάτιδά της. 








Τι λέτε ρε;
Μια Γυναίκα που σέβεται τον εαυτό της, ποτέ δεν θα πήγαινε να πηδηχθεί ούτε για 5, ούτε για 105, ούτε για 1.000.005 ευρώ. (και δεν αναφέρομαι στις παλιές εκδιδόμενες γυναίκες, που είχαν τουλάχιστον αξιοπρέπεια... γιατί οι γυναίκες στην πλειοψηφία τους στην σημερινή κοινωνία, είναι σκέτα πορνίδια, που στέλνουν διαδικτυακά τις... γεωγραφικές τους συντεταγμένες, και ο κερατάς κοιμάται τον ύπνο του μαλάκα)

Όσο για τους συμμετέχοντες στο πάνελ και στην διοργάνωση... καταλάβαμε...


Καλλιόπη Σουφλή


Υ.Γ. Μια γυναίκα που σέβεται τον εαυτό της, θα προτιμήσει να βγει και να πει "πεινάω, βοηθήστε με", παρά να γίνει πόρνη.

της Μαρίνας Νικολάκη

 

 

Συγκλονιστικά είναι τα στοιχεία που παρατέθηκαν σε συνέδριο - ημερίδα που αφορούσε την σκληρή πραγματικότητα η οποία έχει γονατίζει τις Ελληνίδες που αποτελούν κυρίως τα θύματα στα χρόνια του μνημονίου και τις έχεις αναγκάσει να εκδίδονται ακόμα και για 5 ευρώ...

 

Ο υπ. Εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης άκουσε με προσοχή τα προβλήματα και τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στη βιομηχανία του σεξ, αλλά και τα κενά που παρουσιάζει το νομοθετικό πλαίσιο, κατά την ημερίδα «Η εργασία στο σεξ στην Ελλάδα: Η πραγματικότητα και οι προοπτικές».

 

«Θα ήθελα να υπογραμμίσω τη μεγάλη σημασία που έχει στις μέρες η σημερινή συζήτηση και θα έπρεπε να έχουν γίνει πιο νωρίς τέτοιες ημερίδες και προς πολλές κατευθύνσεις. Πολύ περισσότερο αυτή η συζήτηση θα έπρεπε να είχε επιβληθεί, όταν ο τότε υπουργός Υγείας με απαράδεκτο τρόπο είχε στοχοποιήσει και είχε ποινικοποιήσει οροθετικές γυναίκες, αντί να θίξει το θέμα της παράνομης πορνείας στη σωστή του βάση.

 

Ένας τέτοιος διάλογος στις ημέρες μας αποτελεί φάρο ελπίδας σε μια εποχή που όλοι μας αντιμετωπίζουμε αυξημένες προκλήσεις» είπε ο κ.Σκουρλέτης στο χαιρετισμό του. 

 

Να σημειωθεί ότι η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος μόνο στην Αττική έχει εντοπίσει περισσότερες από 2.500 γυναίκες "της διπλανής πόρτας"να κάνουν "διαδικτυακά παιχνίδια"και λοιπές υπηρεσίες.

 

Από 60 έως και 150 ευρώ κυμαίνεται η "ταρίφα"με την τιμή να ανεβαίνει κατακόρυφα ανάλογα με τις "προτιμήσεις"των διαδικτυακών "πελατών"!

 

Αυτές οι γυναίκες έχουν βρει τον τρόπο να αντιμετωπίσουν την οκονομική κρίση όπου οι με τις Αρχές την θεωρούν ως βασικό υπαίτιο του προβλήματος που πληττεί την χώρα ήδη από τα μέσα του 2009.

 

Την ευκαιρία να μιλήσουν κατά την εκδήλωση είχαν και οι εκπρόσωποι από το Σύλλογο Οροθετικών, τον πανεπιστημιακό χώρο και την Ελληνική Αστυνομία, sex workers από την Ελλάδα και το εξωτερικό, άνδρες, γυναίκες και τρανσέξουαλ, που ανέλυσαν το θέμα και παρουσίασαν στατιστικά στοιχεία. 

 

Ακρως αναλυτικός ήταν ο Καθηγητής Εγκληματολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου Γρηγόρης Λάζος.

 

«Τα έτη 2012, 2013 και 2014 η πορνεία στην Ελλάδα παρουσίασε μικρή άνοδο, ενώ το 2015 μειώθηκε ελαφρώς. Ετησίως γίνονται περίπου 11,2 έως 12,1 εκατομμύρια μισθώσεις εκδιδομένων γυναικών, με τιμές που κυμαίνονται από 10 έως 50 ευρώ, ενώ υπάρχουν και ιερόδουλες από την υποσαχάρια Αφρική στην Αριστοτέλους που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους και για 5 ευρώ. Το 35% ως 40% των ιερόδουλων είναι Ελληνίδες ενώ εκτιμώνται συνολικά σε περίπου 18.000 γυναίκες.

 

Το μέσο ετήσιο εισόδημα για κάθε ιερόδουλη ανέρχεται σε περίπου 80.500 ευρώ ωστόσο στην ίδια μένει μόλις το 40% του ποσού, καθώς το υπόλοιπο πάει στο σωματέμπορα και άλλους» ήταν μερικά από τα στοιχεία που παρουσίασε ο κ.Λάζος. 

 

 

 

Από την πλευρά του ο Ευθύμιος Παπαδόπουλος, Προϊστάμενος του Τμήματος Καταπολέμησης Εμπορίας Ανθρώπων της Διεύθυνσης Ασφαλείας Αττικής, αποκάλυψε ότι από τους 350 οίκους ανοχής που λειτουργούν σήμερα, μόλις δύο έχουν άδεια. 

 

Ξεχωριστή στιγμή αποτέλεσε το ενός λεπτού σιγή που τηρήθηκε στη μνήνη του πρώην προέδρου της ΜΚΟ Praksis Τζανέτου Αντύπα.

 

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι μελέτη, που συντάχθηκε με στοιχεία για περισσότερους από 17.000 εργαζομένους του σεξ, διαπίστωσε πως οι Ελληνίδες κυριαρχούν στη βιομηχανία της πορνείας, αντικαθιστώντας τις γυναίκες από την Ανατολική Ευρώπη. Το πληρωμένο σεξ στην Ελλάδα φαίνεται πως είναι από τα φθηνότερα στην Ευρώπη.

 

«Μερικές γυναίκες απλά το κάνουν για μια τυρόπιτα ή ένα σάντουιτς, γιατί πεινάνε», δήλωσε ο Γρηγόριος Λάζος, καθηγητής Κοινωνιολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στους Times του Λονδίνου.

 

Οταν η οικονομική κρίση ξεκίνησε στην Ελλάδα, η τιμή ήταν περίπου 50 ευρώ, σημειώνει η λονδρέζικη εφημερίδα, σύμφωνα με τα λεγόμενα του κ. Λάζου. 

 

 Τώρα αυτό έχει πέσει χαμηλά και μπορεί να αγγίξει τα 2 ευρώ για πράξη της μισής ώρας.

 

Στη μελέτη του οι αριθμοί των απελπισμένων νέων γυναικών, που προσφέρουν φθηνότερο σεξ, φαίνεται να είναι σε άνοδο.

 

«Οι αριθμοί δεν μοιάζουν να εξασθενούν. Μάλλον αυξάνονται με σταθερό και συνεπή ρυθμό», τονίζει.

 

Η τιμή του σεξ σε παγκόσμιο επίπεδο πέφτει, από τη στιγμή που το Διαδίκτυο παρέχει όλο και περισσότερο σεξουαλικό περιέχομε. 

Οπως αναφέρει η εφημερίδα, η μέση τιμής μιας ώρας σεξ (180 ευρώ) έχει μειωθεί δραματικά.

 

Η πορνεία είναι νόμιμη στην Ελλάδα, αλλά πολύ λίγοι οίκοι ανοχής έχουν βγάλει άδεια, σημειώνουν οι Times, ωθώντας περίπου 18.500 πόρνες να δραστηριοποιούνται στους δρόμους.

 

Η μελέτη έδειξε πως η πλειονότητα των Ελλήνων γυναικών που στρέφονται στην πορνεία είναι μεταξύ των ηλικιών 17 και 20.

 

*Την ημερίδα διοργάνωσαν ο Σύλλογος Οροθετικών Ελλάδας και το AIDS Healthcare Foundation Europe, πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του Υπουργείου Εσωτερικών και με την υποστήριξη του ευρωπαϊκού κόμματος S&D, ενώ φιλοξενήθηκε στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο. 

 

Ομιλητές ήταν ακόμα ο ευρωβουλευτής Μίλτος Κύρκος, η αντιδήμαρχος Κοινωνικής Αλληλεγγύης του Δήμου Αθηναίων Μαρία Στρατηγάκη, βουλευτές όλων των κομμάτων, ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος από το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι, ενώ την τελευταία στιγμή δεν κατάφερε να παραστεί η Γενική Γραμματέας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Υπουργείου Δικαιοσύνης Μαρία Γιαννακάκη και την εκπροσώπησε συνεργάτιδά της. 

 

Από το εξωτερικό παρευρέθηκαν και μίλησαν για το θέμα οι ακτιβίστριες Eva Duif και η Yvette Luhrs από το ολλανδικό συνδικάτο εργαζομένων στο σεξ «PROUD», οι οποίες εργάζονται ως webcam μοντέλα και φετίχ πορνογράφοι, αλλά και ο Thierry Schaffauser, εργαζόμενος στο χώρο του σεξ, ακτιβιστής και ιδρυτής του γαλλικού συνδικάτου «STRASS». 

Πηγή

Ο βομβιστής του Μάντσεστερ είχε διασυνδέσεις με τρομοκρατικές ομάδες που η Βρετανία προστατεύει για δεκαετίες

May 27, 2017, 8:41 am

≫ Next: (ΛΑΘΡΟ)- Μετανάστες εισβάλλουν στα σπίτια Ελλήνων πολιτών και αποκεφαλίζουν τις περιουσίες τους….

≪ Previous: Αποκαλύψεις σε συνέδριο: Oι Ελληνίδες επί μνημονίου εκδίδονται ακόμα και για 5 ευρώ...

$

0

0

Το γεγονός ότι οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο χρησιμοποιούν τρομοκράτες για να επιταχύνουν τους αντίστοιχους γεωπολιτικούς στόχους τους δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη – ειδικά όσον αφορά το LIFG – καθώς η ίδια η οργάνωση διακλαδίστηκε από τους μισθοφόρους μαχητές της Ουάσινγκτον που χρησιμοποιήθηκαν εναντίον των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν τη δεκαετία του 1980.


Αυτό που εκπλήσσει είναι ότι το δυτικό κοινό εξακολουθεί να αντιδρά με συναισθηματικό τρόπο σε κάθε τρομοκρατική επίθεση μεμονωμένα και όχι λογικά, βλέποντας την πολύ μεγαλύτερη εικόνα και επαναλαμβανόμενο μοντέλο. 

Και μέχρι το δυτικό κοινό να δει αυτήν την μεγαλύτερη εικόνα και το επαναλαμβανόμενο μοντέλο, ο φόβος, η αδικία, η δολοφονία και το μακελειό, θα συνεχίσουν να κυριαρχούν στη ζωή και το μέλλον τους.

Μια τοιχογραφία στην Τρίπολη που αποτίει φόρο τιμής σε μαχητές από το Μάντσεστερ που εντάχθηκαν στην ταξιαρχία των Μαρτύρων της 17ης Φεβρουαρίου κατά τη διάρκεια επανάστασης της Λιβύης κατά του Καντάφι (AFP)

Όπως συνέβη σε σχεδόν όλες τις πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις που διεξήχθησαν στην Ευρώπη – συμπεριλαμβανομένων της Γαλλίας και του Βελγίου – ο ύποπτος που εμπλέκεται στην πρόσφατη έκρηξη του Μάντσεστερ, η οποία σκότωσε 22 άτομα και τραυμάτισε περισσότερα, ήταν προηγουμένως γνωστός στη Βρετανική ασφάλεια και τις υπηρεσίες πληροφοριών.


Η εφημερίδα Telegraph στο άρθρο της, “Ο Σαλμάν Αμπέντι που ονομάστηκε ο βομβιστής αυτοκτονίας του Μάντσεστερ – τι γνωρίζουμε γι ‘αυτόν“, αναφέρει:


Ο Σαλμάν Αμπέντι, 22 ετών, ο οποίος ήταν γνωστός στις υπηρεσίες ασφαλείας, θεωρείται ότι επέστρεψε από τη Λιβύη μόλις πρόσφατα αυτή την εβδομάδα.

Ο Σαλμάν Αμπέντι

Ενώ οι αρχικές αναφορές μιλούσαν για έναν “μοναχικό λύκο” ο οποίος ο ίδιος οργάνωσε και εκτέλεσε ο ίδιος την έκρηξη, η φύση της αυτοσχέδιας εκρηκτικής συσκευής που χρησιμοποιήθηκε και οι λεπτομέρειες της επίθεσης αποκάλυψαν αυτό που ήταν προφανώς μια επιχείρηση που πραγματοποιήθηκε από κάποιον που είτε απέκτησε μαχητική εμπειρία μέσω άμεσης επαφής με τρομοκρατική οργάνωση ή κατευθυνόταν από τρομοκρατική οργάνωση με εκτεταμένη εμπειρία.


Μια ακμάζουσα κοινότητα τρομοκρατών στο κέντρο του Μάντσεστερ


Το ίδιο άρθρο της Telegraph παραδέχεται επίσης:


Μια ομάδα αντιφρονούντων του Καντάφι, που ήταν μέλη της απαγορευμένης Λιβυκής Ισλαμικής Μαχητικής Ομάδας (LIFG), ζούσε πολύ κοντά στον Αμπέντι στην περιοχή Whalley.


Μεταξύ αυτών ήταν ο Abd al-Baset Azzouz, πατέρας τεσσάρων παιδιών από το Μάντσεστερ, ο οποίος εγκατέλειψε τη Βρετανία για να λειτουργήσει ένα τρομοκρατικό δίκτυο στη Λιβύηυπό την επίβλεψη του Ayman al-Zawahiri, του διαδόχου του Οσάμα Μπιν Λάντεν ως αρχηγού της Αλ Κάιντα.


Ο Azzouz, 48 ετών, ειδικός στην κατασκευή βομβών, κατηγορήθηκε ότι λειτουργούσε ένα δίκτυο της Αλ Κάιντα στην ανατολική Λιβύη. Η Telegraph ανέφερε το 2014 ότι ο Azzouz είχε 200-300 μαχητές υπό τον έλεγχό του και ήταν ειδικός στην κατασκευή βόμβας.


Ένα άλλο μέλος της Λιβυκής κοινότητας στο Μάντσεστερ, ο Salah Aboaoba, δήλωσε στις ειδήσεις του Channel 4 το 2011 ότι μάζευε χρήματα για το LIFG ενώ ήταν στην πόλη.Ο Aboaoba ισχυρίστηκε ότι είχε συγκεντρώσει κεφάλαια στο τζαμί του Didsbury, το ίδιο τζαμί στο οποίο συμμετείχε ο Αμπέντι.


Έτσι, η απαιτούμενη εμπειρία για την πρόσφατη επίθεση στο Μάντσεστερ υπάρχει σε αφθονία στα μέλη της Λιβυκής Ισλαμικής Μαχητικής Ομάδας (LIFG) της κοινότητας.
Το LIFG είναι στην πραγματικότητα μια απαγορευμένη τρομοκρατική ομάδα που έχει καταχωρηθεί ως τέτοια από την κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου το 2005 και εξακολουθεί να εμφανίζεται στον κατάλογο των “Απαγορευμένων τρομοκρατικών ομάδων ή οργανώσεων” στην ιστοσελίδα της κυβέρνησης.


Ο συνημμένος κυβερνητικός κατάλογος (PDF) δηλώνει ρητά σχετικά με το LIFG ότι:


Το LIFG επιδιώκει να αντικαταστήσει το σημερινό καθεστώς της Λιβύης με ένα σκληρά Ισλαμικό κράτος. Η ομάδα είναι επίσης μέρος του ευρύτερου παγκόσμιου Ισλαμιστικού εξτρεμιστικού κινήματος, όπως εμπνεύστηκε από την Αλ Κάιντα. Η ομάδα έχει τοποθετήσει αρκετές επιχειρήσεις στη Λιβύη, συμπεριλαμβανομένης της προσπάθειας του 1996 να δολοφονήσει τον Μουαμάρ Καντάφι.


Έτσι, σύμφωνα με την Telegraph, μια ακμάζουσα κοινότητα εισηγμένων τρομοκρατών υπάρχει γεγνωσμένα ανάμεσα στους Βρετανούς πολίτες χωρίς καμία παρέμβαση της Βρετανικής κυβέρνησης, των υπηρεσιών ασφαλείας ή των υπηρεσιών πληροφοριών – με μέλη που ταξιδεύουν τακτικά στο εξωτερικό και συμμετέχουν σε ένοπλες συγκρούσεις προφανώς πριν επιστρέψουν στην πατρίδα – όχι μόνο χωρίς να φυλακιστούν, αλλά προφανώς και χωρίς καν να παρακολουθούνται στενά.


Το LIFG εμφανίζεται επίσης στον κατάλογο των Ξένων Τρομοκρατικών Οργανώσεων του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ. Παραδόξως, εμφανίζεται σε μια ενότητα με τίτλο “Εκτός Λίστας Ξένες Τρομοκρατικές Οργανωσεις” και δείχνει ότι αφαιρέθηκε μόλις το 2015.


Αλλού στον ιστότοπο του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, υπάρχει μια έκθεση του 2012 όπου περιγράφεται το LIFG:


Στις 3 Νοεμβρίου 2007, ο ηγέτης της Αλ Κάιντα (Ayq al-Zawahiri) ανακοίνωσε επίσημη συγχώνευση μεταξύ της ΑΚ και του LIFG. Ωστόσο, στις 3 Ιουλίου 2009, τα μέλη του LIFG στο Ηνωμένο Βασίλειο δημοσίευσαν μια δήλωση που τυπικά απορρίπτει οποιαδήποτε σχέση με την ΑΚ.


Στην έκθεση αναφέρεται επίσης ο ρόλος του LIFG στις επιχειρήσεις αλλαγής καθεστώτος του ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ στη Λιβύη το 2011:
 Στις αρχές του 2011, μετά την επανάσταση της Λιβύης και την πτώση του Καντάφι, τα μέλη του LIFG δημιούργησαν την ομάδα διαδοχής LIFG, το Λιβυκό Ισλαμικό Κίνημα για την Αλλαγή (LIMC) και έγιναν μια από τις πολλές αντάρτικες ομάδες που ενώθηκαν κάτω από την ομπρέλα της ηγεσίας της αντιπολίτευσης γνωστή ως Μεταβατικό Εθνικό Συμβούλιο.  


Ο πρώην εμίρης του LIFG και ο ηγέτης της LIMC, Abdel Hakim Bil-Hajj, διορίστηκε στρατιωτικός διοικητής του Λιβυκού Μεταβατικού Συμβουλίου Τρίπολης κατά τη διάρκεια των εξεγέρσεων της Λιβύης και αρνήθηκε οποιαδήποτε σχέση μεταξύ της ομάδας του και της Aλ Κάιντα.


Πράγματι, ένας κυριολεκτικός ανώτερος ηγέτης της Αλ Κάιντα θα ήταν επικεφαλής του καθεστώτος που θα τεθεί σε ισχύ από στρατιωτικές επιχειρήσεις υπό την ηγεσία των ΗΠΑ – στις οποίες περιλαμβάνονταν Βρετανικές δυνάμεις.


Όχι μόνο αυτό, αλλά εξέχοντες Αμερικανοί πολιτικοί θα ταξίδευαν μάλιστα στη Λιβύη για να προσφέρουν προσωπικά υποστήριξη στον Bil-Hajj (προφέρεται και Belhaj). Σε μια περίφημη εικόνα, ο γερουσιαστής των ΗΠΑ Τζον Μακέιν φαίνεται να δίνει τα χέρια και να προσφέρει ένα δώρο στον αρχηγό της τρομοκρατίας μετά την κατάρρευση της κυβέρνησης της Λιβύης.





Η έκθεση του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών σχετικά με το LIFG τελειώνει με πληροφορίες σχετικά με την “περιοχή λειτουργίας του”, ισχυριζόμενη:

Από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, πολλά μέλη έχουν καταφύγει στη νοτιοδυτική Ασία και σε ευρωπαϊκές χώρες, ιδίως στο Ηνωμένο Βασίλειο.


Για τους κατοίκους του Μάντσεστερ, η Βρετανική κυβέρνηση φαίνεται να απέτυχε κατηγορηματικά να τους ενημερώσει για την απειλή που ζει ανοιχτά ανάμεσά τους. Ενώ ο Βρετανικός πληθυσμός διαιρείται και αποσπάται με μια γενικότερη στρατηγική έντασης που επικεντρώνεται στο Ισλάμ, στους μουσουλμάνους και στην ισλαμοφοβία, η πολύ συγκεκριμένη απειλή των τρομοκρατών που έχουν εγκριθεί από τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο και ζουν και λειτουργούν μέσα στις Βρετανικές κοινότητες, παραβλέπεται από το κοινό.


Ωστόσο – για τις Βρετανικές υπηρεσίες ασφαλείας και πληροφοριών – είναι απίθανο ότι μια τέτοια προφανής απειλή ασφάλειας απλώς “παραβλέφθηκε”. Ότι οι εξτρεμιστές ευδοκιμούν μέσα στις Βρετανικές κοινότητες χωρίς κυβερνητική παρέμβαση δείχνει συνενοχή και όχι ανικανότητα.


Οι τρομοκράτες του LIFG είναι τα βοηθητικά χέρια Αγγλίας και Αμερικής


Η Guardian σε ένα άρθρο του 2011 με τίτλο “Η Λιβυκή Ισλαμική Μαχητική Ομάδα – από την Αλ Κάιντα μέχρι την Αραβική Άνοιξη“, υποστήριζε:


Το ενδιαφέρον της Βρετανικής υπηρεσίας πληροφοριών και ασφάλειας στη Λιβύη έχει επικεντρωθεί εδώ και 20 χρόνια στη Λιβυκή Ισλαμική Μαχητική Ομάδα (LIFG), είτε αντιτίθεται στον Μουαμάρ Καντάφι και συνεργάζεται με την Αλ Κάιντα, αποκηρύσσοντας αργότερα την παλιά κοσμοθεωρία της τζιχάντ – είτε συμμετέχοντας στην ένοπλη εξέγερση που τώρα ανέτρεψε το καθεστώς.


Το άρθρο στην πραγματικότητα δεν είναι παρά μια προσπάθεια απεικόνισης μιας εισηγμένης τρομοκρατικής οργάνωσης ως “μεταρρυθμισμένης” ενόψει της αυξημένης ευαισθητοποίησης του κοινού σχετικά με την αληθινή φύση των «ανταρτών» που υποστηρίζονται από την Αμερική και τη Βρετανία.


Τα μέλη του LIFG θα βοηθούσαν όχι μόνο τις ΗΠΑ και τις Βρετανικές κυβερνήσεις στην ανατροπή το 2011 της κυβέρνησης της Λιβύης, θα προχωρούσαν επίσης – με δυτικά όπλα και μετρητά στο μέλος του ΝΑΤΟ Τουρκία, όπου πραγματοποίησαν εισβολή στη βόρεια Συρία.

Ένας εθελοντής μαχητής από το Μάντσεστερ απεικονίζεται στο Ajdabiya στην ανατολική Λιβύη τον Απρίλιο του 2011 (AFP)

Η Telegraph σε ένα άρθρο του Νοεμβρίου 2011 με τίτλο “Λίβυος Ισλαμιστής ηγέτης συνάντησε την αντιπολιτευτική ομάδα του Ελεύθερου Συριακού Στρατού“, αναφέρει:
 Ο Abdulhakim Belhadj, επικεφαλής του Στρατιωτικού Συμβουλίου της Τριπόλεως και πρώην ηγέτης της Λιβυκής Ισλαμικής Μαχητικής Ομάδας Καταπολέμησης, ”συναντήθηκε με ηγέτες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού στην Κωνσταντινούπολη και στα σύνορα με την Τουρκία”, δήλωσε ένας στρατιωτικός αξιωματούχος που συνεργάζεται με τον κ. Belhadj. “Ο Μουσταφά Αμπντούλ Τζαλίλ (ο προσωρινός Λίβυος πρόεδρος) τον έστειλε εκεί.”


 Οι συναντήσεις ήρθαν ως ένδειξη ενός αυξανόμενου δεσμού μεταξύ της νέας κυβέρνησης της Λιβύης και της αντιπολίτευσης της Συρίας. Η Daily Telegraph το Σάββατο αποκάλυψε ότι οι νέες αρχές της Λιβύης προσέφεραν χρήματα και όπλα στην αυξανόμενη εξέγερση εναντίον του Μπασάρ αλ Άσαντ.


Ο κ. Belhaj συζήτησε επίσης την αποστολή Λίβυων μαχητών για την εκπαίδευση στρατευμάτων, ανέφερε η πηγή. Έχοντας διώξει έναν δικτάτορα, οι θριαμβευτές νεαροί άνδρες, γεμάτοι ακόμη με επαναστατική θέρμη, θέλουν να ανατρέψουν τον επόμενο. Οι αρχηγοί των ένοπλων συμμοριών που εξακολουθούν να περιπλανιούνται στους δρόμους της Τρίπολης δήλωσαν χθες ότι «εκατοντάδες» μαχητές ήθελαν να πολεμήσουν εναντίον του καθεστώτος Άσαντ.


Αποκαλυπτόμενη για μια ακόμη φορά είναι μια βολική διασταύρωση τρομοκρατικών και Αμερικανο-Βρετανικών συμφερόντων – αυτή τη φορά στην επιδίωξη της αλλαγής καθεστώτος στη Συρία μετά την επιτυχή αλλαγή καθεστώτος ΗΠΑ-Ηνωμένου Βασιλείου στη Λιβύη.


Ως επιβεβαίωση ότι αυτά τα σχέδια για αποστολή Λίβυων εξτρεμιστών για να πολεμήσουν στη Συρία τελικά εκτελέστηκαν, έρχεται το άρθρο του CNN το 2012, “Οι αντάρτες της Λιβύης κινούνται στο πεδίο μάχης της Συρίας“, το οποίο ανέφερε:
 Κάτω από τη διοίκηση ενός από τους πιο γνωστούς διοικητές ανταρτών της Λιβύης, του Αλ Μαχντί αλ-Χαράτι, περισσότεροι από 30 μαχητές της Λιβύης έχουν φτάσει στη Συρία για να στηρίξουν τους αντάρτες του Ελεύθερου Συριακού Στρατού στον πόλεμο εναντίον του καθεστώτος του Προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ.


Ο στρατός των Λίβυων τρομοκρατών του αλ Χαράτι θα επεκτεινόταν σε εκατοντάδες, πιθανώς χιλιάδες αγωνιστές και αργότερα θα συγχωνευόταν με άλλες συμμαχικές ομάδες της Συρίας, συμπεριλαμβανομένου του Συριακού φραντσάιζ της Αλ Κάιντα – της Αλ Νούσρα. Στη Λιβύη, οι μαχητές του LIFG διαχωρίστηκαν μεταξύ των διάφορων αντιμαχόμενων φατριών, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται η Αλ Κάιντα και οι θυγατρικές του Ισλαμικού κράτους.





Καθώς οι τρομοκράτες αυτοί απομακρύνονται από τη Συρία και πίσω στο σπίτι τους, αυτοί που προέρχονται από το LIFG επιστρέφουν κυρίως στο Ηνωμένο Βασίλειο όπου είναι γνωστοί από τις Αμερικανικές και τις Βρετανικές υπηρεσίες ασφαλείας και πληροφοριών για χρόνια. Με αυτούς θα φέρουν πίσω τις τεχνικές γνώσεις και την εμπειρία που απαιτούνται για την πραγματοποίηση καταστροφικών επιθέσεων όπως η πρόσφατη έκρηξη που στόχευσε το Μάντσεστερ.


Το 2002, ο πρώην πράκτορας και πληροφοριοδότης της MI6 Ντέιβιντ Σάιλερ κατηγόρησε επίσης την Βρετανική υπηρεσία κατασκοπίας ότι συνεργάστηκεμε το LIFG σε μια αποτυχημένη προσπάθεια του 1996 για να σκοτώσει τον Καντάφι, ισχυρισμό που αρνείται έντονα η Βρετανική κυβέρνηση.


Πρώην μαχητές που μίλησαν στο Middle East Eyeδήλωσαν ότι το Ηνωμένο Βασίλειο υποστήριξε ενεργά την επιστροφή των αντιφρονούντων ενάντια στον Καντάφι, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με συνδέσμους της Αλ Κάιντα στη Λιβύη.


Ένας μαχητής που μίλησε στο Eye of Middle East είπε ότι του είχε πάρει συνέντευξη ένας πράκτορας της MI5 που τον ρώτησε αν ήταν “πρόθυμος να πάει στη μάχη;”.
“Ενώ μου πήρε λίγο χρόνο να βρω μια απάντηση, γύρισε και μου είπε ότι η Βρετανική κυβέρνηση δεν έχει κανένα πρόβλημα με τους ανθρώπους που αγωνίζονται εναντίον του Καντάφι”, δήλωσε ο μαχητής.


Άλλοι ανέφεραν ότι όταν άρχισε ο πόλεμος στη Λιβύη, έψαχναν πώς να αποκτούν ψεύτικα έγγραφα, επειδή τα διαβατήρια τους είχαν αφαιρεθεί στο πλαίσιο περιοριστικών εντολών ελέγχου που τους έθεσε η Βρετανική κυβέρνηση.


Κάποιος είπε ότι μέσα σε λίγες ημέρες οι αρχές επέστρεψαν τα διαβατήριά τους, και μετά κατευθύνθηκαν κατευθείαν στη Λιβύη για να αναλάβουν τον Καντάφι.


Την εποχή του πολέμου, η σημερινή πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας Τερέζα Μέι ήταν Υπουργός Εσωτερικών, με επίβλεψη των επιχειρήσεων της ΜΙ5. 


Είναι η τρομοκρατία που ακολουθεί ως άμεσο αποτέλεσμα της Βρετανικής εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής – στηρίζοντας τους τρομοκράτες στο εξωτερικό και εσκεμμένα αρνούμενη να αποσυναρμολογήσει τα δίκτυά τους στην πατρίδα – όλα αυτά καθώς τροφοδοτούν μαχητές και πόρους στον πόλεμο ΗΠΑ-Ηνωμένου Βασιλείου που ακόμα μαίνεται στη Συρία.


Η Βρετανική κυβέρνηση είναι άμεσα υπεύθυνη για την πρόσφατη έκρηξη του Μάντσεστερ. Είχε προηγουμένως γνώση της ύπαρξης του LIFG και πιθανότατα τις δραστηριότητές του στο εσωτερικό του Βρετανικού εδάφους και όχι μόνο απέτυχε να δράσει, αλλά φαίνεται να έχει προστατεύσει ενεργά αυτήν την κοινότητα εξτρεμιστών για τη δική της γεωπολιτική και εγχώρια ατζέντα.


Η πρόσφατη έκρηξη θα ενισχύσει μόνο την απροσδιόριστη αφήγηση «ανεκτικότητας εναντίον φανατισμού» που έπιασε σφιχτά τη Βρετανική κοινωνία, παρακάμπτοντας εντελώς την πραγματικότητα κυρώσεων της κυβέρνησης στην τρομοκρατία την οποία χειρίστηκε τόσο στο εξωτερικό όσο και ενάντια στον λαό της – όχι για ιδεολογικούς ή θρησκευτικούς σκοπούς – αλλά καθαρά για αναζήτηση γεωπολιτικής ηγεμονίας.


Το γεγονός ότι οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο χρησιμοποιούν τρομοκράτες για να επιταχύνουν τους αντίστοιχους γεωπολιτικούς στόχους τους δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη – ειδικά όσον αφορά το LIFG – καθώς η ίδια η οργάνωση διακλαδίστηκε από τους μισθοφόρους μαχητές της Ουάσινγκτον που χρησιμοποιήθηκαν εναντίον των Σοβιετικών στο Αφγανιστάν τη δεκαετία του 1980.


Αυτό που εκπλήσσει είναι ότι το δυτικό κοινό εξακολουθεί να αντιδρά με συναισθηματικό τρόπο σε κάθε τρομοκρατική επίθεση μεμονωμένα και όχι λογικά, βλέποντας την πολύ μεγαλύτερη εικόνα και επαναλαμβανόμενο μοντέλο. 

Και μέχρι το δυτικό κοινό να δει αυτήν την μεγαλύτερη εικόνα και το επαναλαμβανόμενο μοντέλο, ο φόβος, η αδικία, η δολοφονία και το μακελειό, θα συνεχίσουν να κυριαρχούν στη ζωή και το μέλλον τους.


Πηγές:
http://landdestroyer.blogspot.gr/2017/05/uk-government-harbored-terrorists.html
https://www.rt.com/uk/389694-libya-abedi-lifg-cameron/
http://www.middleeasteye.net/news/sorted-mi5-how-uk-government-sent-british-libyans-fight-gaddafi-1219906488


Πηγή

(ΛΑΘΡΟ)- Μετανάστες εισβάλλουν στα σπίτια Ελλήνων πολιτών και αποκεφαλίζουν τις περιουσίες τους….

May 27, 2017, 11:20 am

≫ Next: Μόνο 135.000 πρόσφυγες από 1,5 εκατομμύριο έχουν εργασία στη Γερμανία

≪ Previous: Ο βομβιστής του Μάντσεστερ είχε διασυνδέσεις με τρομοκρατικές ομάδες που η Βρετανία προστατεύει για δεκαετίες

$

0

0

Σύμφωνα με τα όσα κατήγγειλε στις αρχές ιδιοκτήτης αγροικίας της περιοχής οι τρεις μετανάστες εισέβαλαν στην αυλή της ιδιοκτησίας του και αποκεφάλισαν μια προβατίνα. Νωρίτερα οι δράστες απαθανάτισαν τη στιγμή της εισβολής βγάζοντας φωτογραφίες τα ζώα αλλά και τους εαυτούς τους με τα κινητά τους τηλέφωνα.




Όχι, κύριοι του pewntapostagma... ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ... ΛΑΘΡΟΕΙΣΒΟΛΕΙΣ ΕΙΝΑΙ... 
ΛΑΘΡΟΕΙΣΒΟΛΕΙΣ... ΛΑΘΡΟΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΕΣ... ΛΑΘΡΟΑΝΩΜΑΛΟΙ... ΠΌΥ ΣΗΜΕΡΑ ΣΦΑΖΟΥΝ ΤΑ ΖΩΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΤΟΥΣ, ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ, ΘΑ ΣΦΑΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.

ΟΙ ΠΟΡΝΕΣ ΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΕΣ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ... "ΠΕΡΙΘΑΛΨΟΥΝ"ΣΤΙΣ ΑΓΚΑΛΙΕΣ ΤΟΥΣ ΤΑ ... "ΠΡΟΣΦΥΓΑΚΙΑ";;;; 

Ή ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΠΩΣ ΑΥΤΕΣ ΘΑ ΓΛΥΤΩΣΟΥΝ;;;;

ΟΙ ΤΙΡΙΤΑΓΚΕΣ; ΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ;;;

ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΕΦΙΑΛΤΕΣ, ΠΟΥ ΟΥΤΕ ΣΤΑ ΠΙΟ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΜΑΣ ΟΝΕΙΡΑ ΔΕΝ ΕΙΔΑΜΕ...


Καλλιόπη Σουφλή

Ένα πρωτοφανές περιστατικό με πρωταγωνιστές τρεις μετανάστες από το Ιράν, το Αφγανιστάν και το Πακιστάν, σημειώθηκε  στην περιοχή του Δερβενίου στη Θεσσαλονίκη. 


Σύμφωνα με τα όσα κατήγγειλε στις αρχές ιδιοκτήτης αγροικίας της περιοχής οι τρεις μετανάστες εισέβαλαν στην αυλή της ιδιοκτησίας του και αποκεφάλισαν μια προβατίνα. Νωρίτερα οι δράστες απαθανάτισαν τη στιγμή της εισβολής βγάζοντας φωτογραφίες τα ζώα αλλά και τους εαυτούς τους με τα κινητά τους τηλέφωνα.


Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του thestival.gr ο ιδιοκτήτης της αγροικίας δήλωσε στους αστυνομικούς ότι δεν είναι η πρώτη φορά που τα οικόσιτα ζώα του βρίσκονται στο στόχαστρο προσφύγων και μεταναστών από το κέντρο φιλοξενίας προσφύγων «Αλεξίλ», το οποίο βρίσκεται σε απόσταση εκατό μέτρων. Από το βράδυ της Μ. Παρασκευής μέχρι χθες άγνωστοι είχαν εισβάλει ακόμη τρεις φορές.


Χθες το απόγευμα οι κάμερες ασφαλείας της οικίας κατέγραψαν την είσοδο ομάδας πέντε ατόμων στο χώρο όπου βρίσκονται τα οικόσιτα ζώα. Ο ιδιοκτήτης έσπευσε στο σημείο μαζί με την Αστυνομία. 

Συνελήφθη ο ένας εκ των δραστών ο οποίος είχε τον ρόλο του τσιλιαδόρου.
Δύο ώρες αργότερα κάτοικοι των γύρω σπιτιών αντιλήφθηκαν εκ νέου παρουσία αγνώστων ατόμων στον αυλόγυρο της αγροικίας.

 Αστυνομικός από το camp φιλοξενίας συνέλαβε δύο άτομα τα οποία είχαν κρυφτεί έξω από την αγροικία. 

Κατά τη σύλληψη διαπιστώθηκε ότι οι δύο δράστες είχαν αποκεφαλίσει μία προβατίνα. Νωρίτερα είχαν βγάλει φωτογραφίες με τα κινητά τους τηλέφωνα τους χώρους της αγροικίας και τα ζώα που ήταν στον αυλόγρυο.


«Φοβάμαι ότι οι δράστες επέστρεψαν μετά τη σύλληψη του τσιλιαδόρου για να στείλουν κάποιο μήνυμα. Για ποιο λόγο να αποκεφαλίσουν το ζώο. Σας το τονίζω! Δεν το έσφαξαν απλά. Το αποκεφάλισαν»δήλωσε στο thestival.gr o ιδιοκτήτης της αγροικίας.


Οι τρεις συλληφθέντες πέρασαν τη νύχτα στο κρατητήριο του αστυνομικού τμήματος Λαγκαδά ενώ αύριο αναμένεται να οδηγηθούν στον εισαγγελέα. Σημειωτέον ότι το αδίκημα της ζωοκτονίας θεωρείται κακούργημα.


Την υπόθεση από την πλευρά της πολιτικής αγωγής επιμελείται ο δικηγόρος Θέμης Δαμάκης.
«Αναμένουμε τον σχηματισμό δικογραφίας και στη συνέχεια θα έχουμε ξεκάθαρη εικόνα των πράξεων των τριών συλληφθέντων και των κατηγοριών που τους βαρύνουν», δήλωσε ο κ. Δαμάκης.


Πηγή: www.thestival.gr


Πηγή

Μόνο 135.000 πρόσφυγες από 1,5 εκατομμύριο έχουν εργασία στη Γερμανία

May 27, 2017, 11:30 am

≫ Next: ΟΜΟΛΟΓΙΑ «ΦΩΤΙΑ» ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ! “Η τρόικα μας γράφει τα νομοσχέδια”

≪ Previous: (ΛΑΘΡΟ)- Μετανάστες εισβάλλουν στα σπίτια Ελλήνων πολιτών και αποκεφαλίζουν τις περιουσίες τους….

$

0

0

Αντί να “ενισχύσουν την οικονομία”, οι μετανάστες έχουν προσθέσει υπερβολικά στο κόστος ευημερίας




Αυτό τι λέει;;;;

Για όσους γνωρίζουν τι συμβαίνει στην Γερμανία, η αλήθεια που δεν βγαίνει στα γερμανικά ΜΜΕ, είναι πως η κατάσταση, είναι καζάνι που ΒΡΑΖΕΙ!

Οι Γερμανοί, αφυπνίζονται... οι νεοέλληνες, φραπεδιάζονται ακόμα...


Καλλιόπη Σουφλή





Μια επίσημη έκθεση αποκάλυψε ότι μόνο 135.000 από τους πρόσφυγες στην Γερμανία έχουν οποιαδήποτε εργασία – και ακόμη και οι περισσότερες απ’ αυτές είναι σε επιδοτούμενες κυβερνητικές θέσεις εργασίας ή “προγράμματα κατάρτισης”, σύμφωνα με την Γερμανική Bild.



Τα στοιχεία δόθηκαν σε έκθεση που εξέδωσε η Bundesagentur für Arbeit (Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Απασχόλησης, BA) της Γερμανικής Κυβέρνησης στο Βερολίνο.


Ο επίσημος αριθμός προσφύγων που εισέβαλαν στη Γερμανία από το 2015 ανέρχεται σε πάνω από 1,5 εκατομμύριο και οι ελάχιστοι 135.000 πρόσφυγες που εργάζονται περιλαμβάνουν όσους απασχολούνται στις θέσεις εργασίας για “ένα ευρώ” που συνεπάγονται μαγειρική και καθαρισμό κέντρων φιλοξενίας στη χώρα.


Αντί να “ενισχύσουν την οικονομία”, οι μετανάστες έχουν προσθέσει υπερβολικά στο κόστος ευημερίας, συνέχισε η έκθεση.


Υπάρχουν τώρα τουλάχιστον μισό εκατομμύριο ”κύριοι αιτούντες” που είναι πρόσφυγες στο Γερμανικό σύστημα κοινωνικής πρόνοιας, γνωστό ως Hartz IV. 

Ένας “κύριος αιτών” είναι το μέλος της οικογένειας που αναλαμβάνει για λογαριασμό της οικογένειάς του, η οποία συνήθως ανέρχεται σε τουλάχιστον τέσσερα άτομα.


Αυτό σημαίνει ότι, συντηρητικά, υπάρχουν τουλάχιστον δύο εκατομμύρια αιτούντες Hartz – με τη διαφορά μεταξύ των αριθμών προσφύγων και των χρηστών κοινωνικής πρόνοιας να εξηγείται από τη διαδικασία “οικογενειακής επανένωσης” που επιτρέπει στους επιτυχείς πρόσφυγες να φέρουν τις οικογένειές τους στη Γερμανία .


Σύμφωνα με τον Dr. Herbert Brücker, επικεφαλής του Τμήματος Έρευνας για την Οικονομική Μετανάστευση στο Ινστιτούτο Έρευνας για την Ένταξη και Μετανάστευση του Βερολίνου, μόνο 40% των προσφύγων ισχυρίζονται ότι έχουν δευτεροβάθμια εκπαίδευση και τουλάχιστον το 20% έχει μόνο στοιχειώδη σχολική εκπαίδευση, ενώ το υπόλοιπο δεν έχει καθόλου.


Πηγή: 
http://www.eutimes.net/2017/05/only-7-of-refugees-working-in-germany-and-even-those-are-in-made-up-jobs/


Πηγή

ΟΜΟΛΟΓΙΑ «ΦΩΤΙΑ» ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ! “Η τρόικα μας γράφει τα νομοσχέδια”

May 27, 2017, 11:49 am

≫ Next: Ο ISIS πίσω από το μακελειό

≪ Previous: Μόνο 135.000 πρόσφυγες από 1,5 εκατομμύριο έχουν εργασία στη Γερμανία

$

0

0

 Ο Κώστας Ζαχαριάδης στην προσπάθεια του, να απεμπολήσει την πατρότητα του προγράμματος, τόνισε ότι η χώρα βρίσκεται σε κηδεμονία, πως η κυβέρνηση συγκυβερνά με την τρόικα αλλά και πως “μας πιάνουν το χέρι και μας γράφουν το νομοσχέδιο”.






ΚΑΤΟΧΗ! Η ΕΛΛΑΔΑ, ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΥΠΟ ΚΑΤΟΧΗ..
Έτσι να λες ρε κλούβιο αρχίδι...

ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΚΡΑΤΟΣ... 
Έτσι να λες ρε καριόλη...

ΝΑ ΠΕΙΣ ΑΚΟΜΑ, ΠΩΣ ΕΙΣΤΕ ΜΙΑ ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΑΝΩΜΑΛΩΝ, ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΩΝ, ΠΟΥ ΞΕΠΟΥΛΑΤΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ,  ΓΛΥΦΕΤΕ ΤΟΥΣ ΚΩΛΟΥΣ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΣΑΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΑΥΞΗΣΕΤΕ ΤΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥΣ ΣΑΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ.

ΓΙΑΤΙ ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ, ΧΩΡΙΣ ΑΡΓΥΡΙΑ, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ...

ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΥΠΟ ΚΑΤΟΧΗ, ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΩ ΤΟΥΣ ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΕΣ - ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΟΥ!

Αυτό, θα έπρεπε να λέει κάθε ΕΛΛΗΝ.
Αλλά οι ραγιάδες, δεν τολμούν ούτε να το πουν, ούτε να το κάνουν.

Δεν ξέρω πότε κι αν τελικά ξεσπάσει η οργή ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ...
(οι ραγιάδες δεν πρόκειται να εξεγερθούν)...

ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΞΕΣΠΑΣΕΙ, ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ ΚΕΦΑΛΙ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΤΟΥ...
ΜΠΑΛΕΣ ΘΑ ΤΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΣΑΣ, ΚΑΡΙΟΛΗΔΕΣ.

ΜΠΑΛΕΣ!


Καλλιόπη Σουφλή 

Υ.Γ. Από την πρώτη στιγμή που μας έβαλε στο Μνημόνιο, το μουνόπανο της Μαργαρίτας και του Ανδρέα, ΟΛΑ ΤΑ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΑ ΤΑ ΓΡΑΦΟΥΝ ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.... ΟΙ ΟΒΡΙΟΙ.

Σε μια απίστευτη ομολογία προχώρησε ο διευθυντής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Ζαχαριάδης, σε συνέντευξή του στο ραδιοφωνικό σταθμό “Βήμα FM”.


Ο Κώστας Ζαχαριάδης στην προσπάθεια του, να απεμπολήσει την πατρότητα του προγράμματος, τόνισε ότι η χώρα βρίσκεται σε κηδεμονία, πως η κυβέρνηση συγκυβερνά με την τρόικα αλλά και πως “μας πιάνουν το χέρι και μας γράφουν το νομοσχέδιο”.


“Εμείς το ομολογούμε. Λέμε ότι η χώρα βρίσκεται σε κηδεμονία, επιτροπεία. 

Ουσιαστικά στα δημοσιονομικά συγκυβερνάμε με τους θεσμούς, με την τρόικα. 

Πολλές φορές μας πιάνουν το χέρι και μας γράφουν το νομοσχέδιο. 

Οι προηγούμενες κυβερνήσεις έλεγαν ότι αυτά τα προγράμματα είναι ευλογία” τόνισε σοκάροντας πολλούς ο Κώστας Ζαχαριάδης.



Πηγή

Ο ISIS πίσω από το μακελειό

May 27, 2017, 12:13 pm

≫ Next: Το Ισραήλ νοσηλεύει Τζιχαντιστές, δεν δέχεται πρόσφυγες και τολμάει και στέλνει λαθρολάγνες ΜΚΟ του στην Ελλάδα

≪ Previous: ΟΜΟΛΟΓΙΑ «ΦΩΤΙΑ» ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ! “Η τρόικα μας γράφει τα νομοσχέδια”

$

0

0

 

 

Το Ισλαμικό Κράτος ανέλαβε σήμερα την ευθύνη, δηλώνοντας ότι οι μαχητές του είναι υπεύθυνοι για την χθεσινή αιματηρή επίθεση κατά των λεωφορείων που μετέφεραν Αιγύπτιους Κόπτες χριστιανούς, σύμφωνα με ανακοίνωση των τζιχαντιστών.

Την ίδια στιγμή, όπως αναφέρει η κρατική τηλεόραση της χώρας είναι η πρώτη φορά που η Πολεμική Αεροπορία της Αιγύπτου ξεκίνησε τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς κατά στόχων εντός θυλάκων των τζιχαντιστών στη Λιβύη.

Εκπρόσωποι των Κοπτών ανέφεραν ότι στο μοιραίο λεωφορείο επέβαιναν και πολλά παιδιά καθώς σύμφωνα με όσα είπαν οι ίδιοι στους δημοσιογράφους επρόκειτο για μια εκδρομή με προορισμό το μοναστήρι του Αγίου Σαμουήλ, που βρίσκεται στην έρημο, περίπου 220 χλμ νοτίως του Καΐρου.

Το λεωφορείο στο οποίο επέβαιναν τα θύματα

Σημειώνεται πως από το αιματοκύλισμα έχασαν τη ζωή τους 28 άτομα και έχουν τραυματιστεί ακόμα 25 τα οποία επέβαιναν σε δύο λεωφορεία.

Το ακριβές σημείο όπου πραγματοποιήθηκε η επίθεση

Αυτόπτες μάρτυρες οι οποίοι μίλησαν στο αραβικό δίκτυο είπαν ότι την επίθεση πραγματοποίησαν οκτώ μασκοφόροι που φορούσαν στολές.
 Εκπρόσωποι των Κοπτών ανέφεραν ότι στο μοιραίο λεωφορείο επέβαιναν και πολλά παιδιά

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι βράδυ της 24ης Μαΐου η αμερικανική πρεσβεία στο Κάιρο είχε εκδώσει προειδοποίηση για «επικείμενη αλλά απροσδιόριστη τρομοκρατική επίθεση στην Αίγυπτο». Η Πολεμική Αεροπορία της Αιγύπτου από την πλευρά της συνεχίζει τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς κατά στόχων εντός θυλάκων των τζιχαντιστών

«Η πρεσβεία γνωρίζει μια δυνητική απειλή, δημοσιεύτηκε σε ιστοσελίδα της οργάνωσης Hassm, μια γνωστή τρομοκρατική οργάνωση, γεγονός που υποδηλώνει κάποια απροσδιόριστη δράση αυτό το βράδυ» αναφερόταν στη δήλωση.

Δεν ήταν βέβαια η πρώτη φορά που χριστιανοί κόπτες της Αιγύπτου μπήκαν στο στόχαστρο ενόπλων

Συγκεκριμένα την Κυριακή των Βαΐων του περασμένου Απριλίου, οπότε σημειώθηκαν δύο βομβιστικές επιθέσεις σε εκκλησίες κοπτών στις πόλεις Τάντα και Αλεξάνδρεια, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 47 άνθρωποι. Την ευθύνη για τις επιθέσεις ανέλαβε επίσης το Ισλαμικό Κράτος.

Τότε από την έκρηξη της βόμβας μέσα σε εκκλησία στην αιγυπτιακή πόλη Τάντα στο Δέλτα του Νείλου σκοτώθηκαν 29 χριστιανοί κόπτες, ενώ τραυματίστηκαν περισσότεροι από 60 ενώ μόλις λίγες ώρες αργότερα σημειώθηκε έκρηξη και σε προαύλιο χώρο της εκκλησίας του Αγίου Μάρκου στην Αλεξάνδρεια και σκοτώθηκαν 18 άτομα.



Πηγή

Το Ισραήλ νοσηλεύει Τζιχαντιστές, δεν δέχεται πρόσφυγες και τολμάει και στέλνει λαθρολάγνες ΜΚΟ του στην Ελλάδα

May 27, 2017, 12:41 pm

≫ Next: Όταν οι Ναζί ακρωτηρίαζαν τους ήρωες της Κρήτης. Τόλμησαν ακόμη και να τον σταυρώσουν!

≪ Previous: Ο ISIS πίσω από το μακελειό

$

0

0

 Στο Ισραήλ όμως που συνορεύει με τη Συρία κι ενίοτε βομβαρδίζει εντός Συρίας … δεν πήγε ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ πρόσφυγας. 

Κι αν πήγε θα τον εκτέλεσαν όπως εκτελούν τα 13χρονα παιδιά των Παλαιστινίων που πλησιάζουν οποιονδήποτε Ισραηλινό στρατιώτη.







Όταν και του τελευταίου οβριού βγει η σκατοψυχή, τότε θα ησυχάσει η ανθρωπότητα...

Καλλιόπη Σουφλή

Το Ισραήλ νοσηλεύει Τζιχαντιστές, δεν δέχεται πρόσφυγες και τολμάει και στέλνει λαθρολάγνες ΜΚΟ του στην Ελλάδα.
Τα εκατομμύρια προσφύγων που προκάλεσε η επίθεση της Δύσης και του Ισραήλ στη Συρία σκόρπισαν σε όλον τον πλανήτη.


Χιλιάδες πρόσφυγες από τη Συρία έφτασαν από τη Σιγκαπούρη μέχρι και την Αργεντινή.

Στο Ισραήλ όμως που συνορεύει με τη Συρία κι ενίοτε βομβαρδίζει εντός Συρίας … δεν πήγε ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ πρόσφυγας. 

Κι αν πήγε θα τον εκτέλεσαν όπως εκτελούν τα 13χρονα παιδιά των Παλαιστινίων που πλησιάζουν οποιονδήποτε Ισραηλινό στρατιώτη.

Από το Ισραήλ έστειλαν 2 ΜΚΟ στην Ελλάδα να στηρίζουν ψυχολογικά τους πρόσφυγες !

 
Και ανακοινώνει η Ισραηλινή Πρεσβεία, οι γενναιόδωροι αυτοί άνθρωποι, ότιθα κάνουν δωρεά Ιατρικό Εξοπλισμό στο νοσοκομείο της Χίου που δέχεται μεγάλο μέρος των προσφύγων.
 

Δεν μας λένε βέβαια ότι οι Ισραηλινοί έχουν νοσηλεύσει πάνω από 2000 μισθοφόρους αποκεφαλιστές που τραυματίστηκαν στη Συρία.

Προσπαθούν να μας πείσουν ότι η Συρία έπαθε «εμφύλιο» ξαφνικά ενώ αυτοί που την ισοπέδωσαν δεν είναι καν Σύριοι και οι περισσότεροι έχουν κι Ευρωπαϊκά Διαβατήρια.

Πηγή

---

Όταν οι Ναζί ακρωτηρίαζαν τους ήρωες της Κρήτης. Τόλμησαν ακόμη και να τον σταυρώσουν!

May 27, 2017, 1:15 pm

≫ Next: Ο αμερικάνικος στρατός «έχασε» στρατιωτικό εξοπλισμό και όπλα αξίας 1 δισ. δολαρίων και αυτός όλως τυχαίως κατέληξε στο ISIS

≪ Previous: Το Ισραήλ νοσηλεύει Τζιχαντιστές, δεν δέχεται πρόσφυγες και τολμάει και στέλνει λαθρολάγνες ΜΚΟ του στην Ελλάδα

$

0

0

 Μια απίστευτη ιστορία πόνου και αντίστασης από τα χρόνια της Κατοχής.

Ο Σταύρος, ετών δεκαοχτώ. 

Να λοιπόν που μερικές φορές ένα άγουρο παλικαράκι μπορεί να σηκώσει την ιστορία στους ώμους του και να γίνει ώριμος ήρωας!




Γι αυτό με πιάνει το παράπονο κι η οργή με τους σημερινούς Κρητικούς, που στην πλειοψηφία τους, έγιναν άδειοι τενεκέδες...

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΑΓΑΛΜΑ ΔΕΝ ΤΟΥ ΦΤΙΑΞΑΤΕ ΩΡΕ... 

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΑΓΑΛΜΑ ΝΑ ΤΟ ΘΩΡΕΙΤΕ, ΝΑ ΥΠΟΚΛΙΝΕΣΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤ'Η ΨΥΧΗ ΣΑΣ ΑΕΤΟΣ ΤΟΥ ΨΕΙΛΟΡΙΤΗ.



Καλλιόπη Σουφλή 

Υ.Γ. ΟΥΤΕ ΣΤΟ ΜΙΚΡΟ ΤΟΥ ΔΑΧΤΥΛΑΚΙ, ΔΕΝ ΠΙΑΝΕΤΕ ΜΙΑ...

• Μια απίστευτη ιστορία πόνου και αντίστασης από τα χρόνια της Κατοχής.

Του Νίκου Ψιλάκη
Αναδημοσιευση απο το Karmanor.gr
Του έβγαλαν ένα – ένα τα δόντια. Δεν μίλησε!
Του έκοψαν ένα – ένα τα δάκτυλα. Δεν μίλησε!
Άρχισαν να του πετσοκόβουν πόδια και χέρια. Δεν μίλησε!
Κι όταν βρέθηκε κάτω από τα γερμανικά τανκς είχε ακόμη τη δύναμη να περιφρονήσει τους δήμιους του!



Ήταν παιδί, στα δεκαοχτώ του, γεμάτος όνειρα. Προτίμησε να πεθάνει ελεύθερος παρά να ζει με το στίγμα του κιοτή. 
Τον έλεγαν Σταύρο Ανδρεαδάκη. 
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Σοκαρά της Κρήτης.






Την ιστορία του Σταύρου Ανδρεαδάκη δεν την ήξερα. 

Τη διάβασα φέτος τον Σεπτέμβρη σε ένα φωτοτυπημένο, αλλά επαρκώς τεκμηριωμένο, φυλλάδιο γραμμένο από τον φιλίστορα δικηγόρο κ. Γιώργο Καρτσωνάκη. 

Το επόμενο πρωί βρισκόμουν στο Σοκαρά, ένα μικρό χωριό κοντά στο Ασήμι. 

Δεν είχα ξεκαθαρίσει τι ακριβώς αναζητούσα. 

Θεώρησα την επίσκεψη σαν ένα ταπεινό προσκύνημα στη μνήμη του ήρωα που δεν γνώρισα. 

Κατέληξα να γράφω ένα, επίσης ταπεινό, κείμενο – σπονδή. 

Ο Σταύρος, ετών δεκαοχτώ. 

Να λοιπόν που μερικές φορές ένα άγουρο παλικαράκι μπορεί να σηκώσει την ιστορία στους ώμους του και να γίνει ώριμος ήρωας!

 Μόνον ένας από τους αδερφούς του βρίσκεται ακόμη στη ζωή. 

Ο Λευτέρης, κοντά στα ογδόντα πέντε του, καλοστεκούμενος ακόμη. Διαβάζει βιβλία, ψάχνει, ταξινομεί τις αναμνήσεις τοποθετώντας τα γεγονότα σε ένα ευρύτερο πολιτικό πλαίσιο. Άλλωστε, στην Κρήτη μπορεί να συναντήσει κανείς φαινόμενα που για άλλους τόπους θα ήταν εντελώς παράδοξα. 

Να δει βοσκούς να μελετούν ιστορίες και Ερωτόκριτους, ξωμάχους –σαν τον Λευτέρη– να ανακατεύουν στο λόγο τους ιστορικά παραδείγματα που εκπλήσσουν. Ο Λευτέρης είναι ο τελευταίος θεματοφύλακας των πικρών βιωμάτων που μετουσιώθηκαν κι έγιναν δάκρυ αστείρευτο, που μεταλλάχτηκαν κι έγιναν μνήμη ακατάλυτη, που μεταμορφώθηκαν κι έγιναν πείσμα για λευτεριά, δικαιοσύνη κι αξιοπρέπεια.


Ο «απαγορευμένος» ήρωας


Καθώς περνώ το κατώφλι βλέπω απέναντι στον τοίχο μια φροντισμένη κορνίζα με την ασπρόμαυρη φωτογραφία ενός νέου άνδρα.

-Ο Σταύρος; ρωτώ.

-Ναι, ο Σταύρος, απαντά ο γέροντας οικοδεσπότης κι ένα δάκρυ αυλακώνει το πρόσωπό του.
Αναρωτιέται κανείς αν ο πόνος μπορεί να κρατήσει τόσα χρόνια. Το δάκρυ του Λευτέρη είναι η καλύτερη απάντηση σε όσους θέλουν να ξεχνούν, σε όσους θέλουν να μας κάμουν να ξεχάσουμε την ιστορία αυτού του τόπου, τα βάσανα αυτού του λαού.
Για δεκαετίες ολόκληρες το όνομα του Σταύρου ήταν σχεδόν απαγορευμένο, όπως και η θυσία του. 

Κανείς δεν μιλούσε για το παλικάρι του Σοκαρά, μέχρι που δυο λόγιοι του χωριού, ο Γιώργος Καρτσωνάκης και ο Σήφης Κοσόγλου, κατάφεραν να τον αποκαταστήσουν και να παραδώσουν στην ιστορική μνήμη την άσπιλη μορφή ενός παιδιού που έσφιξε τα σαγόνια –δόντια δεν του είχαν αφήσει- και έπνιξε τον αβάσταχτο πόνο για να μη μαρτυρήσει τα μυστικά του αγώνα!
Ψυχωμένο παλικάρι ο Σταύρος ανέβηκε από μικρός στα αντάρτικα λημέρια. Εκεί, στην ελεύθερη πατρίδα των Ελλήνων, γνώρισε τους Καπεταναίους και τα ανταρτόπουλα.
-Δεν ήξερα τι είναι το ΕΑΜ, ήμουν μικρός εγώ, λέει ο Λευτέρης. Για πρώτη φορά το άκουσα από τον αδελφό μου. Τον Αύγουστο του ’44 ετοιμαζόταν να φύγει από το σπίτι. Την ώρα που άλλαζε τα ρούχα του, άνοιξα ένα φάκελο που κρατούσε και τον διάβασα. Θυμάμαι ακόμη, κοντά εβδομήντα χρόνια μετά, τι έγραφε: «Ντροπή στον κρητικό λαό να τον κρατούν στη σκλαβιά μερικές χιλιάδες Γερμανοί στρατιώτες».
Λίγα λεπτά αργότερα ο Σταύρος έφευγε από το σπίτι. Έπρεπε να φέρει σε πέρας μιαν αποστολή που του είχαν εμπιστευτεί.. Να μεταφέρει ένα μήνυμα από το ΕΑΜ του Σοκαρά στα βουνά, στα Αστερούσια, στο χωριό Αχεντριάς, στον Παπαδάκη, έτσι λέγανε τον παραλήπτη.

Η αποστολή πήγε καλά. Ο Σταύρος παρέδωσε το μήνυμα και πήρε το δρόμο του γυρισμού. Κατηφόρισε από τα μονοπάτια των Αστερουσίων, έφτασε στα πρώτα χωριά του κάμπου. Περνώντας από το Μεσοχωριό βρέθηκε να περπατά μέσα στην κοίτη του ποταμού Αναποδάρη. Από εκεί περνούσε ο δρόμος για το χωριό του. Έσερνε ένα μουλάρι φορτωμένο και προχωρούσε.

Μερικές φορές, όμως, η τύχη παίζει παράξενα παιγνίδια. Οι Γερμανοί είχαν κάμποσους χωρικούς και τους είχαν ζέψει στην αγγαρεία. Δούλευαν εκεί κοντά. Οι κατακτητές, αξιωματικοί και στρατιώτες τους επιτηρούσαν.

Ο λόγος πάλι στον Λευτέρη:
-Τον είδε τον Σταύρο ένας δικός μας, Γκεσταμπίτης, ένας Πήλιος Γούσης, και λέει στον Γερμανό: «Αυτός με το μουλάρι είναι ύποπτος». 

Περικύκλωσε ο στρατός το παιδί, το έπιασαν. Είχε φορτωμένα δυο δεμάτια σφάκες (πικροδάφνες) στο μουλάρι. Πήρε ο αξιωματικός ένα μαχαίρι και έκοψε τα δεματικά. 

Οι σφάκες σκορπίστηκαν στη γη κι από μέσα τους πετάχτηκε ένα όπλο, κάμποσα φυσίγγια, και μερικά γράμματα. 

Το όπλο του το είχε δώσει ο Παπαδάκης να το φέρει στο χωριό, στο ΕΑΜ. Τον συνέλαβαν αμέσως, τον πήγαν στον Πύργο στο Φρουραρχείο, μετά τον πήγαν στον Χάρακα, πάλι στο Φρουραρχείο, κι από κει στις Μοίρες. 

Όταν ήταν στο Χάρακα φώναξαν τον πατέρα μου, ήταν γέρος άνθρωπος πια και δεν ήξερε τίποτε. «Πού είναι οι γιοί σου;» τον ρώτησαν, εμείς είμασταν τέσσερα αδέρφια. «Στο χωριό είναι», τους απάντησε. 

«Και ο Σταύρος;» τον ξαναρωτούν. Πάγωσε ο γέρος γιατί κατάλαβε ότι τον είχανε πιάσει. Τους απάντησε ότι ο Σταύρος βόσκει τα πρόβατα…


Στον σταυρό!


Πάνω από τις Μοίρες στα ψηλώματα, κοντά στον μικρό οικισμό Βρέλη, είχαν εγκαταστήσει φυλάκια οι κατακτητές. Εκεί πήγαν τον Σταύρο. Τον έκλεισαν σε ένα παλιό πετρόχτιστο καλύβι και άρχισαν να τον βασανίζουν. Γερμανοί και γερμανοπροσκυνημένοι προδότες εξάντλησαν την αγριότητα και το μένος τους. Άκουγαν οι κάτοικοι τις βρισιές και τα ουρλιαχτά των κατακτητών, άκουγαν και τα βογκητά του παλικαριού. Κάποιοι προσπάθησαν να πλησιάσουν, να βοηθήσουν. Το μόνο που κατάφεραν ήταν να του δώσουν ένα ποτήρι νερό.

Οι βασανιστές προσπαθούσαν να κάμουν τον Σταύρο να μιλήσει. Όσο κρατούσε το στόμα του κλειστό, τόσο θύμωναν, πείσμωναν… Σκύλιαζαν.

Στο μεταξύ ο γέρο Σταμάτης, ο πατέρας του, είχε αρχίσει τον αγώνα της αναζήτησης. Πήγε παντού. Έψαχνε το παιδί του. Αρχαία τραγωδία θυμίζει η προσπάθεια του πατέρα να σώσει το Σταύρο του. Ήθελε να παρακαλέσει. Ίσως να μαλάκωνε η καρδιά του κατακτητή. Τελικά κατάφερε να μάθει πως το παιδί του βρισκόταν στο Βρέλη.

Ό,τι κι αν γραφτεί σήμερα, τόσες δεκαετίες μετά, δεν θα μπορέσει να δώσει την εικόνα της συμφοράς. Δεν τον πρόλαβε ζωντανό τον γιο του ο γέρο Σταμάτης.
Οι κάτοικοι του μικρού οικισμού ήταν οι μάρτυρες ενός από τα πιο φρικιαστικά εγκλήματα των Γερμανών στην Κρήτη. Ήταν αυτοί που έδωσαν πληροφορίες στην οικογένεια… Οι μαρτυρίες τους, όμως, δεν σώθηκαν σε κανένα επίσημο έγγραφο. 

Η πατρίδα δεν θεώρησε σκόπιμο να ανασκαλέψει την υπόθεση, να τιμήσει τον ήρωα και να αποκαλύψει τη θηριωδία. 

Η οικογένεια, όμως, δεν μπορεί να ξεχάσει. Ξέρουν ότι του έβγαλαν τα νύχια, του έβγαλαν τα δόντια, του πετσόκοψαν τα πόδια και τα χέρια, τον κατακρεούργησαν. 

Ένα από τα μαρτύρια, όχι όμως το τελευταίο, ήταν ο σταυρός! 

Τόλμησαν ακόμη και να τον σταυρώσουν!


Ακρωτηριασμένο και αιμορραγούντα τον ανέβασαν στο σταυρό. Κι όταν οι Γερμανοί κι οι εδώ συνεργάτες τους είδαν κι απόειδαν, κι όταν κατάλαβαν πως αυτό το σκληροτράχηλο παλικάρι δεν πρόκειται να μιλήσει, τον έβαλαν κάτω από τις ερπύστριες. 

Αυτή θα ήταν η τελευταία απειλή.

Έβαλαν μπροστά τη μηχανή του τανκ. 

Ο Σταύρος έμεινε αμίλητος! 

Κράτησε το στόμα του κλειστό ακόμη κι όταν άρχισε να κινείται το θηριώδες όχημα, ακόμη κι όταν άρχισε να πολτοποιείται το κορμί του. 

Κι ύστερα τον άφησαν εκεί. 
Ανακατωμένες οι σάρκες με το χώμα. 
Τον παράτησαν άθαφτο σ’ ένα χωράφι.




Ο άταφος νεκρός  

                                                
Τις νύχτες, που αλυχτούσαν τα σκυλιά και προσπαθούσαν να χορτάσουν την πείνα τους τρώγοντας ανθρώπινες σάρκες, ένας συγγενής των Ανδρεαδάκηδων πήρε την απόφαση.


Να ’τη πάλι την αρχαία τραγωδία μπροστά μας! Το ελληνικό ήθος που έρχεται μέσα από τη διαρκώς ανακυκλούμενη φωνή της Αντιγόνης. 

Ο θείος νόμος είναι πιο δυνατός από τον ανθρώπινο. 

Οι νεκρικές τιμές δεν αποτελούν τυπική υποχρέωση των συγγενών αλλά έκφραση αξιών, έκφραση ήθους. Κανένας νεκρός δεν πρέπει να μένει άταφος. 

Μόνο που ο Πολυνείκης, ο άταφος της αρχαίας τραγωδίας, είχε κατηγορηθεί ως εχθρός της πατρίδας του. Ο Σταύρος ήταν εχθρός των κατακτητών της πατρίδας του! Τα αρχέτυπα του πολιτισμού μας επανέρχονται κάθε φορά που μια καινούργια Αντιγόνη περιφρονεί τους νόμους των ισχυρών τούτου του κόσμου.



Λέει ο Λευτέρης:


– Είχα ένα θείο στο Βρέλη. Πήγε αυτός να τον πάρει από εκεί και να τον θάψει. Αλλά δεν μπορούσε ούτε να σιμώσει γιατί από πάνω, στο ύψωμα, είχανε στήσει το φυλάκιό τους οι Γερμανοί. Κανείς δεν μπορούσε να πλησιάσει εκεί κοντά. 

Τελικά, τόλμησε, δεν λογάριασε τον κίνδυνο, πήρε όσα κομμάτια κατάφερε να μαζέψει και τα έθαψε στην εκκλησία του Αγίου Αντωνίου. Τέσσερις φορές έχω πάει εκεί που τον σκότωσαν. Την πρώτη φορά είδα το αίμα, είχε ποτίσει τη γη, φαινόταν για πολύ καιρό.

Ύστερα από χρόνια πολλά ήρθαν και οι επίσημες επιβεβαιώσεις για τα βασανιστήρια του Σταύρου? τα έγγραφα των δικαστηρίων που μιλούσαν συγκαλυμμένα. Ήταν οι απολογίες των δοσίλογων. Τα πιο «τρανταχτά» ονόματα προδοτών που έδρασαν στη Μεσαρά ήταν ανακατεμένα στην ιστορία του μικρού ήρωα. 

Μετά την απελευθέρωση οι δοσίλογοι έπρεπε να απολογηθούν για τα εγκλήματα που είχαν διαπράξει. 

Αρκέστηκαν να μιλήσουν μόνο για «σκληρά βασανιστήρια», όπως αποκαλύπτει ο Καρτσωνάκης, ο άνθρωπος που έριξε άπλετο φως στις πιο σκοτεινές πτυχές μιας υπόθεσης την οποία κάποια άνομα συμφέροντα ήθελαν να κρατήσουν στο σκοτάδι.


Μέσα από τις κρυπτικές απολογίες των δοσιλόγων, μέσα από τη σιωπή των γερμανικών πηγών, μέσα από τη συνενοχή των ντόπιων και ξένων εξουσιών, που δεν τιμώρησαν ποτέ τους εγκληματίες πολέμου, δεν είναι εύκολο να ανασυνθέσει κανείς τις λεπτομέρειες του ιστορικού παρελθόντος. Ούτε και να μάθει με πόση περιφρόνηση στάθηκε ένα παλικάρι μπροστά στο θάνατο.


Ο Λευτέρης Ανδρεαδάκης βρίσκει τη δύναμη να συνεχίσει την αφήγηση.


-Χρόνια μετά έγινε η εκταφή των οστών του. Μας είπανε στο Βρέλη: «Μην περιμένετε να βρείτε κόκαλα, δεν υπάρχουν». Βρήκαμε μόνο ένα οστό της μιας κνήμης και μια κάτω γνάθο. Ούτε δόντια, ούτε πλευρά, ούτε τίποτα. Μόνο μερικά πολτοποιημένα κόκαλα ήταν θαμμένα εκεί.


Όταν η φρίκη αποτυπώνεται σε ένα ζευγάρι στιβάνια!


Πέρασαν λίγες μέρες μετά την ταφή. Ο γέρο Σταμάτης ανηφόρησε στο Βρέλη παρέα με κάποιον συγγενή του. Ας τα έσκιαζε όλα η φοβέρα. Αλλά, ποια φοβέρα να σταματήσει έναν χαροκαμένο πατέρα; Από μακριά είδε τα αίματα. Δίπλα κομμάτια από σκισμένα ρούχα και λίγο πιο κει ένα ζευγάρι στιβάνια. Ήταν του Σταύρου!


Ο συγγενής έσκυψε, έκανε να τα μαζέψει. Τα υποδήματα του νεκρού ήταν πολύτιμα εκείνα τα χρόνια? οι άνθρωποι περπατούσαν ξυπόλητοι, θα ήταν πολυτέλεια να τα παρατήσουν εκεί. Την ώρα που τα σήκωνε δεν άντεξε. 

Μια κραυγή πόνου βγήκε από το στόμα του… Τα στιβάνια δεν ήταν άδεια! Μέσα στο κουφάρι τους είχαν μείνει κομμάτια από σάρκες. Τα πόδια του Σταύρου!


Ειπώθηκε ότι του έκοψαν τα πόδια με τσεκούρι. Κανείς δεν μπορεί να το επιβεβαιώσει ούτε να το διαψεύσει σήμερα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι σάρκες του ήρωα είχαν μείνει μέσα στα στιβάνια του. Και ότι τα στιβάνια αυτά ήταν σκισμένα στο ύψος των αστραγάλων, ήταν κομμένα και το πετσί κρεμόταν. Άλλο φρικτό σημάδι της συμφοράς.


Η συνέχεια της ιστορίας φανερώνει μέσα από πόσες κακοτοπιές, στερήσεις και βάσανα πέρασε αυτός ο λαός. Ο συγγενής παρακάλεσε τον γέρο Σταμάτη να πάρει τα στιβάνια και να τα δώσει στον μικρό γιο του, τον Λευτέρη. Ούτε να τ’ ακούσει ο τραγικός πατέρας. Τελικά τα πήρε άλλος συγγενής, τα πήγε σε τσαγκάρη, έκοψε τα πετσιά που κρέμονταν, τα έκανε παπούτσια και τα έδωσε σε ένα παιδί να τα φορέσει.


Τραγωδία χωρίς κάθαρση


Δώδεκα του Αυγούστου του 1944 σκοτώσανε τον Σταύρο. Πέρασαν πέντε μέρες. Και στις δεκαεφτά του ίδιου μήνα ο Σοκαράς έμελλε να ζήσει ένα από τα μεγαλύτερα δράματα της ιστορίας του. Στις δεκαέξι το βράδυ πήγε εκεί ο δοσίλογος Πρόεδρος γειτονικού χωριού. Μίλησε στους χωρικούς. Τους είπε να μη φύγει κανείς από το σπίτι του γιατί θα έρχονταν την επόμενη οι Γερμανοί για γυμνάσια. 

Όποιος έμενε δεν θα είχε τίποτα να φοβηθεί. Όποιος έφευγε θα πλήρωνε ακριβά την αποκοτιά του.

Το απόβραδο της άλλης μέρας βρήκε το χωριό πνιγμένο στο θρήνο. Οι Γερμανοί είχαν πράγματι μεταβεί στο Σοκαρά, αλλά όχι για γυμνάσια όπως έλεγε ο προδότης. Είχαν πάει για να σκοτώσουν! Είκοσι εφτά ήρωες ήταν τα νέα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας. Είκοσι εφτά προγραμμένοι!

Και ενώ τα σπίτια του Σοκαρά άδειαζαν, και ενώ το μοιρολόι γινόταν απελπισία και η πείνα γινόταν αχώριστος σύντροφος των επιζώντων, μια καινούργια τραγωδία χτυπούσε την πόρτα των Ανδρεαδάκηδων… 

Κάποιοι είχαν πιστέψει ότι ο Σταύρος είχε λυγίσει. Και ότι είχε αποκαλύψει τα ονόματα των οργανωμένων στην αντίσταση. Το τίμημα βαρύ, ασήκωτο. Δεν έφτανε η συμφορά και το μοιρολόι. Ήρθε η υποψία να χτυπήσει την πόρτα της οικογένειας. Τέτοιες εποχές κανείς δεν κάθεται να σκεφτεί. Αποδείξεις εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχαν.


Κάπως έτσι κορυφώθηκε η τραγωδία του 1944. Ο νεκρός ήρωας θα μπορούσε να γίνει φαρμακός. Και είναι αλήθεια ότι μια βαριά σιωπή σκέπασε για δεκαετίες ολόκληρες τη μνήμη του.

Λέει ο Γιώργος Καρτσωνάκης:


-Αν είχε ομολογήσει ο Σταύρος, τότε θα είχαν πιάσει τους ιθύνοντες του ΕΑΜ. Αλλά αυτούς δεν τους έπιασαν. Όλοι ξέρουν σήμερα ποιοι ήταν εκείνοι που προκάλεσαν τη σφαγή του Σοκαρά. Ο κατάλογος των προγραφών συντασσόταν για κάμποσους μήνες.

Η αποκάλυψη των μαρτυρικών καταθέσεων στο δικαστήριο των δοσιλόγων έδωσε νέα δυναμική στην ιστορία. Και νέα πνοή στη μνήμη. Την ανάστησε. Ναι, εξήντα πέντε χρόνια μετά. Το 2009, με πρωτοβουλία των Σοκαριανών, που μπορούν να περηφανεύονται σήμερα για όλους τους ήρωες τους. Και για τον Σταύρο…


Νομικό παράδοξο


Η δολοφονία του Ανδρεαδάκη έμεινε ατιμώρητη. Το δικαστήριο των δοσιλόγων που συνεδρίασε μετά την απελευθέρωση, στις 14 Μαρτίου 1946, ήξερε απλά ότι είχαν σκοτώσει ένα παιδί κοντά στο Βρέλη. Κατηγορούμενος για τη δολοφονία ο συνεργάτης των Γερμανών Μαγιάσης. Το δικαστήριο τον απάλλαξε. Όχι επειδή δεν συμμετείχε στο αποτροπιαστικό έγκλημα, αλλά… επειδή τάχατες δεν ήταν γνωστό το όνομα του θύματος. 

Ο Καρτσωνάκης αποκαλύπτει το σχετικό επίσημο έγγραφο και ρίχνει περισσότερο φως στην τραγωδία:
«Το δικαστήριον κηρύσσει τον κατηγορούμενο Ν. Μαγιάση αθώο λόγω αμφιβολιών της κατηγορίας ότι εξετέλεσε, μετά Γερμανού στρατιώτου, κατ΄ Αύγουστον 1944, μεταξύ Μοιρών και Αγίου Αντωνίου, ένα παιδί ηλικίας 18-19 ετών αγνώστου ονοματεπωνύμου, με την κατηγορία ότι απέκρυπτε όπλα…»


Και συνεχίζει ο φιλίστορας δικηγόρος:

«Στα παγκόσμια ποινικά χρονικά  δεν υπάρχει παρόμοιο φαινόμενο, να έχομε έναν άνθρωπο, που βρίσκεται νεκρός σε συγκεκριμένο τόπο, που προσδιορίστηκε η ηλικία του και ο χρόνος του θανάτου, που αποκαλύφθηκε η αιτία για την οποία συνελήφθη και εκτελέστηκε, να παραπέμπεται με βούλευμα κατηγορούμενος για τον φόνο αυτό και η ανάκριση, ο Εισαγγελέας (τότε λεγόταν ειδικός Επίτροπος) και τελικώς και το δικαστήριο […] να αναφέρει ότι το θύμα είναι αγνώστου ονοματεπωνύμου…»


Εν ολίγοις: Δεν υπάρχει όνομα, άρα δεν υπάρχει… έγκλημα!


Η αλήθεια, βέβαια, δεν είναι αυτή. Το όνομα ήταν γνωστό από άλλες υποθέσεις.
Όσο για τον Μαγιάση … Αυτός καταδικάστηκε πολλές φορές σε θάνατο για τα αναρίθμητα εγκλήματά του. Αλλά δεν πρόλαβαν να τον εκτελέσουν. Τον έσφαξε ένας Ανωγειανός, ο Βρέντζος ή Τηγανίτης, μέσα στο ίδιο το δικαστήριο!

Γράφε Ιστορία τα ψέματά σου αράδα

Καθώς βαδίζω στους δρόμους του Σοκαρά συλλαμβάνω τον εαυτό μου να σιγοψιθυρίζει τους γνωστούς στίχους του Βάρναλη:

 Γράψε ιστορία τα ψέματά σου αράδα

και βλόγα τον φονιά, βρίζε το θύμα…

 Είναι τραγωδία ο βασανιστικός θάνατος ενός ανθρώπου. Είναι μεγαλύτερη τραγωδία να τον βαραίνει μια αναπόδεικτη υποψία.


Χρειάστηκε να περάσουν εξήντα πέντε χρόνια μέχρι την τελική αποκατάσταση του ήρωα. Η κάθαρση θυμίζει σκηνικό αρχαίας τραγωδίας. Ο ήρωας μπορεί να αναπαύεται πλέον. Ως ήρωας!

Η ιστορία που δεν διδάσκεται:


Την ιστορία του Σταύρου Ανδρεαδάκη θα πρέπει να τη διδάσκονται τα παιδιά στα σχολεία. Όχι μόνο στα ελληνικά στα σχολεία όλου του κόσμου, και κυρίως της Γερμανίας, θα πρέπει να διδάσκεται. Για να μαθαίνουν οι μελλοντικές γενιές των ανθρώπων πόση δύναμη και πόσο κουράγιο μπορεί να κρύβει η καρδιά ενός δεκαοκτάχρονου παιδιού. Για να καταλάβουν πόση αγριότητα και απανθρωπιά μπορούν να κρύβουν οι ψυχές των ναζιστικών ανδρείκελων.


Σταύρος Ανδρεαδάκης, ετών 18. Ένας ήρωας που τον αγνόησε η ιστορία, τον περιφρόνησε η κοινωνία και τον τιμώρησε η πολιτεία!


Κανείς δεν θα μάθει ποτέ με πόση περιφρόνηση αντιμετώπισε εκείνους που του έβγαζαν ένα – ένα τα δόντια. Του έκοβαν ένα – ένα τα δάκτυλα. Του έκοψαν (μάλλον με τσεκούρια) τα πόδια.


Κανείς δεν θα μάθει τα τελευταία λόγια ενός παλικαριού που αγαπούσε τη ζωή. Και τη λευτεριά. Μπορούμε μόνο να τα μαντέψομε.

—————————————–

Αναδημοσιευει ο Μανικάκος
http://wp.me/p1pa1c-jzF

Πηγή

Ο αμερικάνικος στρατός «έχασε» στρατιωτικό εξοπλισμό και όπλα αξίας 1 δισ. δολαρίων και αυτός όλως τυχαίως κατέληξε στο ISIS

May 27, 2017, 1:38 pm

≫ Next: Τι συμβαίνει στα ΜΜΕ της Ομογένειεας…;;; Δεν νομίζουν κάποιοι ότι οφείλουν κάποιες απαντήσεις…;;; Το "αδιόρατο νήμα"που συνδέει Σαββίδη, Καμμένο, Μπόμπολα, Μέγαρο Μαξίμου, .. Λευκό Οίκο... και ... Μιχάλη Ιγνατίου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

≪ Previous: Όταν οι Ναζί ακρωτηρίαζαν τους ήρωες της Κρήτης. Τόλμησαν ακόμη και να τον σταυρώσουν!

$

0

0

 Ο Σιωνιστής βαψομαλλιάς Ντόναλντ Τραμπ «έχασε» φορτίο και οπλικά συστήματα αξίας ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων κατά τη μεταφορά τους και έπεσαν όλως τυχαίως στα χέρια του στρατηγικού συνεργάτη του Ισραήλ, το ISIS. 

Μιλάμε για καραμπινάτη άμεση και προσυνεννοημένη παράδοση όπλων στους τζιχαντιστες που όλη η Σιωνιστική εκφυλισμένη Δύση σιγοντάρει .











Μιχαλολιάκοοοοοοοοοοοοοοο, υποστηρίζες ΣΙΩΝΙΣΤΗΗΗΗΗΗΗΗ!
Τυχαίο;;;;
Δεν νομίζω...


Καλλιόπη Σουφλή 

Υ.Γ.1. Πού είναι αυτό το... Δυσ-λε-ξι-κο χρυσαύγουλο, που υποστήριζε τον Τραμπάκουλα,  να το κάνω με τα κρεμμυδάκια;;;;
Λαγός έχει γίνει...

Υ.Γ.2. Βρε, ως πότε θα ζω για να σας μαθαίνω ΑΛΗΘΕΙΕΣ που δεν βλέπετε;;;;; (ή δεν σας κόβει το νιονιό, να δείτε;;;;)

Ο αμερικάνικος στρατός «έχασε» στρατιωτικό εξοπλισμό και όπλα αξίας 1 δισ. δολαρίων και αυτός όλως τυχαίως κατέληξε στο ISIS


Ο Σιωνιστής βαψομαλλιάς Ντόναλντ Τραμπ «έχασε» φορτίο και οπλικά συστήματα αξίας ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων κατά τη μεταφορά τους και έπεσαν όλως τυχαίως στα χέρια του στρατηγικού συνεργάτη του Ισραήλ, το ISIS. 

Μιλάμε για καραμπινάτη άμεση και προσυνεννοημένη παράδοση όπλων στους τζιχαντιστες που όλη η Σιωνιστική εκφυλισμένη Δύση σιγοντάρει .

Το τέρας του ISIS τροφοδοτείται με τους δικούς μας φόρους ώστε αυτό να αποδεκατίζει τους εχθρούς του Ισραήλ στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και να σφάζει και τα γυναικόπαιδα μας εντός της Δύσης . Αυτούς ψηφίζουμε ! Προσθέστε σε όλο αυτό και τη συμφωνία μαμούθ πώλησης όπλων προς τη Σαουδική Αραβία ύψους 350 δισ. δολαρίων .Συνολικά η ISIS εξοπλίστηκε με οπλικά συστήματα συνολικής αξίας 351 δισ. δολάρια για να συνεχίσει τον αγώνα της .

Ο αμερικάνικος στρατός έχασε στρατιωτικό εξοπλισμό και όπλα αξίας 1 δισ. δολαρίων
Ο Αμερικανικός στρατός απέτυχε να παρακολουθήσει την πορεία στρατιωτικού εξοπλισμού και όπλων που μεταφερόταν από τις ΗΠΑ προς το Ιράκ και το Κουβέιτ.

Ο εξοπλισμός ήταν συνολικής αξίας 1 δις. δολαρίων και
χάθηκε κατά την διάρκεια της μεταφοράς. Τις πληροφορίες τις αποκάλυψε η Διεθνής Αμνησία την Τετάρτη, η οποία επικαλέσθηκε την εγκυρότητα της μέσα από ένα Αμερικάνικο έγγραφο κυβερνητικού ελέγχου.

«Ο κυβερνητικός έλεγχος δίνει ανησυχητικές πληροφορίες για τα ελαττώματα που έχει ο Αμερικάνικος στρατός σε ότι έχει να κάνει με το σύστημα μεταφορών. Αναφέρει πως χάθηκε εξοπλισμός 1 δις. δολαρίων σε μια πολύ άστατη περιοχή» δήλωσε ο εκπρόσωπος της Διεθνούς Αμνηστίας, Patrick Wilcken.

Επιπλέον, ο εκπρόσωπος ανέφερε πως για την ώρα δεν γνωρίζουν καθόλου που μπορεί να βρίσκονται τα όπλα, ενώ εικάζει ότι μπορεί να έχουν καταλήξει ακόμα και σε ένοπλες δυνάμεις όπως αυτή του Ισλαμικού Κράτους.

Ο Αμερικανικός στρατός με την σειρά του υποσχέθηκε πως θα σφίξει τα συστήματα ασφαλείας και ελέγχων του κατά την διάρκεια των μεταφορών που θα πραγματοποιηθούν στο Ιράκ και σε άλλες χώρες.

Η μεταφορά εμπεριείχε δεκάδες χιλιάδες όπλα , οχήματα και εξοπλισμούς κάθε είδους, τα οποία οι ΗΠΑ προόριζαν να δώσουν στον Ιρακινό στρατό, προκειμένου να τον βοηθήσουν στην αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους.

Ο Wilcken είπε πως είναι ζωτικής σημασίας τα όπλα και ο εξοπλισμός να ελέγχονται μετά το πέρας κάθε διανομής.

«Οποιεσδήποτε αδυναμίες κατά μήκος της αλυσίδας μεταφοράς αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο απώλειας των όπλων, σε μια περιοχή όπου οι ένοπλες ομάδες καραδωκούν».




Πηγή

Τι συμβαίνει στα ΜΜΕ της Ομογένειεας…;;; Δεν νομίζουν κάποιοι ότι οφείλουν κάποιες απαντήσεις…;;; Το "αδιόρατο νήμα"που συνδέει Σαββίδη, Καμμένο, Μπόμπολα, Μέγαρο Μαξίμου, .. Λευκό Οίκο... και ... Μιχάλη Ιγνατίου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

May 27, 2017, 2:35 pm

≫ Next: Βουλή: Άθεοι και αριστεροί ψήφισαν υπέρ του τζαμιού στην Αθήνα

≪ Previous: Ο αμερικάνικος στρατός «έχασε» στρατιωτικό εξοπλισμό και όπλα αξίας 1 δισ. δολαρίων και αυτός όλως τυχαίως κατέληξε στο ISIS

$

0

0

Το αμαρτωλό τρίγωνο των Βερμούδων: δημοσιογράφοι, επιχειρηματίες και πολιτική εξουσία.

Άναυδη έμεινα διαβάζοντας τα παρακάτω άρθρα του έγκριτου ομογενή ερευνητή - δημοσιογράφου Αλέξανδρου Στεφανόπουλου τον οποίο παρακολουθώ πάρα πολλά χρόνια πριν φύγει για την Αμερική. 

Προσπάθησα να καταλάβω τι συμβαίνει διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας τα όσα γράφει αλλά δεν έχω ακόμα ολοκληρωμένη και ξεκάθαρη εικόνα… 

Πρέπει κάποιος να ζει εκεί για να μπορέσει να καταλάβει τι θέλει ακριβώς να μας πει ο φίλος Αλέξανδρος του οποίου η ακεραιότητα και η εντιμότητα δεν επιδέχεται αμφισβητήσεις… 

Και λέει πολλά ο Αλέξανδρος… 

Και όχι μόνο για το αμέρικα και την Ομογένεια αλλά και τις εδώ εξελίξεις στο χώρο του Τύπου και των ΜΜΕ γενικότερα και τις σχέσεις του με το Μαξίμου και τα λοιπά κέντρα της εγχώριας εξουσίας και παραεξουσίας…

Και κυρίως αυτός που πρέπει να δώσει κάποιες απαντήσεις για τα αναφερόμενα του Αλέξανδρου είναι σίγουρα ο Ελληνοκύπριος συνάδελφος Μιχάλης Ιγνατίου… 

Το οφείλει τουλάχιστον σε όλους όσους τον διαβάζουν και τον ακούνε σχεδόν καθημερινά… 

Και εφόσον το κάνει τότε θα επανέλθουμε κι εμείς με την δική μας άποψη επί των όντως σοβαρών θεμάτων που θέτει ο φίλτατος Αλέξανδρος…

Καλλιόπη Σουφλή

Για να δούμε ένα ένα τα κατωτέρω άρθρα... έχουν τεράστιο πολιτικό, κοινωνικό, και φυσικά δημοσιογραφικό ενδιαφέρον...

Μιχάλης Ιγνατίου. Απόλυτος και μοναδικός κυρίαρχος!(;) 

Λίγο πιο πέρα από το μύθο…διεισδύοντας στα «άδυτα μυστήρια» και το «άβατο» της Ουάσιγκτον…

Όμως, ποιος και γιατί είπε για τον Μιχάλη Ιγνατίου “Michael is no one’s friend, except himself”;

ΜΙΚΡΟ «ΑΙΡΕΤΙΚΟ» ΑΦΙΕΡΩΜΑ-ΔΟΚΙΜΙΟ σε  μια σταθερή και διαχρονική «αξία» ως μονίμου ανταποκριτή στις ΗΠΑ (τώρα) και της εφημερίδας ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ!

Του Αλέξανδρου Στεφανόπουλου.

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ:για φτάσετε ως το τέλος-πάνω από 8.350λέξεις, 35σελ Α4 με 12αρα γραμματοσειρά- θα χρειαστείτε καφέ. Καφέδες. Κάτι να μασουλάτε. Διαλείμμα(τα) και μετά ξανά μανά. Καφέδες, νερό, ή και ποτό, ξηροκάρπια κτλ. ΞΕΚΙΝΑΜΕ. 10,9,8,7,6,5,4,3,2,1,0 ΑΠΑΣΦΑΛΙΖΩ ΒΑΘΙΑ ΑΝΑΣΑ. ΚΑΙ… ΠΑΜΕ!  



Κατ αρχήν να πω, πως τούτο το-δε το λες και- μικρό «συμβολικό  σημείωμα» δεν μπορεί να αποδώσει έστω και συνοπτικά, παρά  τα οφειλόμενα  δικαιολογημένα πλέον «Πρωτεία Τιμής» ως αρχαιοτέρου και μοναδικού, εναπομείναντα πια,  αλλά  και “απόλυτου” και μοναδικού “κυρίαρχου” του παιχνιδιού στις ΗΠΑ,  συναδέλφου στην Ουάσιγκτον και την Νέα Υόρκη Μιχάλη Ιγνατίου- Michael (Mike)  Ignatiou.

ΛΕΝΑ ΑΡΓΥΡΗ, Κ. ΣΩΚΟΥ, Θ.ΤΣΙΤΣΑΣ, ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ -ΔΝΤ. ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ

Βεβαίως με τον ανάλογο και οφειλόμενο σεβασμό και αναγνώριση φυσικά και στις δυο Κυρίες Κ. Σώκου (για την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ) και Λένα Αργύρη (  της ΕΡΤ).   Οι υπόλοιποι στην πορεία  «φαγώθηκαν», ή εξοντώθηκαν στην διαδρομή… Άλλοι δεν άντεξαν… Κάποιοι δεν υπάρχουν, έτσι κι αλλιώς, λόγω αναξιοπιστίας. Άλλοι το έβαλαν στα πόδια. Άλλοι απλώς αηδίασαν και αποχώρησαν…ήρεμα. διακριτικά.
ΟΎΤΕ βέβαια και μπορούν να περιγραφούν (και αναλυθούν σε βάθος) όσα υπάρχουν  και έχουν καταγραφεί σε βάθος ετών, για  το βίο, την πολιτεία, τα πεπραγμένα, την δράση, και  πολύ περισσότερο τα 10αδες (συγγραφικά και μη) έργα του Μιχάλη Ιγνατίου!
Για να μην πω για την αρθρογραφία και τα 1000αδες ρεπορτάζ του στα ΜΜΕ (έντυπα και ηλεκτρονικά) που έχει εργαστεί κατά καιρούς όλα αυτά τα χρόνια.
Εξ άλλου μια ματιά στο διαδίκτυο στο λήμμα {ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ or MIKE IGNATIOU } αρκεί για να πάρει κάποιος μια «πρώτη γεύση»  100αδες θετικές –και όχι μόνον βέβαια- αναφορές στον καλό συνάδελφο. Οπότε περισσεύουν τα πολλά και καλά λόγια. Ενίοτε και οι γνωστές υπερβολές των συναδέλφων… Νομίζω στην παρούσα φάση απάδουν τέτοιες πλέον θετικές,  και πολλές φορές καθ υπερβολήν, αναφορές. Εξ άλλου είναι ο μόνος που, άθελα ή ηθελημένα,  κάνει πολύ και αδικαιολόγητο «θόρυβο» γύρω από το όνομα του..λες και οι άλλοι όλοι/ες εξαφανίστηκαν…Δεν υπάρχουν… Μοιάζει λες και όλο το σύστημα δουλεύει μόνον για τον Μιχάλη Ιγνατίου…

Μάλλον δεν τις χρειάζεται ούτε και τις έχει ανάγκη ο συγκεκριμένος με τόση και «αδικαιολόγητη» υπερπροβολή στο όνομα του. Εξ άλλου οι αγώνες του για το Κυπριακό αλλά και τα ελληνικά εθνικά θέματα, μαζί βεβαίως με τον αείμνηστο Λάμπρο Παπαντωνίου στον οποίο οφείλει πολλά ο Μιχάλης, όπως και ο ίδιος έχει πει, τον έχουν «καθιερώσει» στην συνείδηση του Κυπριακού Ελληνισμού αλλά και των απανταχού Ελλήνων.

Εδώ σε τούτο το σημείωμα θα επιχειρήσουμε, ένα ιδιότυπο «ψυχογράφημα», αν θέλετε  μια λεπτή –σχεδόν χειρουργική- συνοπτική ανεπαίσθητη «αναδίφηση» κυρίως σε άγνωστες πτυχές…
Αναδεικνύοντας, ακροθιγώς βέβαια  κάποια ελάχιστα, μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού μόνον,   από τα 100αδες περιστατικά και «άγνωστα» γεγονότα, στο ευρύ κοινό, με επίκεντρο  τον καλό  συναδέλφο Μιχάλη Ιγνατίου.

Οφείλω δε να πω εξ αρχής, προς άρση παρεξηγήσεων και τυχών παρερμηνειών,  πως η όποια άμεση ή και έμμεση  κριτική διαφανεί πως  ασκείται, ισχύει πρώτα για μένα τον ίδιο!
Εξίσου και πιθανοί χαρακτηρισμοί που μπορεί  έστω και να ενοχλήσουν τον καλό φίλο και συνάδελφο, ισχύουν πρωτίστως για εμένα.  Αν και δεν νομίζω. Ο Μιχάλης  συχνά την αποζητά τη κριτική. Την γόνιμη, πόσο μάλλον, όταν είναι καλόπιστη και ουσιαστική κριτική. Και έτσι πρέπει, αν το εννοεί βεβαίως, αλλά και ουδείς εξ ημών, είναι στο απυρόβλητο, πόσο μάλλον ο εν λόγω  καλός συνάδελφος. Δεν πρέπει να είναι!

Αν και εδώ, όπως θα διαπιστώσετε με το τέλος της ανάγνωσης –αλλά μέχρι το τέλος όμως-  δεν πρόκειται να επιχειρηθεί  κριτική λόγων και έργων ή έστω κάποιος  συσχετισμός τους.  Τι έλεγε και έγραφε τότε, κάποτε ή πολύ περισσότερο αν ευσταθούν ρεπορτάζ, γνώμες και απόψεις που κατά καιρούς έχει εκφράσει κτλ.

Αυτό ισχύει για τον κάθε ένα μας που εκτίθεται δημοσίως. Οφείλει όμως, κάποιος και μάλιστα με τέτοια φήμη,  να είναι προσεχτικός και πάντα με το βλέμμα στο μέλλον.

Τίποτα δεν είναι μόνιμο! Ούτε οι θέσεις, ούτε τα αξιώματα! Ούτε και έχει το μονοπώλιο στις πηγές! Πολύ περισσότερο στην Ουάσιγκτον και τα κέντρα λήψης αποφάσεων στις ΗΠΑ ή αλλού. Πολύ περισσότερο που σήμερα η πληροφορία τρέχει με ταχύτητα φωτός.

 

Επομένως, κάθε αναφορά στα περί «άβατου» μόνον σημειολογική είναι. Δεν υπάρχει άβατο στην Ουάσιγκτον. Αλλού, σε άλλες υπηρεσίες ίσως, αλλά στην Ουάσιγκτον όχι! Δεν ισχύει! Για τον Μιχάλη Ιγνατίου όμως δεν φαίνεται να ισχύει κάτι τέτοιο… αντιθέτως καλλιεργήθηκε συστηματικά η άποψη ότι στην Ουάσιγκτον αν δεν έχεις την «ευλογία» δηλ την αποδοχή Ιγνατίου, υπάρχει άβατο!

Εκτός αν τα έχεις καλά μαζί του… Ωστόσο επί της ουσίας  δεν ισχύει κάτι τέτοιο! Δεν υπάρχει το μονοπρόσωπο μονοπώλιο.  Όπως και η μονόπλευρη  σχεδόν μονοπωλιακή αναφορά στον Μιχάλη Ιγνατίου (Mignatiou.com), σχεδόν μονολιθική καθιστώντας την πλέον συστημική (την εν λόγω πηγή).

Επομένως δικαιολογημένη η όποια επιφυλακτικότητα πολύ περισσότερο όταν  η πλειοψηφία της θεματογραφίας είναι από το ΑΠΕ ή το ΚΥΠΕ. Καθαρά συστημικά ΜΜΕ. Ευτυχώς όμως που υπάρχουν και (κάποια όχι πολλά βεβαίως) φίλων και υποστηριχτών του Μιχάλη Ιγνατίου. Σώζουν την κατάσταση και την εικόνα της σελίδας.  Θα μπορούσαν να ειπωθούν πολλά σε αυτό το σημείο αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας, η ηλεκτρονική δημοσιογραφία δηλ.
Το θέμα που «πραγματευόμαστε» εδώ είναι ο καλός συνάδελφος Μιχάλης Ιγνατίου.  Από μια «άλλη» οπτική γωνιά… λίγο πιο αιρετική… από την καθιερωμένη συστημική άποψη που έχει σκοπίμως καλλιεργηθεί βοηθούντος βεβαίως και του ιδίου του Μ.Ιγνατίου…
Οι άνθρωποι όμως κάνουν λάθη…πολλά λάθη…   Άλλωστε ουδείς τέλειος, μόνον ο Θεός. Και ουδείς έχει το αλάνθαστο!  Μόνον Εκείνος. Ο Θεός…Μη πάει το μυαλό σας αλλού…


Μάλλον κάτι εντελώς διαφορετικό επιχειρούμε εδώ. Αν και η αποδοχή μιας καλόπιστης κριτικής   πάντα είναι δείγμα πολύ καλό και υγιές. Δεν ξέρω βέβαια πόσοι τόλμησαν  και πότε(;) του έχουν κάμει –ουσιαστική- κριτική, και μάλιστα δημόσια. Πέραν βεβαίως από κάποιες δικαστικές διαμάχες που είχε με συναδέλφους του στην Κύπρο-αυτές πάνε τελειώσανε- εκτός αν ανοίξει και άλλες…αλλά  δεν έχω δει όμως και κάτι ουσιώδες.


Πέρα από τα γνωστά παιδαριώδη που όλοι στην δημοσιογραφική πιάτσα γνωρίζουν την πηγή τους. Άλλωστε δεν κρύβονται κιόλας αυτά. Οι δημοσιογράφοι –καλώς ή κακώς – είναι δημόσια πρόσωπα και αντίστοιχα υπόκεινται και σε δημόσια κριτική.  Αν και εδώ δεν πρόκειται ακριβώς περί κριτικής.

Ειδικά, αν η δουλειά τους έχει την δυνατότητα και την δυναμική να επηρεάζει τις ζωές της κοινωνίας. Μια κοινωνίας πάσχουσας. Πονεμένης. Πικραμένης. Χτυπημένης. Εξαπατημένης. Από όλους! Πολιτικούς και δημοσιογράφους. Μιας κοινωνίας Απογοητευμένης. Αηδιασμένης από τα έργα και τα πεπραγμένα μας. Εννοώ των δημοσιογράφων. Που άλλο είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε και άλλα κάνουμε. Δυστυχώς.  Στα παρασκήνια. Εν κρυπτώ και παραβύστω..   δεν θέλει και δεν περιμένει από εμάς τέτοια πράγματα. Ακάθαρτα. Άλλα περιμένει ο Πολίτης από τον Δημοσιογράφο. Ήθος. Εντιμότητα. Αλήθειες. Κριτική, αλλά όχι a la cart. κανονική κριτική. 

Άλλωστε θα χρειάζονταν τόμος με παραρτήματα για να τα περιγράψει κάποιος έστω και συνοπτικά, μόνο την επαγγελματική και συγγραφική –ερευνητική δουλειά του Μιχάλη Ιγνατίου, να διασταυρώσει, πόσο μάλλον να τα εξιστορήσει. Αυτά εξάλλου, θα γίνουν από ειδικότερους. Αρμοδιότερους. Και πάντα γίνονται εκεί κάπου στην δύση της ζωής μας… 

Αν και ο Μιχάλης έχει ακόμα να προσφέρει πολλά… Αν θέλει. Και να διορθώσει ακόμα περισσότερα… Όπως όλοι μας βέβαια. Ευκαιρίες δίνει ο Θεός. Ισότιμα. Σε όλους μας. άλλωστε μόνον Εκείνος γνωρίζει τα έργα μας. Κρυφά και φανερά. Μυστικά και αφανέρωτα. Τα λάθη και τις (τυχόν) αδικίες που έχουμε κάμει, τις γνωρίζουμε μόνον εμείς και ο Θεός…


Πάμε λοιπόν να δούμε κάποια «λεπτά ζητήματα»…με τον κίνδυνο βεβαίως  της υποκειμενικότητας αλλά και του νωπού των γεγονότων να ελλοχεύει ως «κακός σύμβουλος».


Επίσης –πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις – να μη  βιαστεί ΟΥΔΕΙΣ να λάβει θέση. Ούτε να ακονίζονται μαχαίρια!Λίμες και τα τοιαύτα… δεν χρειάζεται. Απλά χρειάζεται ψυχραιμία. Νηφαλιότητα. Σύνεση. Διάκριση. Λογική. Αυτοκριτική. Αν και είμαι κάτι περισσότερο από βέβαιος πως τούτο το κείμενο θα λειτουργήσει καταλυτικά! Για το σύστημα! Θα συσπειρώσει παλαιούς εχθρούς και αντιπάλους. 

Μη σας πω ότι μπορεί να δούμε και «ψηφίσματα» ή και ανοιχτές επιστολές υπέρ του Μιχάλη Ιγνατίου. Εν γνώσει του και τη καθοδήγηση του ή και «αυθόρμητες»… ένα style «πως τολμάς εσύ;! Να μιλάς για τον Ιγνατίου; ΕΣΥ;» και άλλα φαιδρά. Ή επίσης γνωστά λιβελογραφήματα. Ύβρεις. Συκοφαντίες. Λάσπη. Κτλ. Τα ξέρω. Τα περιμένω.  Είμαι προετοιμασμένος. Κατάλληλα. Άλλωστε γνωρίζω και την προέλευση και την πηγή και τον «ιθύνοντα νου»… Είμαι έτοιμος. Άλλωστε τα έχω συνηθίσει. Καλώς να έρθουν. 

Όταν πήρα την απόφαση να γράψω τούτο το «πόνημα», ήξερα τις συνέπειες. Άλλωστε είμαι προετοιμασμένος για όλα. Ακόμα και να καταδικαστώ για πρώτη φορά κανονικά για χάρη του φίλου μου, αν χρειασθεί να αποδείξω κάτι…ή και να τεκμηριώσω ισχυρισμούς –έμμεσους ή άμεσους- με ντοκουμέντα. Στοιχεία. Γεγονότα. Και αποδείξεις.

 Εξ άλλου προ ετών είχα ενημερώσει, και με mail, τον καλό φιλο  Μιχάλη Ιγνατίου, επαναλαμβάνοντας το συχνά πυκνά, ότι διασταυρώνεται κάθε τι που λέει και μεταδίδει! 

Υπάρχει καλό αρχείο. Η απάντηση του, και δεν θα μπορούσε να είναι άλλη, «είμαι ανοιχτός μπορείς να κάνεις ότι θες, και ό,τι θες, μη διστάσεις. Εδώ θα είμαι για να απαντήσω» αν και τώρα δεν υπάρχει τέτοιο ζήτημα.

 Με τον Μιχάλη είμαστε φίλοι. Κανονικοί. Δεν κάνουμε δηλ δημόσιες σχέσεις. Του τα λέω και μου τα λέει. Του κάνω κριτική και όταν έχει μου κάμει και εκείνος. Ευπρόσδεκτη. Η κριτική η καλόπιστη. Αλλά όχι τα υπόγεια σκαψίματα. Όχι πια. Δεν υπάρχει άλλη ανοχή. Για κανέναν! Όχι χτυπήματα κάτω από την μέση. 

Εξ άλλου, όπως προ είπα, υποχώρησα σε αρκετά. Και το κυριότερο τους έκαμα την χάρη και έμεινα στην Ελλάδα (έστω και προσωρινά)… είχα βέβαια και αντικείμενο. Υποθέσεις και ρεπορτάζ που τρέχουν. Έρευνες που είναι σε εξέλιξη. Αλλά, αν προκληθώ θα πρέπει να απαντήσω… εμπράκτως εννοώ… άλλωστε δεν  έχει έρθει (ακόμα) η ώρα για αποκαλύψεις που θα ταρακουνούσαν το σύστημα και τα εργαλεία του… 

Τα γρανάζια ακόμα «λαδώνονται» καλά…   ασχέτως αν πολλά εξ αυτών κλαίγονται διαρκώς «δεν έχω λεφτά…δεν έχω να πληρώσω το κινητό ρε μαλάκα…δεν ξέρω τι να κάνω… πάρε με από εκεί να μη χρεώνομαι… και άλλα πολλά τέτοια που ακούμε σε αυτή ειδικά την εποχή που και να έχεις –τίποτα μαύρα στη άκρη- δεν το λες… ένα  Drama Queen… δηλαδή.   

Δεν ξέρω αν ο φίλος μου ο Μιχάλης Ιγνατίου είναι ένα από αυτά τα παιδιά –μπα δεν νομίζω- αλλά και να ήταν ακόμα χειρότερα… όχι για εκείνον. Εκείνος μια χαρά καλά θα έκαμε… όπως η πλειοψηφία άλλωστε των συστημικών δημοσιογράφων.   


Ούτε βέβαια,  μπορεί κάποιος   και να προχωρήσει  σε αποκαλύψεις στο εύρος και το βάθος που αρκετοί θα επιθυμούσαν. Καραδοκούν και  παρακαλάνε! Αρέσκονται στις σφαγές μεταξύ δημοσιογράφων. Δεν πάει. Δεν «παίζει» κάτι τέτοιο. Ούτε ο Μιχάλης θα έπεφτε σε τέτοια παγίδα. Δεν νομίζω. Αλλά πάλι ποτέ δεν ξέρεις… Όταν θεριέψει μας το θεριό του ΕΓΩ, τότε όλα τα περιμένεις… Τώρα χρειάζεται ηρεμία. Γαλήνη. Σύνεση. Νηφαλιότητα. Ψυχραιμία. Απ΄όλους.
Ειδικά δε, έν οψει τέτοιων και τέτοιας έκτασης –καταιγιστικών εξελίξεων και γεγονότων που έρχονται στην Ελλάδα και την Κύπρο.  Μάλλον παρέλκει μια τέτοια «πολυτέλεια» εσωστρέφειας στο δημοσιογραφικό χώρο. Δεν χρειάζεται.


Τούτο αν θα γινόταν, μόνον κακό θα προξενούσε παρά καλό.  Και αλίμονο σε όποιον το προκαλέσει! Αλίμονο!


Το παρελθόν έχει να μας δείξει ουκ ολίγα τέτοια δυσάρεστα περιστατικά με κόντρες. Διαγκωνισμούς. Σφαγές. Δικαστήρια μεταξύ συναδέλφων-και μιλώ για την Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον – όπου για πολλά χρόνια οι μισοί δεν μιλούσαν στους άλλους μισούς και όλοι μαζί δεν μιλούσαν και απεύφεγαν, όπως ο διάολος το λιβάνι τον γράφοντα και υπογράφοντα… Αυτά όμως –θέλω να πιστεύω- πάνε… τελειώσανε…ανεπιστρεπτί.  Εκτός αν κάποιος/οι νοστάλγησαν τις παλιές καλές εποχές. Ε τότε… τι να πω… εδώ θα ‘μάστε.

Άλλωστε, εδώ και 4 έτη –φέτος τα συμπληρώνω-  τους έκαμα την χάρη και επέστρεψα (όχι βεβαίως μόνιμα) Ελλάδα μετά από τόσα χρόνια(17 συνολικά από το 1995 έως και το 2012). Και τι δεν έκαμαν για να μας ξεφορτωθούν! Τι δεν μεταχειρίστηκαν. Όλα τα μέσα. Πιθανά και απίθανα. Νόμιμα και παράνομα. Λάσπη. Ύβρεις. Καρφώματα στις αμερικανικές αρχές. Υπόγεια και ύπουλα παιχνίδια. Σκοτεινά. Θολά. Βρόμικα. Ε είπα και εγώ «κάν’ τους το χατήρι..τι έχεις να χάσεις; Δεν θα είσαι εξορία στην πατρίδα σου θα είσαι! Τι πιο όμορφο; Ειδικά τώρα..»

Κουράστηκα και είπα να κάνω μια ανάπαυλα. Με  κρατούν στην Ελλάδα  έρευνες και ρεπορτάζ που είναι σε εξέλιξη, αλλά και η αναμονή όσων έρχονται… Θέλω να είμαι εδώ να ζήσω τούτες τις ιστορικές στιγμές για την πατρίδα και το έθνος μας. Στο κάτω – κάτω η πατρίδα τώρα μας χρειάζεται. Όλους! Δεν περισσεύει κανείς! Κανείς!  Αλλά κάποιους από εμάς ίσως λίγο περισσότερο… Μακάρι να μπορέσουμε να προσφέρουμε ο κάθε ένας εκείνο που μπορεί.  Ακόμα και την ζωή μας!

Ειδικά τώρα. Στην παρούσα φάση χρειάζεται,  επιβάλλεται και απαιτείται εθνική  ενότητα. Συναίνεση!  Ομόνοια. Αδελφοσύνη. Συναδελφικότητα. Αλληλεγγύη. Σύνεση. Διάκριση. Αυτοσυγκράτηση. Περισυλλογή. Προβληματισμός.  Αυτοκριτική. Σιωπή…
Γιατί όλοι-ο κάθε ένας μας έχει  το μερίδιο που του αναλογεί και ειδικά εμείς οι επαγγελματίες  δημοσιογράφοι- έχουμε ευθύνες για το κατάντημα της χώρας!  Μεγαλύτερες βεβαίως οι εκδότες και τα επιχειρηματικά συμφέροντα που διοικούν αυτή την ταλαίπωρη χώρα… αλλά το κακό γίνεται μεγαλύτερο, όταν ο δημοσιογράφος συμπλέει με αυτά τα συμφέροντα. Ταυτίζεται με αυτά, γίνεται ένα και το αυτό, οπότε τότε οι παρενέργειες είναι πολλές και σε πολλά επίπεδα.Καταιγιστικές! οι συνέπειες της στην κοινωνία μοιάζουν με ασύμμετρες απειλές.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ. ΓΙΑΝΗΣ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ

Λείπουν γενικώς αρετές που συχνά (δυστυχώς) δεν διακρίνεις  στο δημοσιογραφικό σινάφι…

Θα χρειαζόταν σελίδες επί σελίδων, όπως και για τον κάθε έναν  μας άλλωστε, αλλά ειδικότερα για τον Μιχάλη Ιγνατίου, που αν και εν ζωή, το όνομα του (τουλάχιστον  μέχρι πρότινος) φάνταζε περίπου ως μύθος.  Εύχομαι ο Θεός να του δίδει υγεία και μακροζωία αλλά και κάθε ευλογία σε εκείνον και τους αγαπημένους του. Να απολαμβάνει τα αγαθά του Αβραάμ και του Ισαάκ. Κάθε καλό. Αλλά προ πάντων υγεία. Θείο και ιερό δώρο.


Ο Μιχάλης Ιγνατίου «Είδε» πολλές φορές την επιτυχία να του γνέφει και τα χαμόγελα!  Δεν έλειψαν από το πρόσωπο του.


Η χαρά. Η ικανοποίηση. Η αίσθηση της αναγνώρισης των κόπων και μόχθων του.  Εργάστηκε όμως σκληρά και το αξίζει! Εργάστηκε προς κάθε κατεύθυνση…τα είχε πάντα καλά με όλους…
Με κάθε μέσο. Με κάθε τρόπο. Προκειμένου να βγάλει  πρώτος την είδηση! Εργάστηκε!   Με κάθε μέθοδο. Πάντα μπροστά! Άξιος!


Βέβαια- για να τα λέμε και αυτά- οι αντίπαλοι του τον κατηγορούν ότι καταναλώνει αρκετό χρόνο σε υπόγεια παιχνίδια εξόντωσης άλλων συναδέλφων του…  Σε ίντριγκες. Δολοπλοκίες. Μηχανορραφίες. Στο σκάψιμο εις βάρος άλλων συναδέλφων του.   Αλλά, όταν οι καταγγελίες μένουν απλώς καταγγελίες, αίολες…  Χωρίς να αποδεικνύονται τότε αφενός γυρίζουν σε αυτούς που τις εκτοξεύουν και αφετέρου, ενδυναμώνουν και ενισχύουν το profile του καταγγελλόμενου…

Εκτός αν πράγματι ισχύει αυτό που λένε άσπονδοι φίλοι και εχθροί του ότι « ο Μιχάλης σε  δουλεύει..σε σκάβει  υπόγεια… βάζει άλλους… ποτέ δεν εμφανίζεται ο ίδιος…σου παριστάνει τον φίλο… σε υποσκάπτει με μαεστρία… σιγά- σιγά… σε τρώει λίγο –λίγο σαν το σαράκι… εμφανίζεται από το πουθενά… τον τρέφει η ίντριγκα…  ειδικά αν δει ότι κάποιος μπορεί να απειλήσει την παντοδυναμία του… θα τον αφανίσει! Θα τον εξαφανίσει! Θα τον λιώσει! Και ας τον έχει ευεργετήσει… για αυτό  πρόσεχε τον..είναι φίδι φαρμακερό!»όπως μου έγραφε, αυτά και πολλά άλλα,   προ ετών ένας 1000πικραμενος συνάδελφος που «έφυγε» αδικημένος,  με αυτό το παράπονο και την απογοήτευση… Την μη  αναγνώριση κόπων και μόχθων του, αλλά κυρίως δεν άντεχε τον υπόγειο, βρόμικο και ανήθικο πόλεμο που δεχόταν…

Λένε ότι ήταν  «Κολλητός» του Μιχάλη Ιγνατίου! Έτσι τουλάχιστον έβγαινε προς τα έξω… δεν ξέρω.. Ήταν; Αυτό μόνον οι δυο τους το γνώριζαν…  Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου… 


Ο Μιχάλης μάλλον θα (έχει) καταλάβει ποιον εννοώ.. άλλωστε παρόμοια πίκρα μου εξομολογήθηκε και εκείνος για τον κοινό μας φίλο, προ μηνών, μου είχε πει « ρε Αλέξανδρε έπεσα από τα σύννεφα… έχασα τον κόσμο από τα πόδια μου όταν έμαθα όλα αυτά… να μιλάει έτσι για μένα… εμένα; που τον ευεργέτησα; Που τού ‘δωσα; Τόσα δανεικά και αγύριστα;»  δεν του είπα ποτέ και τίποτα… Για όσα μου είχε εκμυστηρευτεί και μου είχε γράψει ο καλός και ταπεινός μας φίλος. Ας είναι αιωνία η μνήμη του. Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχή του και ας του δώσει την ειρήνη και την γαλήνη που γύρευε σε όλη του την ζωή…  οδεύοντας μια μοναχική ζωή…


Δεν είναι μακριά άλλωστε η αποχή, εκεί μέχρι το 2007, θα ήταν που παντού, επί απόλυτης παντοδυναμίας του ονόματος, σχεδόν brand name –λέμε τώρα-  είχε γίνει!   Παντού άκουγες «το είπε ο Ιγνατίου»!ήταν κάτι σαν θεσμός. Μύθος! Ή μήπως πανάκεια; Δεν ξέρω… η ιστορία και η συνέχεια θα δείξει.

Βέβαια συχνά, όπως έχει αποδείξει η ιστορία, μιλώντας  «μεταφορικά» οι μύθοι είναι σα το παιχνίδια τζένγκα. Αν τραβήξεις ένα κομμάτι κινδυνεύει να πέσει όλο το οικοδόμημα. Ειδικά, αν δεν είναι πολύ καλά και άρτια δομημένο. 

Στην περίπτωση ενός δημοσιογράφου κάθε τουβλάκι που χτίζει την ζωή του, το δικό του τζένγκα πύργο, είναι και ένα κομμάτι της ζωής του. Αλλά, στην ίδια την ζωή, οι «αρμοί» που «δένουν» την ζωή με τις πράξεις, τα έργα, πολύ περισσότερο τα κείμενα, τις αναλύσεις και τα ρεπορτάζ της ζωής  μας είναι αξίες που τείνουν να εξαφανισθούν. Αξίες, όπως το  Ήθος. Η Εντιμότητα.  Η Ειλικρίνεια. Η  Ευγνωμοσύνη. Ειδικά αν έχεις ευεργετηθεί από κάποιον πολλές φορές.

Σε εμάς τους δημοσιογράφους μετρά και  ο Επαγγελματισμός. Η συνέπεια. Λόγων και έργων. Η δεοντολογία. Και πολλά άλλα που δεν είναι τοις παρούσης.   

Χωρίς βέβαια να είναι και δόγμα πως ότι μετέδιδε ήταν –πάντα- και ακριβώς έτσι… και αλίμονο αν ο δημοσιογράφος κάνει λάθος και δεν το διορθώσει. Το πρώτο βήμα είναι η παραδοχή, μετά έπονται όλα τα άλλα, ειδικά όταν υπάρχει βαθιά συνείδηση και ήθος. Χαρακτηριστικά που μοιάζει να είναι κάτι περισσότερο από εμφανή στον καλό συνάδελφο.


Μετά βέβαια , όταν έμεινε σχεδόν μόνος, όπως συμβαίνει  τώρα τα τελευταία τρία –τέσσερα χρόνια,  και απόλυτος κυρίαρχος του παιχνιδιού, τα πράγματα άλλαξαν. Ή καλύτερα  αλλάζουν. Βέβαια, όταν κανείς μένει μόνος, χωρίς την ευγενή άμιλλα. Χωρίς τον καλώς νοούμενο ανταγωνισμό κινδυνεύει από τον ίδιο του τον εαυτό… και τα λάθη που παραμονεύουν. Ως κακός σύμβουλος. Εμμονικά.


Η 10ετια 2000-2010 είχε πολλά και σκληρά επεισόδια μεταξύ των δημοσιογράφων στις ΗΠΑ.   Πάρα πολλά…

Εξ-Αναγκάζοντας «οικειοθελώς» άλλους, να θέσουν εαυτόν εκτός μάχης και ανταγωνισμού, αποχωρώντας διακριτικά με επιστροφή στα πάτρια, άλλους να χαμηλώσουν τους τόνους,  άλλους να δεχθούν την πραγματικότητα  και άλλους να το βάλουν στα πόδια… άλλαξαν όμως  τα πράγματα. Η αγορά…οι ισορροπίες… τα συμφέροντα. Οι ανταποκριτές. Άλλοι πήγαν.. άλλοι ήρθαν..   

Όλα αλλάξαν. Μόνο ένας έμεινε σταθερός! Ακλόνητος!  Δυνατός!  Ο Μιχάλης Ιγνατίου. Σταθερή και διαχρονική αξία παρέμεινε στην Ουάσιγκτον. Να ελέγχει τα πάντα…  

Θα ήθελε βέβαια περίσσιο θράσος ή και τόλμη για να γράψει κάποιος για τον Μιχάλη Ιγνατίου. Ενδεχομένως και –γιατί όχι ίσως θεωρηθεί – και  ύβρη το να μιλήσεις περί  Μιχάλη Ιγνατίου…. Μοιάζει ( ή καλύτερα έμοιαζε) κάτι σαν «ιερό τέρας» στην ελληνική δημοσιογραφία! Τι λέω; Ταμπού! Αλλά και από την πλευρά, αυτή του  Μιχάλη Ιγνατίου, χρειάζεται  άλλη τόση τόλμη, θάρρος, και ειλικρίνεια να αποδεχτεί-και μάλιστα από φίλο του- δημοσίως  κριτική ή έστω ένα κάπως ολίγον αιρετικό κείμενο, όπως τούτο δω. Θα δείξει…

Μυστηριωδώς δε πάντως, όποιος τα έβαζε μαζί του, για ένα παράξενο, σχεδόν μεταφυσικό, λόγο μετά από λίγο χάνονταν από την πιάτσα… κάτι του συνέβαινε. Εξαφανιζόταν… Και έπειτα από λίγο έπεφτε αυλαία…  Έπεφτε  στο μαύρο σκοτάδι… Τον  (ή τους ) έτρωγε η μαρμάγκα…  συνέβη αυτό με αρκετούς που βρέθηκαν στην Νέα Υόρκη, την Ουάσιγκτον και γενικά στις ΗΠΑ. {μη γελάς! με αυτό το σαρδώνειο σου καγχαστικό  χε χε.. Σε «βλέπω»…}.

Αντίθετα όσοι τα έχουν καλά μαζί του εξακολουθούν να υπάρχουν… ακόμα. Διακριτικά. Κάνοντας την δουλειά τους…μόνον! Χωρίς να μπλέκουν σε ίντριγκες. Μηχανορραφίες. Ύπουλα παιχνίδια. Στοχοποιήσεις. Ύβρεις και άλλα τέτοια…  Άλλοι πάλι είναι του style «μακριά και αγαπημένα να έχουμε την υγειά και την ηρεμία μας». Από όλες αυτές τις ίντριγκες. Τις διαμάχες που κατά καιρούς ξεσπούσαν στην Νέα Υόρκη. Πάντως τώρα υπάρχει ηρεμία. Ή μήπως νηνεμία πριν από το μεγάλο ξέσπασμα;…  δεν ξέρω, θα δείξει η συνέχεια…


Γι αυτό ας μη βιαστούν κάποιοι να βγάλουν ούτε συμπεράσματα, ούτε να ταμπουρωθούν για να μετρήσουν θύματα…περιμένοντας να  ξεσπάσει –ένας ακόμα αδελφοκτόνος- πόλεμος. Κανένας πόλεμος! Όλα καλά!


Είναι πράγματα που (κάποτε έτσι και αλλιώς ) θα ειπωθούν! Πρέπει. Οπότε… ας μη προτρέχουν. Ας έχουμε υπομονή. Προς το παρόν προέχει η ενότητα. Η συνεργατικότητα.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ Συγγραφέας- Ερευνητής

Μάλιστα, εικάζω πως,  ουδείς θα περίμενε από τον γράφοντα και πολύ «γνωστό» φίλο του Μιχάλη Ιγνατίου – άλλωστε δεν έχω ακούσει και λίγα για πάρτη του – να αποτολμήσει να κάμει ένα τέτοιο  (μικρό ας μου επιτραπεί) «αφιέρωμα»  για τον «μύθο»  του Μιχάλη Ιγνατίου. Ή τα παραμύθια και τις φήμες που ακούγονται για τον φίλο μου… για τις θερμές σχέσεις του με το Αμερικανικό σύστημα και τις υπηρεσίες του. 

Για μένα πολύ καλά κάνει(!), αν όντως ισχύουν αυτές οι φήμες οι ψιθύρου (Whispers). Τότε ισχύει ότι έχει πηγές! Δυνατές!

 Άλλωστε μάλλον το επιβεβαίωσε και ο ίδιος σε μια παρουσίαση βιβλίου του το 2012, σε αυτό  που συνέγραψε μαζί με τον Κ. Παπαϊωάνου όταν είχε πει «ευχαριστώ τις Ηνωμένες Πολιτείες της  Αμερικής που έδωσαν την δυνατότητα…»κτλ, εννοώντας βεβαίως την δυνατότητα να έχει πρόσβαση σε αρχεία των μυστικών και άλλων υπηρεσιών –όπως το έχει ο κάθε  ένας μας –και ειδικά αν είναι διαπιστευμένος, όπως ο Μιχάλης Ιγνατίου.  


Αυτό όμως  που έμεινε και σχολιάστηκε αρκετά ήταν αυτό το «ευχαριστώ» που αρκετοί το συσχέτισαν και το παρομοίασαν με το «ευχαριστώ τις ΗΠΑ» του Κώστα Σημίτη το 1996 μετά το πέρας της κρίσης στα Ίμια. Άσχετα; Ίσως. Δεν ξέρω… αλλά δεν βλάπτει να ειπωθούν και αυτά. Άλλωστε είπαμε αυτό το σημείωμα είναι λίγο διαφορετικό «αφιέρωμα» στον καλό φίλο Μιχάλη Ιγνατίου.

Ολίγον «αιρετικό» βέβαια. Αλλά με μια προσεχτική δεύτερη ανάγνωση βγάζει πολλά…  Έτσι για να υπάρχει κατατεθειμένη και μια άλλη άποψη-με όποιο κόστος βέβαια και τίμημα αν χρειαστεί-  από αυτήν που ευρέως και μοιραίως  διακινείται υπογείως  στην δημοσιογραφική πιάτσα. Με όχι πάντα βεβαίως και τόσο θετικό πρόσημο… καλύτερα λοιπόν να στα γράψει κάποιος καλόπιστα και καλοπροαίρετα, παρά να τα λένε πίσω από τη πλάτη σου ένα πράμα «ο κόσμος του έχει τούμπανο και εμείς κρυφό καμάρι!»  Αν και  πάντα αφανώς λέγονται όλα αυτά βέβαια… κακόπιστα. Με αρκετή δόση ζηλοτυπίας, αλλά δεν παύει να ακούγονται και αυτά τα πικρόχολα…τα ξέρει και τα γνωρίζει ο καλός φίλος αλλά τα προσπερνά. Δεν ασχολείται. Εξ άλλου ότι δεν λέγεται ευθέως και με υπογραφή επώνυμη, τι αξία έχει; Ποιος δίνει σημασία; Αξία έχουν όσα σου λέγει κάποιος ευθέως. 

Πρόσωπο προς πρόσωπο. Χωρίς φτιασιδώματα. Και στρογγυλέματα. Πόσο μάλλον να «τολμάει» να σου γράψει ένα τέτοιο πόνημα (πάνω από 8000  λέξεις!) δεν είναι και λίγο. Θέλει και κόπο και χρόνο. Η ακροβασία και οι ισορροπίες. Να μη διαταραχθούν… αλλιώς πέφτεις κάτω. Τρως τα μούτρα σου. Γκρεμοτσακίζεσαι!

Μάλιστα πρόσφατα σε μια αυστηρή κριτική που του έκαμα μου έγραψε «Αλέξανδρε, μη το ψάχνεις, η φιλία για εμάς του δυο είναι μονόδρομος. Ότι και να κάμεις, θα μείνουμε φίλοι…» και άλλα πολλά που δεν είναι τοις παρούσης. Αλλά εν τω μεταξύ σκέφτηκα, ότι μετά από αυτή του την ισχυρή διαβεβαίωση, ότι, αφού θα είμαστε φίλοι, γιατί να μην πω και γω φωναχτά τις σκέψεις μου στον φίλο μου, διερωτώμενος αν και κατά πόσο πίστευε αυτό που μου έγραψε. Κοντός ψαλμός, αλληλούια…

Συνήθως υπάρχουν δυο εικόνες για το άτομο και το πρόσωπο μας. Αυτή που βλέπουμε και προβάλλουμε στους άλλους, εμείς ως εικόνα μας καλλιεργώντας και χτίζοντας  το profile μας και  τον προσωπικό μας μύθο. Υπάρχει όμως και εκείνη που, είτε το θέλουμε, είτε όχι, βλέπουν οι άλλοι για εμάς. Καλώς ή κακώς.

Το θέμα είναι αν αυτή η εικόνα που βλέπουμε εμείς ή οι  άλλοι για εμάς  είναι «προβολή» του εαυτού μας ή η πραγματική ;

Εξαρτάται πάντα από ποια  πλευρά του φεγγαριού κάθεται κανείς. Αν καθίσει από την φωτεινή, θα δει την φωτεινή πλευρά. Ή  αν καθίσει από την σκοτεινή, θα δει την σκοτεινή. Την ζοφερή… την πνιγηρή. Εκείνη που προκαλεί φόβο, τρόμο σοκ και δέος,  ειδικά αν έχεις αφήσει τον εαυτό σου έρμαιο του αρχέγονου…  και των άγριων –σχεδόν κανιβαλικών –συναισθημάτων μας, όταν μας κυριεύει ο «έξω από εδώ» και η απόλυτη εγωπάθεια και εγωκεντρικότητα μας.

Άλλωστε οι μύθοι παραμένουν μύθοι μέχρι την απομυθοποίηση τους και τα παραμύθια μεριάζουν, όταν υπερτερεί η σκληρή  αλήθεια. Αλήθεια, την οποία πάντοτε πρέπει  να  συνεπικουρούν τα γεγονότα, τα στοιχεία, τα ντοκουμέντα και οι αποδείξεις…Και τούτο είναι δουλειά των επαγγελματιών δημοσιογράφων και λειτουργών του Τύπου. Όπως ο φίλος μου, ο Μιχάλης Ιγνατίου.  Βέβαια όταν πια οι φήμες… οι ψύθιροι και τα ποικίλα πικρόχολα  «σχόλια» και οι διαδόσεις αρχίζουν να ταυτίζονται με έργα και γεγονότα, τότε καμιά φορά τα πράγματα γυρίζουν ανάποδα. Έρχονται τούμπα.


Οι ιστορικοί του μέλλοντος είναι οι καταλληλότεροι ίσως και αρμοδιότεροι εμού  να το κάμουν και με περισσότερη αντικειμενικότητα.  Να ψάξουν. Να ερευνήσουν. Να συσχετίσουν γεγονότα. Να διασταυρώσουν.


Εκ των πραγμάτων (μου) λείπει η αντικειμενικότητα, λόγω και μακράς γνωριμίας  που μας συνδέει αλλά και λόγω διαφορών. Η απόσταση του χρόνου λειτουργεί ευεργετικά και σχεδόν πάντα επ’ οφελεία της αλήθειας.


Από τα  χέρια και την σκαπάνη των ιστορικών,  θα περάσουμε όλοι. Αργά ή γρήγορα… οπότε ουδείς λόγος ανησυχίας.


Στα χέρια των ιστορικών διαλύονται μύθοι. Αποδομούνται παραμύθια. Λέγονται όμως και  πικρές  αλήθειες ή πολλές φορές, όταν υπηρετούν σκοπιμότητες, διαστρεβλώνεται και η ιστορική αλήθεια, όπως συμβαίνει στις ημέρες μας, ειδικά όταν οι πηγές είναι μονόπλευρες και χρωματισμένες.  Για αυτό καλό είναι να υπάρχουν και κάποιες άλλες πηγές… και αν ο ιστορικός είναι μόνον ιστορικός και καλός  επιστήμων, τότε  ανατρέχει και σε τέτοιες πηγές. Λίγο πιο «αιρετικές» από τις καθιερωμένες και συστημικές πηγές  της  κάθε εποχής δηλ.


Αφορμή για τις παρακάτω (αρχικές αλλά  θα ήθελα να ελπίζω όχι και τελευταίες, μέχρι προσφάτως ενδόμυχες αλλά τώρα και δημόσιες σκέψεις μου είναι μια «ηχηρή μεταγραφή» που πέρασε απαρατήρητη. Σχεδόν στα ψιλά… Εστιάζω λοιπόν και εξειδικεύω.


Την Κυριακή 7 Μαΐου (2017)  στο Πρώτο Θέμα, μια εφημερίδα που δημοσίως έχει διακηρύξει με κάθε τρόπο ότι είναι (και θα είναι) απέναντι σε αυτή την κυβέρνηση και τον Αλέξη Τσίπρα, όπως οφείλει άλλωστε να είναι  μια εφημερίδα που θέλει είναι πραγματικά ανεξάρτητη, και αδέσμευτη,  και να ελέγχει την κάθε μορφής εξουσία, έκανε την επίσημη πρώτη του ως ανταποκριτής ΣΤΗΝ ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ, ο καλός συνάδελφος (και φίλος) Μιχάλης Ιγνατίου.

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, Η ΠΡΩΤΗ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ 07 ΜΑΪΟΥ 2017

Εξ άλλου ο Μιχάλης Ιγνατίου είναι γνωστό πως δεν είναι fan της εν λόγω κυβέρνησης(Αλέξη Τσίπρα / Πάνου Καμμένου)  και δεν έχει κρύψει την δυσαρέσκεια του,  με αυστηρή κριτική για επιλογές και αποφάσεις της… όπως και για άλλες κυβερνήσεις φυσικά.

Σημασία βέβαια πάντα  έχει, η συχνότητα (της κριτικής) η ένταση, η αντικειμενικότητα, τα επιχειρήματα και το πάθος που εκπέμπεις αναλόγως ή δυσανάλογα και μονομερώς…στα άρθρα, τα ρεπορτάζ και τις αναλύσεις –προσεγγίσεις που κάμεις.

Ασχέτως, αν και σχεδόν πάντα, είναι έτοιμος να προσφέρει τις καλές νοουμένως  υπηρεσίες του επ οφελεία της Ελλάδος και της Κύπρου, ανεξαρτήτου διακυβέρνησης. Έχουν να το λένε πρέσβεις και διπλωμάτες στην Ουάσιγκτον και την Νέα Υόρκη, επομένως «Τούτο γαρ προτέρημα εστί παρά ελάττωμα…»

Προφανώς και πρόκειται για μια συνεργασία προϊόν και απόρροια, όχι μόνον της κρίσης και στον Ελληνικό Τύπο, αλλά -όπως λένε στην δημοσιογραφική πιάτσα-  κάποιου καλού πρόσφατου καλού παρελθόντος  και άτυπης συνεργασίας,  είναι γνωστό άλλωστε ότι ο Μιχάλης Ιγνατίου μιλάει με όλους  και για όλα! Και βοηθά πάντα αιτούντα την βοήθεια και την συνδρομή του… Ουδέποτε αρνείται βοηθείας…

Η εφημερίδα Πρώτο Θέμα,  για ένα διάστημα τεσσάρων ετών (από το καλοκαίρι του 2012 που αποχώρησα  μέχρι σήμερα) είχε μείνει επισήμως  χωρίς μόνιμο συνεργάτη στις ΗΠΑ. Έτσι προφανώς και προέκυψε η συνεργασία που μάλλον όμως φαίνεται, όπως επιμένει το ρεπορτάζ και οι καλά διασταυρωμένες  πληροφορίες μας, έχει βαθιές ρίζες…  Ειδικά την κρίσιμη και ευαίσθητη  περίοδο 2010-2012…

Τότε δηλαδή που γίνονταν ένας μεγάλος χαμός με την απομείωση του ελληνικού ιδιωτικού χρέους (PSI) και το μεν Πρώτο Θέμα, είχε πολλές και σοβαρές πρωτιές και αποκλειστικά, τα δε άλλα ΜΜΕ(έντυπα και ηλεκτρονικά) επίσης το ίδιο όπως φυσικά και το MEGA το έθνος και τα άλλα ΜΜΕ που συνεργάζονταν ο Μιχάλης Ιγνατίου.

Αλλά  παράλληλα- μάλιστα αυτοί που πρέπει γνωρίζουν πολύ καλά με ονόματα και γεγονότα- ήταν  και μια περίοδος με πολύ και έντονο θολό αλλά και βρόμικο παρασκήνιο!  Άθλιο!  Σκοτεινό… με ανήθικες συναλλαγές. Ήταν η περίοδος που στο MEGA γινόταν το μαύρο άσπρο και τα αντίθετα. Που προσπαθούσαν να μας πείσουν για το πόσο καλό είναι το ΔΝΤ και τα μνημόνια…(!) και άλλα πολλά φαιδρά και ευτράπελα για τα οποία το MEGA και όλοι όσοι υπηρέτησαν αυτές τις λογικές –πλήρωσαν – το τίμημα.. έστω και άνευ ουσιαστικού κόστους.

Συναλλαγές που αφενός στόχο είχαν κατ’ αρχήν να απομονωθεί κάθε στοιχείο (ανεξάρτητο και πραγματικά αδέσμευτο δημοσιογράφο εννοώ) που δεν υπακούει ούτε στις προσταγές των νέων αφεντικών –ΔΝΤ και γενικά δανειστές- ούτε φυσικά   στα κελεύσματα του συστήματος και της ομάδος (trast)…που δρούσε και δρα ανενόχλητη…

Ειδικά εκείνης της ομάδας που λειτουργεί  σε ΝΥ και Ουάσιγκτον, αποδομώντας κάθε άλλον που δεν ανήκει στην ομάδα… Στο κύκλωμα… «Κύκλωμα» που όπως και στο παρελθόν έχω καταγγείλει και αποκαλύψει, λειτουργεί με κανόνες και όρους μαφίας, εκτελώντας συμβόλαια ηθικής και επαγγελματικής εξόντωσης… όσων αντιστέκονταν –και αντιστέκονται – σε αυτή την νοσηρή, και άθλια κατάσταση…

Είναι η περίοδος που για πρώτη φορά διεθνείς οργανισμοί διέψευδαν ανταποκρίσεις –και μάλιστα πολύ γνωστών και σε μεγάλα συστημικά κανάλια-  Ελλήνων δημοσιογράφων από ΝΥ (βλ. IIF & IMF)…

Μια περίοδος όπου θα άξιζε να γραφτεί ένα βιβλίο που θα περιγράφει με στοιχεία όλα όσα έγιναν από τον Ιούνιο του 2010, τότε που ήρθε ο Γιώργος Παπανδρέου στις ΗΠΑ, με κατάληξη τα γνωστά γεγονότα που ακολούθησαν αλλά και ένα άγνωστο παρασκήνιο που εκτιλήχθηκε στην ΝΥ και την Ουάσιγκτον εκείνες τις ημέρες και εν συνεχεία. Συνέχεια που δόθηκε στις δικαστικές αίθουσες στην Αθήνα με τις γνωστές καταδίκες…κάποιων ανεγκέφαλων.

Μάλιστα, όταν ανατρέχω σε αυτή την περίοδο αναζητώ πάντα τις σημειώσεις μου και τους φακέλους με τα αρχεία (ηχογραφημένα και video) εκείνης της  εποχής,  πάντα καταλήγω σε ένα ερώτημα:
γιατί να μην μάθει κάποτε ο Ελληνικός λαός αλήθειες που δεν θα του πει κανείς ειδικά για τον ύπουλο άθλιο, βρόμικο και σκοτεινό ρόλο κάποιων συναδέλφων μου;; Ειδικότερα δε όλων  εκείνων  που  πάντα «έπαιζαν» παρασκηνιακά με πισώπλατα μαχαιρώματα  εναντίον συναδέλφων τους και υπόγεια –πάντα- έδωσαν γη και ύδωρ στα νέα αφεντικά… Παριστάνοντας μάλιστα και τους αντιμνημονιακούς! Ας είναι ο Μιχάλης Ιγνατίου γνωρίζει και τι λέω και ποιους υπαινίσσομαι… αντιλαμβάνεται πολύ καλά τι λέω… (ή μάλλον τι δεν λέω..)

Έκαναν τα  πάντα και με κάθε τρόπο και μέσο, θέλοντας να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου –που εν τω μεταξύ ήταν και είναι εκτεθειμένοι- ακόμα και με επίτομα πολυσέλιδα πονήματα δήθεν και τάχα μου εναντίον του Μνημονίου και εναντίον του πρωτεργάτη του Γιώργου Παπανδρέου με παραμύθια και «ιστορίες για αγρίους». Παραμύθια  με δράκους, συναντήσεις, έγγραφα και άλλα τινά. Χωρίς πηγές! Χωρίς ουσία! Χωρίς καμία απολύτως διασταύρωση. Ας είναι… αυτά όλα ανήκουν στην ιστορία. Θα τα ξεψαχνίσουν οι ιστορικοί του μέλλοντος…

Σε αυτό τον κοινό με τον Μιχάλη Ιγαντίου – προβληματισμό μου – καταλήγω όμως στο συμπέρασμα  πως εντέλει ναι(!) θα έπρεπε κάποια στιγμή να βγουν όλα αυτά στο φως της αλήθειας. Και όποιος αντέξει. Φυσικά θα χαλάσουν φιλίες. Θα ανοίξει πόλεμος. Τεράστιος. Θα φάμε τις σάρκες μας! θα είναι πόλεμος μέχρις εσχάτων! Μέχρις ενός! Και φυσικά, όπως πάντα  υπόγειος, υγρός  και προ πάντων σκοτεινός. Θεοσκότεινος! Θα κυλιστούμε στη λάσπες.. στο βούρκο…Στα ΚΑΛΑΜΙα..

Για αυτό και  έχω αποφασίσει, ειδικά τώρα που η χώρα χρειάζεται ενότητα. Εθνική ομοψυχία. Αδελφοσύνη. Να μη βγάλω ακόμα τίποτα στο φως…εκτός αν προκληθώ…


Αλλά, καλού-κακού και για να μην καταλήξω και εγώ σαν το φίλο και αδελφό Σωκράτη Γκιόλια  –και όσοι με γνωρίζουν χρόνια πολλά και λίγο περισσότερο, όπως ο Μιχάλης Ιγνατίου (και κανά δυο ακόμα συνάδελφοι) –  ξέρουν τι λέω…

Γι’ αυτό και  όλο αυτό το υλικό της περιόδου 2010 -2014, 2014-2017, μαζί  με άλλους πολλούς φακέλους, για  άλλες μεγάλες υποθέσεις, που δια μακρόν έχω ασχοληθεί και ερευνήσει,  έχω επιλέξει  να το έχουν δυο-τρεις ακόμα άνθρωποι της απολύτου εμπιστοσύνης μου, και πάντως όχι της οικογενείας ή του στενού μου οικογενειακού περιβάλλοντος.

Άσχετοι με το χώρο μας,  που πάντα προφυλάσσω και δεν εμπλέκω – και την κατάλληλη  χρονικά στιγμή, έχουν την εξουσιοδότηση,  να το διαρρεύσουν και να το δώσουν εκεί που πρέπει, ώστε να μαθευτεί η αλήθεια για μια σειρά ζητήματα και υποθέσεις…που έχω ασχοληθεί.

Ειδικά για  όλες εκείνες τις υποθέσεις για τις οποίες αφιέρωσα όχι μόνον χρόνο, αλλά και αρκετά χρόνια από την ζωή μου. Από το 1992 έως σήμερα. Νωρίτερα, από το 1985, ήμουν απλώς μαθητευόμενος ακόμα…Δίπλα σε τέρατα της ελληνικής δημοσιογραφίας όπως ο Γιώργος Καρατζαφέρης, ο Τ. Αθανασιάδης, Γιωργος Τράγκας.. Ο Πάνος Παναγιωτόπουλος… Ο αείμνηστος Κώστας Βούλγαρης… και 10αδες άλλοι… ονομαστοί και μη εξαιρετέοι του συστήματος.
Αρκετές και πολύ σοβαρές υποθέσεις, ενίοτε εθνικές, εκκλησιστικές αλλά και πολιτικές.

Ειδικά τα έτη 2010-2012 ήταν η περίοδος, που αφενός όσοι δεν είμαστε ενταγμένοι σε καμία ομάδα και κανένα τραστ… κάναμε δουλειά! Και την χαρήκαμε.  Κάποιοι άλλοι όμως υπέσκαπταν  συναδέλφους τους. Συστηματικά.  ώστε να τους εξαφανίσουν για να μη υπάρχει μέτρο σύγκρισης. Διασταύρωση. Να μη γίνεται συσχετισμός.


Ήταν  επίσης  και   η  περίοδος που έκαναν την εμφάνιση τους και άλλα «αστέρια» και «αστεράκια» που αποδείχθηκαν όμως –ως συνήθως – διαττοντες αστέρες στο στερέωμα- αφού θέλησαν με ένα χαζό life style, κάνοντας κατάχρηση των social media  και την υπέρ προβολή του ΕΓΩ τους να εξωβελίσουν «γίγαντες» του χώρου όπως ο Μιχάλης Ιγαντίου… τελικά τους έφαγε το μαύρο σκοτάδι… τους κατάπιε ο κακός δράκος…


ε! το παράκαναν όμως και αυτοί… στην προσπάθεια τους να επικρατήσουν, έχασαν το μέτρο και την όποια (αν και πολύ αμφιβάλλω αν ποτέ την είχαν) σοβαρότητα τους και έτσι, άλλοτε με κάτι πλαστοπροσωπείες (2010) μετά με κάτι περούκες (Σεπέμβριος  2016)  τό χασαν το παιχνίδι.  Το σύστημα δεν θέλει και πολύ να σε ξεράσει! Και έτσι έμεινε μόνος.. Απόλυτος άρχων στην Ουάσιγκτον ο Μιχάλης μας.. προνομιακός συνομιλητής των  πάντων… και των  μεν και των δε… ποιοι είναι οι μεν και ποιοι οι δε, μη ρωτάτε. Κρατείστε το μοναδικός. Προνομιακός… όλα τα άλλα λίγη σημασία έχουν.


Ειδικά αν πας να τα βάλεις με δομικά εργαλεία και γρανάζια του συστήματος  που το συνεχίζουν …το αναπαράγουν και το ανανέωνουν. Δεν ηξερες βρε μικρέ και ανόητε (;), δεν ρώταγες;

Ήταν η περίοδος-2010/ 2012- που όλοι δίναμε τα ρέστα μας! Άλλοι για ένα καλό θέμα και ένα αποκλειστικό, με γνώμονα την ευγενή άμιλλα και τον καλώς εννοούμενο ανταγωνισμό,  και άλλοι έχοντας δώσει τα «διαπιστευτήρια» τους είτε στο κόμμα είτε  στα νέα αφεντικά της χώρας. ΔΝΤ- Δανειστές. Γερμανία κτλ. 


Σφαγή κανονική! Γίνονταν τότε. Θύματα της; καλοί συνάδελφοι όπως η φίλη -και σύντροφος της ζωής μου- Δέσποινα Συριοπούλου… η οποία, λόγω του υπόγειου πολέμου που της έκανε η γνωστή ομάδα στην Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον,  εξαναγκάστηκε να αποχωρήσει από την Real News παρά τα –πραγματικά και όχι μαϊμού και εκ της κοιλίας ορμώμενα-  αποκλειστικά και τα πρωτοσέλιδα που χάρισε στην νεόκοπη τότε εφημερίδα… 


Όπως το ίδιο έπραξε και σε άλλες περιπτώσεις που δεν είναι τοις παρούσης όχι μόνον η κα Συριοπούλου αλλά και άλλοι καλοί εξίσου έντιμοι συνάδελφοι που αηδιασμένοι και απηυδισμένοι αποχώρησαν…


Μια συνάδελφος  η οποία με την σιωπή της διδάσκει…αλλά έχει το προνόμιο να γνωρίζει πολλά… και για πολλούς…


Ο Μιχάλης Ιγνατίου-λοιπόν για να επανέλθω στον φίλο μου-  τελικά πήγε στο ΠΘ  διαδεχόμενος τον γράφοντα, όπου ύστερα από μια μακρά θητεία στην εν λόγω εφημερίδα, από την ημέρα που άνοιξε-2006- ως και τα μέσα περίπου του 2012 που αποχώρησα ιδία βουλήσει,  «Οικειοθελώς» και χωρίς να έχει προκύψει κάτι με  ανοιχτή πάντα την πόρτα συνεργασίας μας,  όταν και όποτε αμοιβαία κριθεί απαραίτητο, σήμερα  Αυτό είναι το καλό της ελεύθερης αγοράς και οικονομίας.


Έτσι ύστερα από  περίπου μια 4ετια  απουσίας μόνιμου συνεργάτη – ανταποκριτή, η εφημερίδα εμπιστεύτηκε τον καλό συνάδελφο Μιχάλη Ιγνατίου. 


Μάλιστα είχε την ευγενή καλοσύνη την Τρίτη 2 Μαϊου να με πάρει τηλέφωνο, συνέχεια μιας μακράς συζήτησης που είχαμε από την Δευτέρα 1^ηΜαϊου , στο πλαίσιο μιας ειλικρινούς και εγκάρδιας συζήτησης για τα παλιά και το παρελθόν(…)  να με ενημερώσει  και για την απόφαση του να πάει τελικά στο Πρώτο Θέμα. 


Τον  ευχαρίστησα και του ευχήθηκα  «Καλή συνέχεια, καλοτάξιδος  και πάντα με επιτυχίες».  Μάλιστα εξ όσων γνωρίζω ετοιμάζεται για ακόμα μια ηχηρή μεταγραφή σε άλλο κανάλι, αν τελικώς δεν ευοδώσουν οι προσπάθειες αναστήλωσης του MEGA. 


Πρόσφατα μάλιστα απέρριψε –και δεν θα το αποκάλυπτα αν δεν με αφορούσε – και μια πρόταση καλή από σοβαρό κρατικό φορέα που τον ζήτησε για συνεργασία. Προφανώς θα συζητά και με πολλούς άλλους. 

Άλλωστε είπαμε ο Μιχάλης μιλάει με ολους και για όλα… μάλιστα –για να βγάλω και μια είδηση- ετοιμάζεται και για μεγάλη τηλεοπτική μεταγγραφή. Αν δεν ανοίξει βεβαίως το MEGA όπως λέγεται….


Όπως το ίδιο έκανε, ζήτησε την γνώμη μου και  τον Οκτώβριο του 2014, όταν αποφάσισε να ανοίξει την ιστοσελίδα του «και πολύ το  άργησες!» του είχα πει τότε. «να το κάνεις για να ανοίξει κι άλλο η αγορά. Το χρειάζεται και η ομογένεια. Να το κάνεις!» του είπα  και το έκανε και πάει μάλιστα και πολύ καλά… η σελίδα του Mignatiou.com
Αυτά πρέπει να λέγονται καίτοι δεν είναι ούτε μυστικά, ούτε παράνομα και έκνομα. Άλλα δεν πρέπει ούτε να λέγονται, ούτε να γίνονται…


Με τον Μιχάλη μας συνδέει μια μακρά φιλία από το 1994. Ειδικά  από τα χρόνια της ιστορικής εφημερίδας «η Πρωινή»- που  τον είχα διευθυντή στο γραφείο της Αθήνας –αλλά και εν συνεχεία στη μεταξύ μας συνεργασία, το 1998 στις εκδόσεις του Άρη Τερζόπουλου, όπου οι ρόλοι είχαν αλλάξει αντιστρόφως ανάλογα. Καλές ημέρες… παλιές καλές εποχές τις οποίες θυμηθήκαμε πρόσφατα…


Η καλή  μας, φιλική και επαγγελματική  σχέση διατηρήθηκε και διατηρείται –καλώς εχόντων των πραγμάτων και των καταστάσεων- μέχρι και σήμερα. Ελπίζω δηλαδή…


Παρά τις διακυμάνσεις τις επί μέρους διαφωνίες μας,  ή τις ενίοτε λάθος επιλογές (μας)  έχουμε μια καλή σχέση. Φιλική. Αμοιβαία ανεκτή.  Ενίοτε και επαγγελματική. Βέβαια δεν είμαστε και αυτό που λένε κολλητοί! Αυτοκόλλητοι! Ούτε και κάναμε μαζί τρελίτσες νεανικές όπως (πιθανολογώ) με άλλους φίλους και συναδέλφους. Δεν το επέτρεπε άλλωστε και η δική μου εσωστρέφεια… Είχα πάντα όλους σε απόσταση.


Ε! με τον Μιχάλη αυτό (κάπως είχε καταφέρει) να το σπάσει… Παπαδοπαίδι γαρ πάλι πάντα με πείραζε… «ε παπά Αλέξανδρεεε» ελεγε, λόγω της μακροχρόνιας ενασχόλησης μου με το εκκλησιαστικό και θρησκειολογικό ρεπορτάζ,  και γέμιζε το στοματάκι του… Μάλιστα μου εκμυστηρεύτηκε ότι του έχει λείψει αυτό το –όχι και τόσο αθώο βέβαια- «πειραγματάκι» του.
Ωστόσο, πάντα ανταλλάσσουμε απόψεις. Συμφωνώντας ή και διαφωνώντας.  Άλλες φορές έντονα  με ένταση και πάθος και άλλες τα «βρίσκουμε» με εκατέρωθεν αμοιβαίες  υποχωρήσεις… Ωστόσο πάντα  θα υπάρχουν τα εμπόδια του παρελθόντος της περιόδου που έζησα στην ΝΥ(1995-2012) ειδικά τα όσα έγιναν την περίοδο Μαΐου – Οκτωβρίου 2012 σε μια υπόθεση που ακόμα δεν έχω δημοσιοπιήσει και δεν έχω αποκαλύψει καμία από τις σκοτεινές και θολές πτυχές της. Κάποια στιγμή ίσως και να το κάμω… Κάποια στιγμή.


Και φυσικά, δεν επιλέγω  τυχαία να μιλήσω, ειδικότερα τώρα αυτή την περίοδο, με μια εντελώς επιφανειακή σχεδόν επιδερμική αναφορά, για τις σχέσεις και την γνωριμία μου με το Μιχάλη Ιγνατίου.  Ειδικά μετά την εγκάρδια συζήτηση και «εξομολόγηση» του το διήμερο 1^ηκαι 2^ηΜαΐου και την καλή νοουμένος  «απολογία» του αλλά  και τις απαραίτητες συνεξηγήσεις που αμφότερα δόθηκαν…


Αν και απαντήσεις, ικανοποιητικές έστω επιφανειακά πολύ περισσότερο, επί της ουσίας,  για όσα  έχουμε συζητήσει όλο αυτό το διάστημα –ειδικά αυτό της παραμονής μου στην Ελλάδα- δεν έχω λάβει… Ούτε πολύ περισσότερο πειστικές απαντήσεις  για όσα συνέβησαν το κρίσιμο διάστημα από τον Ιούνιο έως τον Οκτώβριο του 2012…


Υπόθεση για την οποία –ο Μιχάλης Ιγαντίου- γνωρίζει πολλά και  αρκετά καλά –μιας και είχε προθυμοποιηθεί να παράσχει τις πάντα καλές υπηρεσίες του- αλλά  και τη σοβαρότητα της σε όλα τα επίπεδα και τις εθνικές προεκτάσεις που προσέλαβε… Και παρά το ότι και λασπώθηκα και συκοφαντήθηκα, ίσως όσο λίγοι (ή κανείς άλλος όσο η ταπεινότης μου) ωστόσο  ουδέποτε έχω αναφερθεί…Ακόμα.   Πέραν, και ει μόνον, όσων εξ ιδιότητος,  υψηλοί κρατικοί λειτουργοί, σε ΗΠΑ και Αθήνα,  αναγκαστικά γνωρίζουν… Καθώς έχει χαρακτηρστεί στην αρμόδια διεύθυνση του ΥΠΕΞ  ως «λεπτή  κρατική υπόθεση»… και μου έχει ζητηθεί να μην προβώ σε περαιτέρω ενέργειες πόσο μάλλον να κάμω αποκαλύψεις…δεν χρειάζεται άλλωστε. Δεν είναι της παρούσης. Άλλα προέχουν τούτες τις στιγμές. Άλλα…


Όμως πέραν αυτού του γεγονότος που και εκείνος γνωρίζει πολύ καλά λόγω της-με τον ένα ή άλλο τρόπο- εμπλοκής του, με τον Μιχάλη Ιγνατίου,   πάντα θα υπάρχουν, και κάποιες  άλλες διαφορές.
Διαφορές που εστιάζονται κυρίως  σε «ανάρμοστες» σχέσεις και επαφές που -προφανώς αναγκαστικά –  διατηρεί με άτομα με μια κάπως (ας μου επιτραπεί ο ήπιος χαρακτηρισμός) αμφιλεγόμενη την έξωθεν μαρτυρία… Ενίοτε όμως  και με άτομα που βγάζει από το χρονοντούλαπο του απώτατου και απώτερου παρελθόντος του…  Άτομα  που δεν τυχγάνουν ούτε καλής φήμης, ούτε τα έχουν και τόσο καλά με τις αμερικανικές αρχές… Τι να πεις…; Ομηρίες, δουλείες και δεσμεύσεις… που έχει το επάγγελμα αλλά και το σύστημα. Αλλιώς δεν προκόβεις… είναι ανάγκη μερικές (ή πολλές)  φορές να βουτάς και  στην λάσπη και στο βούρκο, με τα ΚΑΛΑΜΙα, προκειμένου να βγάλεις την είδηση… ή για να χτυπήσεις άλλους, πολιτικούς, διπλωμάτες,  ενίοτε και συναδέλφους,  υπόγεια και με δόλιο τρόπο… 


Εξ άλλου ο Μιχάλης Ιγαντίου ήταν πάντα σε θέση ισχύος και σε μεγάλα ΜΜΕ,  οπότε γιατί να επιλέγει τέτοιες διαδρομές(;) όπως του καταλογίζουν εχθροί και αντίπαλοι;


Τέτοιες πρακτικές και μέθοδοι μακριά από τον Μιχάλη Ιγνατίου! ΦΕΥ! Ό,τι έχει να πει, στο λέει ευθέως! Και ευτυχώς δηλαδή! Το γράφει!  Ποτέ δεν καταφεύγει σε ύπουλα χτυπήματα…κάτω από την μέση ή σε «μεσάζοντες»… ποτέ δεν βάζει ή δεν χρησιμοποιεί άλλους… Πάντα μιλά ευθέως. Μόνον!


Πρόσωπο με πρόσωπο! Face to face! Καθαρά! Ποτέ υπόγεια! Ποτέ δεν καταφεύγει στο δόλο. Σπάνιο χαρακτηριστικό για δημοσιογράφο που έχει ανδρωθεί επαγγελματικά στο σύστημα! Για αυτό και το έχει αηδιάσει! Όπως λέει συχνά! Δεν έχει κανένα  απολύτως λόγο ένας καταξιωμένος δημοσιογράφος και μάλιστα επαγγελματίας του βεληνεκούς του Ιγνατίου να καταφεύγει σε υπόγεια και δόλια χτυπήματα με υποχείρια…



 



‘Όπως κάμει ένας -επίσης κοινός μας γνώριμος- ο Περικλής Ιωαννίδης… που πάντα σε κρίσιμες στιγμές, ιδιαιτέρως σε εποχή εντάσεων και εξάρσεων μεταξύ δημοσιογράφων,  και όταν θέλει να χτυπήσει κάποιον – ο Περικλής Ιωαννίδης- εμφανίζεται από το πουθενά και πάντα μόνον μέσω mail… χτυπά το «κακό» με τα πεπυρωμένα βέλη του..και εξαφανίζεται πάλι…

Δίνει στοιχεία για τον κάθε αντίπαλο ή κακόβουλο και κακόπροαίρετο. Πάντως φήμες, ψίθυροι, διαδοσίες και κακότροποι διαδίδουν πως πρόκειται για ένα «τυφλό» λογαριασμό mail και  twitter που ανήκει σε μάλλον ανύπαρκτο πρόσωπο… και πως πίσω κρύβεται άλλος μέγας παράγων… Δεν τον βλέπω τώρα τελευταία σε «δράση» και έχω αρχίσει να ανησυχώ… Φύλακας και προστάτης του Κυπριακού αγώνα,   αλλά όλως τυχαίως και  Fan του Μιχάλη Ιγνατίου και δεινός υποστηριχτής του! Αλίμονο! Αλλιώς δεν θα τον ανέφερα…  Αλήθεια να πρόκειται για υπαρκτό πρόσωπο; Δεν ξέρω… 

Ίσως να τον  γνωρίζουν και  άλλοι που επίσης είχαν την τιμή να τους στείλει «υλικό»… για διάφορα θέματα και υποθέσεις…Υποθέσεις που έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό…. Αλλά αυτό δεν θα το αποκαλύψω. Ας δουλέψει και λίγο η φαντασία σας…

Υπάρχουν βέβαια  και πολλά άλλα  που και μας διαφοροποιούν και μας χωρίζουν με τον Μιχάλη Ιγνατίου… Εξ άλλου αυτό είναι πολύ φυσιολογικό με μια  επαγγελματική πορεία σαν αυτή του Μιχάλη Ιγνατίου. Έφτασε πολύ υψηλά. Και μπράβο του!  Αναγνωρίσιμος! Με επιτυχίες.

Η συνεργασία του άλλωστε  με το MEGA του πρόσθεσε πολλά για αυτό και δικαιολογείται κάθε προσπάθεια του να παραμείνει εν λειτουργία το κανάλι, αν και οι κακές γλώσσες (ή αυτοί που γνωρίζουν κάτι περισσότερο για πρόσωπα και καταστάσεις) του χρεώνουν άλλες σκοπιμότητες και σίγουρα παραγοντισμό. «ιδιότητα» που θέλοντας και μη την αποκτά κάποιος όταν κυκλοφορεί σε υψηλούς κύκλους του συστήματος ενίοτε και της διαπλοκής…


Ωστόσο όσο πιο ψηλά ανεβαίνεις, τόσο πιο πολύ εκτίθεσαι… Επόμενο λοιπόν να μην έχει μόνον φίλους αλλά και αντιπάλους. Κάποιους μάλιστα ορκισμένους.

ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ. ΔΝΤ(IMF), ΘΑΝΟΣ ΔΗΜΑΔΗΣ,  ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ, ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΕΛΛΙΣ

Στο παρελθόν οι διαμάχες εντός της ΠΡΩΙΝΗΣ και εν συνεχεία  η –όχι χωρίς αιτία και αφορμή – κόντρα του με τον Θάνο Δημάδη, ή τον Θανάση Τσίτσα, παλαιότερα με άλλους συναδέλφους  (και μάλιστα πολύ ικανούς συναδέλφους) όπως ο Δημήτρης Απόκης –σήμερα αρθρογράφος στην σελίδα του-  ή πιο παλιά ο αείμνηστος  Λάμπρος Παπαντωνίου,  αφήνει μια σκιά που τον συνοδεύει…. Μια φήμη και ένα προσωνύμιο…
Δεν είναι τυχαία άλλωστε η δημόσια αναφορά του Αλέξη Παπαχελά που μεταξύ σοβαρού και αστείου (άλλωστε οι μεγαλύτερες αλήθειες πάντα έτσι λέγονται μεταξύ σοβαρού και αστείου με χιούμορ), στην παρουσίαση του κοινού  Βιβλίου τους «ποιος επιτέλους κυβερνά αυτή την χώρα» μαζί με τον εκδότη της εφημερίδας «ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ» Κωστή  Παπαϊώαννου, το 2013 είχε πει  ως ανέκδοτο ο Αλέξης Παπαχελάς « κάποτε όταν πρωτοπήγα στην Νέα Υόρκη με είχαν ρωτήσει αν είμαι με τον Μιχάλη Ιγνατίου; 

Και είχα πει: υπάρχει άλλη επιλογή;» για να συμπληρώσει  γεμάτος νόημα ο δημοσιογράφος Αλ. Παπαχελάς «Με τον Μιχάλη υπάρχει μόνο μια επιλογή ή είσαι μαζί του ή δεν είσαι! Άλλος δρόμος δεν υπάρχει» Αυτό βέβαια διαβάζεται και έτσι και αλλιώς… αλλά για εμάς που γνωρίζουμε έχει μόνον μια ανάγνωση!   

Με μεγάλη συγγραφική και πετυχημένη διαδρομή με τα βιβλία που έχει κάμει με τον Εκδοτικό Οίκο Λιβάνη,  ειδικά με τον Ηλία Λιβάνη που τον ανέδειξε έτι περαιτέρω. Του προσέθεσε δηλ πολλούς πόντους στο προσωπικό του profile  εκτοξεύοντας την φήμη, το πλούσιο βιογραφικό  και το όνομα του στα ύψη! Τόσο ψηλά που καμιά φορά το ύψος ζαλίζει…Κοιτώντας στον ορίζοντα ανακαλύπτεις πολλά… καμιά φορά βέβαια τα δυσθεώρητα αυτά ύψη, με μαθηματική ακρίβεια, οδηγούν σε ένα και μόνον αποτέλεσμα…

Αν δεν υπάρχει σύνεση. Σωφροσύνη. Διάκριση. Ταπεινοφροσύνη. Αλληλεγγύη. Συναδελφικότητα. Αλληλοπεριχώριση. Συνεργασία. Η ματαιοδοξία είναι κακός και ύπουλος σύμβουλος. Ανοίγει τους ασκούς του αιόλου και τότε η λογική υποχωρεί, αφήνοντας δρόμο στο θυμικό και τον παραλογισμό. Και τότε ξυπνά μέσα μας το αρχαίο τέρας…. Ο Δαίμονας.

Ευτυχώς όμως ο φίλος μου, αν για κάτι ακόμα έχει ξεχωρίσει είναι το μυαλό και η διάνοια του. Το εύρος της σκέψης του. Δεν αφήνεται έρμαιο στα συναισθήματα, πολύ περισσότερο τον θυμό και το θυμοειδές. Προτάσσει την λογική… Τις συνέπειες…  Κινείται πάντα ήρεμα. Ήπια. Στοχευμένα.  Με μέθοδο.. βάση σχεδίου. Ξέρει να  ελίσσεται… όπως το φίδι… προκειμένου να βγάλει την είδηση!   Άραγε να είναι έτσι;  Όλα για την είδηση; Για την πρωτιά;

Ή απλώς μια ακόμα κακεντρέχια όπως αυτές που ακολουθούν πάντα όλους εκείνους που έχουν μια μακρά και πετυχημένη πορεία; Ίδωμεν. Η ιστορία θα δείξει. Άλλωστε ο καθείς μας κρίνεται από τα έργα. Τις πράξεις… τον βίο και την πολιτεία του. Δημόσια και ιδιωτική. Πόσο μάλλον όταν από καταβολής κόσμου ισχύει το ρηθέν : «ουδέν κρυπτόν υπό του Ηλίου». Ουδέν! Και αυτή είναι μια μεγάλη ακλώνητη αλήθεια! Ουδέν! Και αν αυτό προσωρινώς ισχύσει-η απόκρυψη της αλήθειας-  υπάρχει πάντα ο Θεός και μέγας Κριτής δικαίων και αδίκων,  που και βλέπει..και ακούει…και στο τέλος κρίνει ζώντας και νεκρούς! Όλους το ίδιο δίκαια! Και κατατάσσει αντιστοίχως  και αναλόγως  έργων και πράξεων… Φανερών και αφανών…


Ο Μιχάλης Ιγαντίου  εξίσου καλός φίλος και συνεργάτης και των Επικαίρων και της Οικογένειας Λιβάνη με θερμές σχέσεις και αγαστή συνεργασία.  Κάποτε…

ΜΕ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΜΠΟΜΠΟΛΑ

Τώρα η αγορά άλλαξε όπως και οι προτεραιότητες… Νωρίτερα, ο καλός συνάδελφος Μ. Ιγνατίου είχε αποχωρήσει από το συγκρότημα Μπόμπολα, μετά από 28 έτη συνεργασίας και με προσωπική φιλία και δεσμούς με την Οικογένεια και τον Πατριάρχη της Οικογένειας, Γιώργο Μπόμπολα, αλλά και τον Φώτη.

Η ΠΡΩΙΝΗ

Εξάλλου είναι εκείνος – ο Μιχάλης Ιγνατίου- που το 2000 μεσολάβησε προς την οικογένεια, προκειμένου να «διασωθεί» η ιστορική εφημερίδα ΠΡΩΙΝΗ της Κύπριας Φανής Πεταλλίδου, ασχέτως αν λίγο μετά από την  εξαγορά της η οικογένεια Μπόμπολα και πιο συγκεκριμένα ο (υιός Μπόμπολας) Φώτης που εκείνη την περίοδο έπαιρνε το  «πάνω χέρι» στον ΠΗΓΑΣΟ αποφάσισε να την κλείσει, βάζοντας λουκέτο οριστικά στην ιστορική εφημερίδα.  Αφήνοντας βεβαίως όλο το πεδίο ελεύθερο στον Εθνικό Κήρυκα συμφερόντων της Οικογένειας Μητσοτάκη… Το deal είχε γίνει, αλλά η εφημερίδα εν τέλει έβαλε λουκέτο και όχι λόγω κρίσης. Άλλες  ήταν οι αιτίες…

Η εφημερίδα μάλιστα πουλήθηκε αγνοώντας, μάλλον προκλητικά,  την φυσική και ιστορική εκδότρια Φανή Πεταλλίδου. Προχώρησαν οι διαδικασίες πώλησης  χωρίς καν να ερωτηθεί, καθώς όπως η ίδια έχει αποκαλύψει και εξομολογηθεί στον γράφοντα, ήθελε να την πάρει πίσω και φυσικά δεν ήθελε ποτέ να κλείσει μια εφημερίδα που «χτίστηκε με κόπο, πολλές θυσίες, δάκρυα και το αίμα του Κυπριακού λαού, αφού για το Κυπριακό και μόνον δημιουργήθηκε η Πρωινή… που κάποιοι φρόντισαν με δόλιο τρόπο να την κλείσουν για να την φιμώσουν και να διευκολύνουν και τα σχέδια τους για το ξεπούλημα της Κύπρου αλλά και τον Διαματάρη… (σ.σ. σημερινό εκδότη  του Εθνικού Κήρυκα και άνθρωπο της Οικογένειας Μητσοτάκη στην Αμερική».

Ωστόσο εδώ και κάποιους μήνες η ιστορική εφημερίδα «η Πρωινή» μετά από 30 έτη και σχεδόν 14 χρόνια μετά το μυστηριώδες κλείσιμό της από την Οικογενεια Μπόμπολα (τον Σεπτέμβριο του 2001, δηλ λίγους μήνες αφότου είχε αγορασθεί) επανακυκλοφορεί από τα τέλη του 2016 με την συναίνεση και την υποστήριξη, προσωπικά της ίδιας της  Φανής Πεταλλίδου στην νέα διαδικτυακή της μορφή. 

Αυτά για την ιστορία. Προσπάθεια που επίσης  ενημέρωσα ως όφειλα και τον Μιχάλη Ιγνατίου, καθώς υπήρξε επί σειρά ετών διευθυντής της –σε κρίσιμα χρόνια για την πορεία της ιστορικής εφημερίδας- και έμεινα με την υπόσχεση του πως θα βοηθήσει.  Εξ άλλου με την ΠΡΩΙΝΗ τον –και μας – συνδέουν πολλά.

Μάλιστα είχε  υποσχεθεί πως για κάποιο συγκεκριμένο (τεχνικής φύσεως) ζήτημα θα βοηθούσε και θα  μιλούσε και με την Φανή Πεταλίδη. Μίλησε αλλά η υπόσχεση έμεινε υπόσχεση.  Ίδωμεν. Καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια. Λένε οι παλαιοί.
Άλλωστε αν χαρακτηρίζει κάτι τον γράφοντα είναι το χάρισμα και πλεονέκτημα της Υπομονής. Ιώβειος!

Και  όπως είναι γνωστό-στην δημοσιογραφική πιάτσα-  γενικώς ο Μιχάλης μιλάει με όλους, για όλους και για όλα,  και με πολύ κόσμο… Οπότε με τον Μιχάλη  Ιγαντίου όλα είναι πιθανά. Όλα όμως…!;!

Είναι κάτι σαν τον Ιανό… Αυτόν με τα πολλά πρόσωπα και τις ψυχολογικές μεταλλάξεις και μεταστροφές..τις μεταμορφώσεις και παραμορφώσεις… αναλόγως πιο προσωπείο θα φορέσει κάθε φορά… Ο Ιανός βέβαια! Όχι ο Μιχάλης! Ο Μιχάλης είναι πάντα ο εαυτός του!

Μόνο που–όπως λέει και ένας κοινός μας  γνώριμος και φίλος  πανίσχυρος παράγων στις ΗΠΑ –  «ο μοναδικός και αληθινός  φίλος που έχει(σ.σ. Ο Μιχάλης Ιγνατίου) είναι ο εαυτός του»!   “Michael is no one’s friend, except himself” ! Είναι έτσι; Την αλήθεια μόνον ο ίδιος την γνωρίζει, η ψυχή του και ο Θεός. Αυτός που τα βλέπει και τα ακούει όλα! 

ΜΙΚΡΟ «ΑΙΡΕΤΙΚΟ» ΑΦΙΕΡΩΜΑ σε μια σταθερή και διαχρονική «αξία» ως μονίμου ανταποκριτή στις ΗΠΑ (τώρα) και της εφημερίδας ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ!

ΥΣΤΕΡΟΓΑΦΟ 1:  Μιχάλη μείνε ήρεμος. Σταθερός. Γαλήνιος. Μη κινηθείς παράτολμα. Άσε το θυμικό στην άκρη και δες την ουσία. Γύρισε το στο θετικό. Δες την αλλιώς που λένε!   Έχε κατά νου όσα σου έχω πει πολλές φορές και όσα σου έχω γράψει (ιδιωτικώς).

Η αληθινή φιλία, αν δεν εμπεριέχει το στοιχείο της κριτικής, δεν αληθινή! Είναι υποκρισία. 

Να είσαι λοιπόν Καλοτάξιδος! Με επιτυχίες.  Να έχεις καλή και σταθερή πρόοδο. Να ευημερείς πάντα. Αλλά να βοηθάς και τον συν-άδελφο σου.  Πάντα ΆΞΙΟΣ κάθε καλού δυνάμενος να πράξεις. Έχε περί πολλού την συγχώρεση.

Μην παρασυρθείς από τις γνωστές σειρήνες…Καλή επιτυχία στην νέα σου συνεργασία. Και εις ανώτερα! Και υγεία! Προ πάντως Υγεία! Μη διστάσεις, ότι χρειαστείς. Εδώ θα είμαι!  

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ 2 : αλλά και πάλι αν θύμωσες ή οργίστηκες  «ότι είναι να κάνεις κάνε το γρήγορα»… και χωρίς να επικοινωνήσεις. Μετά από λελογισμένη σκέψη. Περισυλλογή και την δέουσα αυτοκριτική. Καμία φορά όμως  πιο χρήσιμη είναι η σιωπή…  αλίμονο και Ουέ! Τοις επί ρήμασι κοινώς διδασκόμενοι…. Κράτησε το αυτό.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ 3:Φίλε Μιχάλη σίγουρα θα μπορούσα να γράψω πολύ περισσότερα! Είχα και στιγμές ρέντας. Και με χιούμορ… αλλά το έχανα, όταν ανακαλούσα στην μνήμη που τα παλιά… ξέρεις εσύ…  

Άσε που όταν το διάβαζα-πάνω από 10 φορές- για να το κλείσω όλο και θυμόμουν πράγματα όλο και έβαζα κάτι…σκέψου να άνοιγα αρχεία, σημειώσεις  και φακέλους…

Αν συνέχιζα   να μη σου πω βιβλίο,! Τόμο ολόκληρο,  και να κρατήσω το ίδιο αμείωτο το ενδιαφέρον και το δικό σου και των αναγνωστών με το ερώτημα να πλανάτε «μα που  το πάει τελικά ο π@@στης; Τι θέλει να πει και δεν το λέει; Μας γκάστρωσε! » εξ άλλου  υπάρχει όχι μόνο υλικό γεγονότα και καταστάσεις (του απώτερου πρόσφατου και απώτατου παρελθόντος) αλλά και έμπνευση. Ναι μου προκαλείς και έμπνευση! Αλλά έχω και δουλειά!

 Ποιος ΕΙΣΑΙ ΟΜΩΣ  ΡΕ ΦΙΛΕ; ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ,  ΡΕ  ΓΑΜΩΤΟ;

ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ;  ΠΟΙΟΣ;; ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ!

ΤΑ ΛΈΜΕ… ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΦΙΛΟΙ. ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΝΑ ΠΑΡΕΞΗΓΗΘΗΚΕΣ; ΝΑ ΝΕΥΡΙΑΣΕΣ; ΟΧΙ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ. ΕΙΣΑΙ ΗΡΕΜΟ ΚΑΙ ΨΥΧΡΑΙΜΟ ΠΑΙΔΙ. ΚΡΑΤΑ ΤΗΝ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΣΟΥ. ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΕΙΣ ΑΛΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ!

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ 4! Και ΕΣΥ –ναι ΕΣΥ – μη σχολιάζεις «όταν έχεις τέτοιους φίλους τι τους θες τους εχθρούς;» ΝΑΙ ΡΕ ΕΙΜΑΣΤΕ ΦΙΛΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ. ΑΝ ΔΕ ΤΟΥ ΤΑ ΠΕΙ Ο ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ(!);  

Ο ΚΟΛΛΗΤΟΣ ΤΟΥ(!); ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟΥ ΤΑ ΠΕΙ;

ΤΟ ΛΕΩ ΚΑΙ ΤΟ ΒΡΟΝΤΟΦΩΝΑΖΩ ΓΙΑ ΝΑ Τα ΑΚΟΥΣΟΥΝ ΑΛΛΟΙ, ΟΧΙ Ο ΙΔΙΟΣ-ΕΚΕΙΝΟΣ ΤΟ ΞΕΡΕΙ Κ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΜΑΛΙΣΤΑ- ΝΑ Τα ΑΚΟΥΣΟΥΝ ΑΛΛΟΙ… ΝΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΦΙΛΟΙ!

 

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ 5:Α! παιδιά και sorry αν ξέχασα αρκετούς και δεν τους ανέφερα καν. Τι να κάμω; Μετά θα το έχανα εντελώς. Χρειάστηκε ψυχραιμία μέχρι να το κλείσω γιατί όσο θυμόμουν τα παλιά τόσο με πιάναν τα διάολια μου! Βουρλιζόμουν!

 Ας είναι, δεν πειράζει αν ξανά δοθεί η ευκαιρία ή αφορμή  μια άλλη φορά! Την υγεία μας να έχουμε! Όλα καλά!

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ 6: ο Μιχάλης Ιγνατίου και η δουλειά του, -η ερευνητική και η συγγραφική- προσφέρεται και ως θέμα διατριβής σε σπουδαστές σχολών ΜΜΕ Ελλάδος, Κύπρου & ΗΠΑ με την υποσημείωση διασταύρωσης από πολλές και διαφορετικές πηγές.  

Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΕ ΤΗΝ  ΣΥΖΥΓΟ ΤΟΥ καθηγήτρια Dody ­Tsiantar, THN ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ-ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ  ΙΟΥΣΤΙΝΗ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗ, ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΣΥΡΙΟΠΟΥΛΟΥ, ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ  ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟ

πηγή

 

Ο Μιχάλης Ιγνατίου, ο Λευκός Οίκος, το Μέγαρο Μαξίμου, ο Ιβάν Σαββίδης, o Πάνος Καμμένος, η οικογένεια Μπόμπολα,

 

Joomla
Joomla

Wordpress
Wordpress

το Πρώτο Θέμα και η συνέντευξη του Αμερικανού Πρέσβη στο ΒΗΜΑ της (περασμένης) Κυριακής 7 Μαϊου 2017. 

ή (άλλως) οι παθογένειες του Ελληνικού Τύπου, τα προβλήματα του, τα παιχνίδια εντός και εκτός κανόνων,  και οι συστημικές σχέσεις των δημοσιογράφων με τα επιχειρηματικά  συμφέροντα.  

Του Αλέξανδρου Στεφανόπουλου.

Σε μια στιγμή που οι σχέσεις Ουάσγκτον - Άγκυρας, μετά την συνάντηση Ερντογάν - Τράμπ( στο Λευκό Οίκο στις 16 Μαϊου 2017) μπαίνουν σε νέα λεπτή φάση επικίνδυνων -αμφότερα- για την περιοχή μας ισορροπιών ας κάνουμε μια ενδοσκόπηση των Ελληνοαμερικανικών σχέσεων. Σχέσεις που τώρα πρέπει να τονώσει η κυβέρνηση μετά από αυτές τις ραγδαίες εξελίξεις. Πάμε να δούμε ένα όχι και τόσο ευδιάκριτο παρασκήνιο...

ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ:Κύριε Εκπρόσωπε, μεσούσης ή και αυξανόμενης της έντασης στο Αιγαίο με ευθύνη της Τουρκίας, βλέπουμε ότι η αμερικανική πλευρά με μια συνέντευξη που στήριξε την κυβέρνησή σας, ενίσχυσε το γεωπολιτικό προφίλ της Ελλάδας στην περιοχή. Στήριξε την κυβέρνησή σας ευθέως και έγινε και μια ολόκληρη συζήτηση πάνω σε αυτό το θέμα και υπάρχει και ένα παρασκήνιο. Ήθελα ένα σχόλιό σας σε αυτό. Ήθελα, επίσης, και μια απάντησή σας στα σενάρια που λένε ότι υπάρχει απουσία επικοινωνίας μεταξύ Λευκού Οίκου και Μεγάρου Μαξίμου. Το είδαμε την Κυριακή και άρχισε να αναδημοσιεύεται γενικότερα ένα τέτοιο σενάριο.

ΤΖΑΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ:Σε ό,τι αφορά τη συνέντευξη του Αμερικανού Πρέσβη, νομίζω ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό ότι η αμερικανική κυβέρνηση, η αμερικανική διοίκηση αναγνωρίζει τα θετικά βήματα που έχουν γίνει στη χώρα σε ό,τι αφορά τη σταθεροποίηση της οικονομίας, την εμπέδωση της σταθερότητας και το πέρασμα στην ανάκαμψη. Νομίζω ότι οι συγκεκριμένες δηλώσεις έρχονται σε μια περίοδο που, όπως βλέπετε, το διεθνές περιβάλλον έχει αρχίσει να αλλάζει τη στάση και τη συμπεριφορά του απέναντι στην Ελλάδα.

Σε ό,τι αφορά την επικοινωνία με την αμερικανική κυβέρνηση, αυτή είναι διαρκής και βρίσκεται και σε διπλωματικό και σε διοικητικό, αλλά και σε κυβερνητικό επίπεδο.

{απόσπασμα από την ενημέρωση των πολιτικών συντακτών της Πέμπτης 11 Μαϊου 2017}

Με την δήλωση αυτή του κυβερνητικού εκπροσώπου Δημ. Τζανακόπουλου αλλά κυρίως με την συνέντευξη του Αμερικανού Πρέσβη στην Αθήνα τερματίζονται τα σενάρια που ήθελαν έλειψη επικοινωνίας μεταξύ Αθήνας και Ουάσιγκτον, πολύ περισσότερο τινάζονται στον αέρα όλα τα φληναφήματα, που ήθελαν όχι απλώς έλειψη ή απουσία επικοινωνίας αλλά και ανησυχία με το «τυρί» περί  δήθεν  «ανησυχίας ελληνοαμερικανών… για την απουσία επικοινωνίας και γιατί δεν τηλεφωνεί ο Τράμπ στον Τσίπρα. Ακολουθεί σχετική ανάλυση.

Την Κυριακή 7 Μαϊου (2017)  στο Πρώτο Θέμα, μια εφημερίδα που δημοσίως έχει διακηρύξει με κάθε τρόπο ότι είναι (και θα είναι) απέναντι σε αυτή την κυβέρνηση και τον Αλέξη Τσίπρα, όπως οφείλει άλλωστε να είναι  μια εφημερίδα που θέλει είναι πραγματικά ανεξάρτητη, και αδέσμευτη,  και να ελέγχει την κάθε μορφής   εξουσία, έκανε την επίσημη πρώτη του ως ανταποκριτής ΣΤΗΝ ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ, ο καλός συνάδελφος (και φίλος) Μιχάλης Ιγνατίου { βλ περισσότερα περί Μιχάλη Ιγνατίου ΕΔΩ}. 

Το «Πρώτο Θέμα», ανεξάρτητως από το αν συμφωνείς ή διαφωνείς με την εν γένει, και κατά καιρούς πολιτική γραμμή του, παραμένει στην πρώτη γραμμή του πυρός. Μάχιμο. Αποκαλυπτικό. Μια εφημερίδα που εξακολουθεί να κρατά την πρωτιά, αλλά δεν μπορείς να μην παρατηρήσεις ότι μάχεται και αντιπολιτεύεται ενίοτε και επιλεκτικά… ή και μονομερώς.  

Όπως, δυστυχώς, συμβαίνει σχεδόν με το σύνολο του Ελληνικου Τύπου, που πανευρωπαϊκά θεωρείται ο πλέον αναξιόπιστος εδώ και πολλά έτη… Με φωτεινές εξαιρέσεις βεβαίως που  εστιάζονται περισσότερο στα πρόσωπα και την προϊστορία, την εντιμότητα, το ήθος και τον επαγγελματισμό τους παρά με τα συγκροτήματα Τύπου καθώς, ειδικά ο έντυπος Τύπος –τελευταία και ο ηλεκτρονικός – θεωρείται ο πλέον αναξιόπιστος. 

Υπάρχουν σχετικές έρευνες αναζητείστε τες.

Ελληνικός Τύπος που δυστυχώς πορεύεται αναλόγως με τις κάθε είδους πρωτίστως οικονομικές σχέσεις και  εξαρτήσεις,  τις προσωπικές ή και κομματικές  φιλίες, τις προσκλήσεις κάθε  είδους, και σπανιότερα- ειδικά τις δυο τελευταίες 10ετιες- κινείται ανάλογα και τις ιδεολογικές και πολιτικές ταυτίσεις.  

Φυσικά το πρόβλημα του Ελληνικού Τύπου ειδικότερα είναι θέμα όχι μιας ανάλυσης αλλά βαθύτερης και εμπεριστατωμένης επιστημονικής και κοινωνικής μελέτης ώστε να εμβαθύνει στα αίτια της ουσιαστικής  κρίσης, για την ανύπαρκτη –και θεσμική- θωράκιση του από φαινόμενα εκφυλισμού, εσωτερικού κανιβαλισμού και ανθρωποφαγίας,   ζητήματα ηθικής και επαγγελματικής σήψης, αλλά πολύ περισσότερο θέματα που άπτονται της δεοντολογίας και της προστασίας των δικαιωμάτων και του δημοσιογράφου –από την επιχειρηματική και κρατική ασυδοσία- αλλά πολλές φορές και αυτού του ίδιου του εκδότη (  του κανονικού και όχι μαϊμού ή κάποιου αχυράνθρωπου που βάζουν μπροστά) από τις αυθαιρεσίες με το πρόσχημα του συνδικαλισμού και άλλων άσχετων ζητημάτων με την άσκηση των καθηκόντων του επαγγελματία δημοσιογράφου. Επιστρέφω στον καλό συνάδελφο (και φίλο)  Μιχάλη Ιγνατίου.     

Σε ότι αφορά τώρα, τον ΠΗΓΑΣΟ και την οικογένεια Μπόμπολα, που αρκετές φορές και μάλιστα με δυναμική παρέμβαση καθόρισε τις πολιτικές  εξελίξεις στο εσωτερικό της χώρας, οι πληροφορίες και το ρεπορτάζ λένε μάλιστα ότι γενικώς η οικογένεια έχει αποφασίσει να αποχωρήσει σταδιακά (ήρεμα, ήπια και χωρίς εξάρσεις) από την ενεργό δράση και εμπλοκή της στα Ελληνικά ΜΜΕ.

Εξ άλλου το τοπίο στα Ελληνικά ΜΜΕ –εν όψει και των  εκλογών όποτε και αν γίνουν, αν φυσικά δεν αιφνιδιάσει ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, μιας και έχει το πλεονέκτημα- του αιφνιδιασμού εκ του συντάγματος - αλλάζει  άρδην! Ριζικά  και εκ θεμελίων! Αναμένονται μάλιστα δομικές και συστημικές  αλλαγές! Αλλαγές τέτοιες που θα προκαλέσουν «σεισμικές δονήσεις»… Όχι βέβαια με την παροδική εμφάνιση  θνησιγενών «εκδοτικών» εγχειρημάτων, τα οποία  έρχονται και παρέρχονται για τις γνωστές αρπαχτές… Ειδικά την τελευταία 15ετια έχουμε δει ουκ ολίγα τέτοια  φαινόμενα.. 

Θα υπάρξουν  τέτοια και πολλά άλλα γεγονότα που θα επανακαθορίσουν τα εκδοτικά δρώμενα στην Ελλάδα. Αρκετά από αυτά, με ορίζοντα τις εκλογές και μετά, όπως συμβαίνει πάντα, είτε θα κλείσουν, είτε θα φυτοζωούν, εξυπηρετώτας άλλους σκοπούς… 

Μεταβολή τέτοια και μετάλλαξη του τοπίου στα Ελληνικά ΜΜΕ –κυρίως στον έντυπο Τύπο- που φαίνεται πως θα  δρομολογηθεί αρχικά και σε πρώτη φάση με την έκδοση και κυκλοφορία εντύπων, που αφενός είναι προϊόν και αποτέλεσμα  έντονων πολιτικών διεργασιών. Διεργασιών που κυοφορούνται στο άμεσο και εγγύς μέλλον, πάντα με ζητούμενο την επόμενη των (ίσως και διπλών) εκλογών. Αρκετών δε εξ αυτών (των κυοφορύμενων εξελίξεων) τελούν εν γνώσει, όχι μόνον του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος παρ’ ότι ενημερώνεται, εν τούτοις έχει επιλέξει τη συνειδητή απόσταση και μη εμπλοκή του.   

Και αφετέρου, επειδή πάντα υπάρχουν και ανοιχτοί δίαυλοι και κανάλια επικοινωνίας και με πρόσωπα της ευρύτερης πολιτικής ζωής της χώρας, που αυτή την περίοδο επίσης συνειδητά «απέχουν» ως την στιγμή που είτε οι πολιτικές  περιστάσεις, είτε το εθνικό συμφέρον -και μακάρι να μην είναι κάποια εθνική καταστροφή-, εκ των πραγμάτων θα απαιτήσουν την άμεση επαναδραστηριοποίησή τους στα πολιτικά πράγματα της χώρας, εκείνοι που κάνουν «παιχνίδι», φροντίζουν να ενημερώνουν… Ένθεν – κακείθεν.   

Άλλωστε η ενεργός δράση και η εμπλοκή -σε τέτοια και εκδοτικά εγχειρήματα-  προσώπων με ιστορία και παρελθόν  ή και η επαναδραστηριοποίηση τους, έτσι και αλλιώς θα προκαλέσει και εξελίξεις πολιτικές. Πόσο μάλλον όταν τέτοια πρόσωπα συνδεθούν και με την έκδοση εφημερίδας που θα έρθει με στόχο να διαδραματίσει ουσιαστικό και υγειή πολιτικό ρόλο, όπως αυτός ορίζεται εκ του συντάγματος.

Ειδικά όταν το συγκεκριμένο, και μάλιστα πολύ σοβαρό  εκδοτικό εγχείρημα –όπως αναφέρει το ρεπορτάζ– αφενός  θα είναι απαλλαγμένο από ασθένειες, μίση και πάθη αλλά και παθογένειες του παρελθόντος και αφετέρου θα πρόκειται  φύσει, θέσει και ουσία, για ένα εγχείρημα ανανεωμένο και  με πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα.  Κοντός ψαλμός αλληλούϊα.

Η έκδοση νέων εφημερίδων και μάλιστα από ιστορικές οικογένειες που έχουν ιστορία στο χώρο των εκδόσεων και μάλιστα πολυετή, αλλά και ενεργό πολιτική και κοινωνική δράση την τελευταία 50ετια,  όχι μόνον στο χώρο των εκδόσεων αλλά και την πολιτική, ήδη δημιουργούν εκ των πραγμάτων νέα δεδομένα στον χώρο του Τύπου στην Ελλάδα.

Ειδικά, όταν το συγκριτικό πλεονέκτημα και θετικό πρόσημο   τέτοιων προσπαθειών,  είναι όχι μόνον η καθαρότητα και η διαφάνεια του ονόματος (που εν προκειμένω τίθεται επικεφαλής μιας μεγάλης και μάλιστα με χαρακτηριστικά εθνικής προσπάθειας ανάταξης της χώρας) και με προσήλωση στην πολιτική σταθερότητα της χώρας, αλλά και με  ουσιαστική ανεξαρτησία, χωρίς πολιτικές εξαρτήσεις,  και κυρίως μη εμπλοκή σε σκάνδαλα οικονομικά (ή  οποιασδήποτε άλλης φύσεως) και  με  καθαρά κοινωνικό πρόσημο.   

Σε ό,τι αφορά την οικογένεια Μπόμπολα -για να επιστρέψουμε στο αρχικό θέμα μας- όλα αυτά τα χρόνια και κέρδισε και ωφελήθηκε τα μάλα, ωστόσο εξακολουθεί να έχει και αρκετές ανοιχτές υποθέσεις, και όχι μόνο με τα δάνεια που οφείλονται στις ελληνικές τράπεζες.

 Τράπεζες που μάλλον δεν φαίνεται να συναινούν στο κούρεμα των δανείων –τουλάχιστον σε τόσο μεγάλο ποσοτό άνω του 70% – τόσο τουλάχιστον ζητά- ο νέος επίδοξος MEGAλό  Mediaάρχης, Ιβάν Σαββίδης. 

Ένα πρόσωπο που φαίνεται πως θα κυριαρχήσει έντονα το προσεχές διάστημα, όχι μόνον στην  πολιτική ζωή του τόπου, αλλά και της  χώρας, καθώς η εμπλοκή του, όχι μόνο στα επιχειρηματικά δρώμενα της χώρας, φαίνεται να απασχολεί πολύ σοβαρά και τον Αμερικανικό πράγοντα. 

Και όταν λέμε Αμερικανικό παράγοντα, εννούουμε το βαθύ ομοσπονδιακό κράτος και τα γνωστά πανίσχυρα thinktanksπου σχεδιάζουν την  εξωτερική πολιτική της χώρας 10ετιες πριν και πάντα με γνώμονα τα εθνικά, γεωστρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα της υπερδύναμης, και πάντως μακράν της λογικής των υποψήφιων προέδρων (βλ παράδειμα Τράμπ)  και φυσικά πέραν των όσων υπόσχονται προεκλογικά ή πολύ περισσότερο των όσων θέλουν (ακόμα και οι ένοικοι του Λευκού Οίκου). Εξ ου και πολύ συχνά βλέπουμε μεγάλες ανατροπές.   

Αμερικανικό παράγοντα, που ειδικά με αυτή την τελευταία του συνέντευξη ο Αμερικανός Πρέσβης φαίνεται να «παρεμβαίνει» διακριτικά μεν, αλλά ουσιαστικά υπέρ του Αλέξη Τσίπρα στηρίζοντας τον, την ίδια στιγμή –για να επανέλθω στην αρχή του ρεπορτάζ και στον καλό συνάδελφο Μιχάλη Ιγνατίου – ουσιαστικά με όσα αναφέρει σε αυτή την συνέντευξη του μάλλον «αδειάζει» κυριολεκτικά  –σαν να εγνώριζε κάτι περισσότερο ο  πολύπειρος αμερικανός διπλώματης – όλο το σενάριο που στήνεται πάλι για την επικοινωνία του Λευκού Οίκου με το Μέγαρο Μαξίμου.

Την ίδια Κυριακή, 7 Μαϊου (όλως τυχαίως;) το ΒΗΜΑ της Κυριακής φιλοξενεί αποκλειστική συνέντευξη του Αμερικανού Πρέσβη στην Αθήνα Τζέφρι Πάϊατ στον καλό συνάδελφο Άγγελο Αθανασόπουλο.  

Μάλιστα η όλη συντέτευξη του Αμερικανού Πρέσβη, κινείται σε εντελώς αντίθετη κατέθυνση από  όσα υποστηρίζει στην επίσημη πρώτη ανταπόκρισή του στην εφημερίδα «Πρώτο Θέμα»,  ο καλός συνάδελφος  –και πάντα ενημερωμένος – Μιχάλης Ιγνατίου. Ειδικά ως προς το σημείο που αφορά τη επικοινωνία Αθήνας–Ουάσιγκτον, αντικατοπτρίζοντας τις σχέσεις Τράμπ – Τσίπρα… Σχεδόν με όσα λέει ο κ. Πάιατ, μοιάζει να  «διαψεύδει» και να  αποδομεί, με στοιχεία και νέα δεδομένα,  όλα αυτά τα σενάρια, που φαίνεται πως πάλι (ξανά) στήνονται (για ακόμα μια φορά) περί δήθεν «μη επικοινωνίας» του Αμερικανού Προέδρου Ντόναλτ Τράμπ με τον Αλέξη Τσίπρα. 

Ίσα – ίσα με όσα λέγει ο Αμερικανός πρέσβης κάθε άλλο φαίνεται να ισχύει το σενάριο –που δυστυχώς  μοιάζει να ξαναστήνεται, επαναλαμβάνω- καθώς έχει ξανά παιχτεί, πολλές φορές και στο απώτατο αλλά  και στο πολύ πρόσφατο παρελθόν.  Και μάλιστα πολύ πρόσφατα, το 2015 το ίδιο  σενάριο, αυτό της μη επικοινωνίας Μαξίμου- Λευκού Οίκου με τις ίδιες «γωστές» πια ανησυχίες –άραγε ποιων– ΕλληνοΑμερικανών…  

Μάλιστα, αρχές του 2015, αμέσως μετά την εκλοή Τσίπρα, τότε γραφόταν και τεχνηέντως και με πολύ σκοτεινές προθέσεις (πάλι από τα ίδια κέντρα και την  ίδια πηγή) άρχισε να καλλιεργείται το σενάριο της πρόσκλησης στον Λευκό Οίκο του νεοεκλεγέντος Έλληνα Πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, σενάριο που αμέσως πρόλαβε κυριολεκτικά στον «αέρα» ο τότε διευθυντής του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού, Θεόδωρος Μιχόπουλος με μια λητή ανακοίνωση που δεν άφηνε κανένα περιθώριο παρερμηνείας. 

Όπως αντιθέτως είχε συμβεί κατά την περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από τον Αντώνη Σαμαρά, πάλι από την επομένη κιόλας της εκλογής του τον Ιούνιο  του 2012, τα ίδια κέντρα, με την ίδια πηγή, πουλώντας εκδούλευση και τις καλές τους υπηρεσίες, (άγνωστο με τι ανταλλάγματα κάθε φορά και έναντι ποιου «τιμήματος») άρχισαν να διακινούν πάλι τα ίδια συνέρια περί πρόσκλησης του νεοεκλεγέντος πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, στον Λευκό Οίκο. Τελικά η πολυπόθητη πρόσκληση ήρθε σχεδόν ένα χρόνο μετά και μάλιστα υπό πίεση, τον Αύγουστο του 2013 και μάλιστα καταμεσής του Αυγούστου που η κυβερνητική πρωτεύουσα, Ουάσιγκτον είναι κλειστή.

Το σενάριο αυτό, για τις σχέσεις του Λευκού Οίκου με το Μαξίμου, και γενικώς για την επικοινωνία του Ντόναλτ Τράμπ (πότε θα τηλεφωνήσει ο πλανητάρχης στον Έλληνα Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, γατί δεν του τηλεφωνεί; του τηλεφωνεί ή  δεν του τηλεφωνεί. πότε θα του τηλεφωνήσει. 

Σήμερα τηλεφωνεί, αύριο θα τηλεφωνήσει κτλ) φαίνεται πως αρχίζει πάλι να εξυφαίνται με στόχο προφανώς να πλήξει και φθείρει  προσωπικά τον Έλληνα Πρωθυπουργό! 

Του οποίου οι σχέσεις –και δεν ξέρω αν και κάτα πόσο είναι θετικό να λέγεται, να ακούγεται, πολύ περισσότερο να γράφεται αυτό για μια αριστερή κυβέρνηση, αλλά αυτή είναι η αλήθεια– δεν είναι απλά καλές. Αλλά πολύ καλές! Άριστες! Τέτοιες που –όπως σημειώνουν  έμπειροι διπλωμάτες  και από τις δυο πλευρές του Ατλαντικού – όμοιες τους έχουμε να δούμε από τα χρόνια της εποχής του Κωνσταντίνου Καραμανλή (του επιλεγόμενου και Εθνάρχη).  Υπάρχει μάλιστα συνεχής και ανοιχτός δίαυλος επικοινωνίας. Όχι μόνον με το Ελληνικό ΥΠΕΞ, αλλά και με αυτό ακόμα το διπλωματικό γραφείο του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα. Φυσικά σε αυτό τον διαύλο επικοινωνίας συνηγορούν και επισφραγίζουν αντίστοιχα οι Πρέσβεις μας στην Ουάσιγκτον κ. Λαλάκος και ο Αμερικανός Πρέσβης στην Αθήνα κ. Παϊατ. 

Σχέσεις που σφυρηλατούνται καθημερινά,  όχι μόνον δια του  όντως εξαιρετικού νέου Πρέσβη της Ελλάδος στην Ουάσιγκτον κ. Λαλάκου, πάντα βεβαίως τη συνεπικουρία και την αποφασιστική συνδρομή του fatherAlexKarloutsosκαι των ανθρώπων της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής.  Καλώς ή κακώς αυτή είναι μια πραγματικότητα. Αρέσει, δεν αρέσει. Αυτή είναι η αλήθεια! Δεν ξέρω πως ακούγεται ή αν μπορεί να αποτελεί και θεσμικό ζήτημα (ή όπως έλεγε και παλιος πετυχημένος Έλληνας πρέσβης στην Ουάσιγκτον «θεσμική εκτροπή» να έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο ένας κληρικός, και δεν είναι λίγοι μάλιστα που κατά καιρούς θυμούνται ότι είχαν υψωθεί οι τόνοι αρκετά μεταξύ Ουάσιγκτον και Νέας Υόρκης) αλλά είναι μια πραγματικότητα που ουδείς πλέον πια μπορεί παραβλέπει. 

Και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά και στο Ελληνικό ΥΠΕΞ, και στο Μέγαρο Μαξίμου αλλά και σχεδόν στο σύνολο του ελληνικού πολιτικού  και επιχειρηματικού κόσμου.  Αυτά για μη βγάζουμε ποτέ από το πίσω μέρος του εγκεφάλου μας πως, όταν μιλάμε για Ουάσιγκτον, Λευκό Οίκο,  Γερουσία,  Κογκρέσο, κτλ, μιλάμε κατ’ ουσίαν για «διαπιστευτήρια» που αποδίδοντα πρωτίστως και ουσιαστικώς στον fatherAlexκαι τυπικώς στην Ιερά Αρχ. Αμερικής και στον εκάστοτε Αρχιεπίσκοπο. Άλλωστε τα «επίκαιρα» ήταν το μόνο έντυπο στην Ελλάδα, αλλά και στην Αμερική, που τόλμησαν να γράψουν για τον μύθο του θρυλικού  fatherAlex,  όσα δεν μπορούσε να αποκαλύψει άλλος νωρίτερα και μάλιστα χωρίς να προκληθεί ουδεμία αντίδραση…   

Καλώς ή κακώς ο άνθρωπος που «κάνει παιχνίδι» στην Ουάσιγκτον εδώ και 30 συναπτά έτη, διαδεχόμενος στο ρόλο αυτό τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο (πάλαι ποτέ) Βορείου και Νοτίου Αμερικής Κυρό Ιάκωβο, παίρνοντας την σκυτάλη αλλά και τους «κωδικούς» της επικοινωνίας αλλά τις ισχυρές διασυνδέσες με το βαθύ αμερικάνικο ομοσπονδιακό κράτος,   και στον οποίο -καλώς ή κακώς-,  προστρέχουν  οι πάντες (αλλά και οι δημοσιογράφοι) και πρωτίστως όλες οι Ελληνικές κυβερνήσεις, άρα και οι κατ’ Αυτήν πληρεξούσιοι Υπουργοί της, εκάστοτε Έλληνες πρέσβεις σε Ουάσιγκτον και Νέα Υόρκη (στα Ηνωμένα Έθνη) είναι ο ισχυρός κληρικός του Οικουμενικού Πατριαρχείου πάτερ Αλέξανδρος Καρλούτσος!

 Άριστες λοιπόν  σχέσεις,  που συστηματικά οικοδομούνται και καλλιεργούνται, μεταξύ Αθήνας και Ουάσιγκτον. Τυπικές οι σχέσεις και εντός θεσμικού πλαισίου του Έλληνα Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα με τον νυν Αμερικανό Πρόεδρο Ντ. Τράμπ. Οι σχέσεις όμως και η συνεχής επικοινωνία καλλιεργείται με γέφυρα και με ενεργό και ουσιαστικό δραστήριο δίαυλο επικοινωνίας και ειδικό ρόλο από τον Νίκο Παππά!  Αυστηρά προσωπική επιλογή του Αλέξη Τσίπρα (προς το παρόν τουλάχιστον). 

Σχέσεις που φαίνεται να  ενισχύονται και από τις γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή μας, που, όπως σαφώς προκύπτει και από τον –σχετικώς νέο- Αμερκανό Πρέσβη, ο οποίος τις   συστηματοποιεί, όπως φάνηκε και από την συνέντευξη κλειδί στο ΒΗΜΑ της Κυριακής (07.05.17) στον καλό και διακεκριμένο για το ήθος και τον αυστηρό επαγγελματισμό του, Άγγελο Αθανασόπουλο.     

Οι  ήδη καλές και αγαστές  σχέσεις που διατηρεί συγκεκριμένο επιτελείο του Λευκού Οίκου υπό τον GeorgeGigicosκαι τον Γιώργο Σιφάκη, με την ομάδα του Αλέξη Τσίπρα και ειδικώς με τον Υπουργό Νίκο Παππά,  αποδεικνύονται, από την ίδια την πράξη και από τις συχνές και πυκνές συναντήσεις του Νίκου Παππά με στελέχη του Λευκού Οίκου –και άλλους έμπειρους τεχνοκράτες στην Ουάσιγκτον-, και όχι μόνο την περίοδο διακυβέρνησης Ομπάμα, αλλά και τώρα με το νέο Αμερικανό Πρόεδρο, παρά την αμυδρή ψυχρότητα και το πάγωμα των πρώτων ημερών. Εν τούτοις η πρώτη ζεστή επικοινωνία προκειμένου να συγχαρεί τον νέο Αμερικανό Πρόεδρο Ντόναλτ Τράμπ (στις 22 Νεοεμβρίου 2016, δηλ ελάχιστες ημέρες αμέσως μετά την εκλογή του νέου Αμερικανού Προέδρου) αν κατέδειξε ένα πράγμα, αυτό ήταν η σταθερότητα των σχέσεων των δυο χωρών ανεξαρτήτως επί μέρους διαφορών.

Ωστόσο τα νέα (πολυπαιγμένα και κακοκαρισμένα κίτρινα) σενάρια περί μη επικοινωνίας του Λευκού Οίκου και του Πλανητάρχη με το Μέγαρο Μαξίμου και τον Αλέξη Τσίπρα φαίνεται να πέφτουν στο κενό… Εκθέτοντας μάλλον και ίσως  ανεπανόρθωτα αυτούς που τα κυκλοφορούν, είτε δημοσίως, είτε πολύ περισσότερο υπογείως, πουλώντας ως συνήθως τις καλές τους (ενίοτε και πολιτικές) υπηρεσίες. Υπηρεσίες και προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος και ως προς την ιστορία της οικογένειας του, και ως προς των όντως άριστων  σχέσεων που διατηρεί η Ντόρα Μπακογιάννη, πολύ περισσότερο ο γηραιός πλέον Κων/νος Μητστάκης, αφήνει τις σχέσεις και του ιδίου -προέδρου της ΝΔ- αλλά και του κόμματός, ελλείψει δυναμικής παρουσίας του πάλαι ποτέ ισχυρού και κραταιού κομματικού  μηχανισμού της ΝΔ, στα χέρια, είτε του εκδότη του Εθνικού Κήρυκα, Αντώνη Διαματάρη, είτε ευκαιριακά σε όποιον εκδηλώσει ενδιαφέρον να διαδραματίσει ρόλο «καλοθελητή». 

Και από τέτοιους η Νέα Υόρκη έχει αρκετούς και υπό πολλούς μανδύες. Ενίοτε και δημοσιογράφοι που ίσως και η κρίση και η αναδουλειά τούς αναγκάζει να παίζουν πολλούς ρόλους, ενίοτε και του παράγοντα, όπως λέγεται για την ομάδα και τον κλειστό κύκλο   ανθρώπων, που προώθησαν την εκλογή ως grandMarshallστην παρέλαση στην 5^ηΛεωφόρο (για κεντρικό τελετάρχη) της Νέας Υόρκης, τον επιχειρηματία,  Ιβάν Σαββίδη.

Ορμητική είσοδο και εμφάνιση, στα επιχειρηματικά αλλά και εκδοτικά πράγματα της Ελλάδος, του ομογενή από την Ρωσία, Ιβάν Σαββίδη. 

Επιχειρηματία που χάρη στους «γνωστούς πρόθυμους»  αλλά πολλές φορές και  άνεργους  ή και άεργους ενίοτε και αργόμισθους -από όλα έχει ο μπαξές σήμερα των ελλήνων δημοσιογράφων δυστυχώς- του επαγγέλματος,  ναι μεν έχει καλλιεργήσει και πουλήσει πολύ καλά την -έστω και πολύ ισχνή και σε πολύ χαμηλό βαθμό-, πρόσκαιρη σχέση και ενασχόληση του με το πολιτικό σύστημα της Ρωσίας και την μικρής διάρκειας εκλογή του στην Ρωσική Δούμα, αλλά, που σε καμία περίπτωση, όπως αναφέρουν άριστα ενημερωμένες πηγές από το Κρεμλίνο, οι σχέσεις του ανδρός δεν ήταν ποτέ ούτε τόσο στενές, όσο αφήνεται να εννοηθεί ή καλλιεργείται σκοπίμως,  με τον ισχυρό άνδρα της Ρωσίας  και νέο άτυπο αλλά ουσιαστικό τσάρο, Βλαντιμίρ Πούτιν.  

Τουναντίον μάλιστα, υπήρξε και καιρό μακράς κρίσης, με αποτέλεσμα  επί εποχής  Μεντβέντεφ,  ο νέος ισχυρός πόλος έλξης για πολλούς στην Ελλάδα, ο Ιβάν Σαββίδης να εξαναγκαστεί σε διακριτική και ήπια  αποχώρηση από κάθε δραστηριότητα πολιτική στην Ρωσία. 

Και έτσι (τότε) αποφάσισε να ρίξει το βάρος του στην  μητέρα Ελλάδα, δραστηριοποιούμενος αρχικά μόνον επιχειρηματικά, με όχι και τόσο σοβαρές επενδύσεις, εν συνεχεία δραστηριοπιούμενος με τον ΠΑΟΚ και εσχάτως –επειδή κάποιοι τον σπρώχνουν – φαίνεται πως σκοπεύει να μπει στα ελληνικά ΜΜΕ. Το ερώτημα είναι αν θα μείνει ή αν θα αποδειχθεί (και αυτός ένας ακόμα) διάττων αστήρ, όπως αρκετοί άλλοι κατά το πρόσαφατο παρελθόν…   

Στον Αμερικανικό παραγοντα δεν πέρασε, επίσης, απαρατήρητο το γεγονός ότι πρόσφατα βρέθηκε στην Ουάσιγκτον, έστω και για λίγες ώρες, ο Ιβάν Σαββίδης με έναν άλλο «γνώριμο» των ΗΠΑ, όχι τόσο για τις επαφές και τις ανύπαρκτες πολιτικές ή έστω κοινωνικές διασυνδέσεις, όσο για τις ποικίλες νεότερες και παλαιότερες, επιχειρηματικές δραστηριότητές του  και ταυτόχρονα  πολύ  συχνό συνδαιτυμόνα, τον επίσης γνωστό επιχειρηματία, Δημήτρη Μελισσανίδη. 

Μια κοινή εμφάνιση των δυο επιχειρηματιών - Μελισσανίδη και Σαββίδη- που όχι μόνον δεν πέρασε απαρατήρητη από το βαθύ αμερικάνικο ομοσπονδιακό κράτος, αλλά κάποιοι φαίνεται να έχουν εστιάσει και στον παρασκηνιακό ρόλο όσων την διοργάνωσαν με την ενεργό συμμετοχή, όχι μόνον γνωστού δημοσιογράφου, αλλά και  πολιτική εμπλοκή προσώπου -που στην Ουάσιγκτον τουλάχιστον– διατηρούν ζωηρότατες επιφυλάξεις  λόγω του πρότερου πολιτικού του βίου και των σχέσεων του με την Μόσχα… 

Η επίσκεψη  του Ιβάν Σαββίδη στις ΗΠΑ,  οργανώθηκε και στήθηκε εξ’ αρχής από  γνωστό «ιθύνοτα νουν» που στο πίσω μέρος του εγκεφαλου του ήταν το πάντρεμα του ΠΗΓΑΣΟΥ με το MEGA φιλοδοξώντας ενδεχομένως και στην   διάσωση του μεγάλου καναλιού… Μια επίσκεψη με πολύ  αμφίρροπα αλλά και αμφίβολα τα επιζητούμενα πολυπόθητα ως ανταλλάγματα, ένεθεν κακείθεν από και για τον  επιχειρηματία (Ιβάν Σαββίδη), καθώς οι Ελληνικές  τράπεζες, παρά τα περί του αντιθέτου κυοφορούμενα σενάρια που διακινούνται από τους γνωστούς πρόθυμους που εμφανίζονται μόλις μυρίζονται φρέσκο ζεστό χρήμα (ασχέτου προελεύσεως και διεθνούς νομιμότητας…), μοιάζουν σφόδρα αρνητικές στο τόσο μεγάλο και δραστικό κούρεμα των δανείων, όπως τουλάχιστον ζητά ο επιχερηματίας. 

Γι’ αυτό  και ναυάγησε η κυοφορούμενη συμφωνία –γιατί ζητούσε το ίδιο και μεγαλύτερο κούρεμα- για τα δάνεια του ΔΟΛ.

Επομένως αίολα  και αιωρούμενα όλα τα σενάρια που εμφανίζουν τον επίδοξο και πολλά υποσχόμενο ομογενή επιχειρηματία, να αναλαμβάνει πλούσια δράση στα ελληνικά mediaμε ναυαρχίδα τον ΠΗΓΑΣΟ – που η τελική συμφωνία δεν έχει κλείσει  οριστικά με υπογραφές, παρά  και πάλι τα περί του αντιθέτου σενάρια που κυκλοφορούν με στόχο να πιεστούν οι τράπεζες -  και εν συνεχεία  να ακολουθήσει η διάσωση του MEGA…

 Με την –μάλλον αμφίβολης προοπτικής και αποτελεσμάτων   κοινή εμφάνιση σε Νέα Υόρκη και Ουάσιγκτον των κ.κ. Μελισσανίδη και Σαββίδη-  δεν φάνηκε να πέτυχαν κάτι το ιδιαίτερο, όπως τουλάχιστον δείχνει ο απόηχος σε Νέα Υόρκη, Ουάσιγκτον, και Αθήνα.   Παρά τα έντονα και  καλοστήμενα σενάρια που (εν τω μεταξύ θα πυκνώνουν κάθε ΣΒΚύριακο)και εξακολουθούν να  καλλιεργούν οι «γνωστοί πρόθυμοι»… 

Οι ίδιοι που ευκαίρως - ακαίρως, είχαν κάνει την εμφάνση τους στο παρελθόν και για άλλους διάττοντες αστέρες Λαυρεντιάδη, Κυριακίδη, παλιότερα για Μαρινάκη, πιο πριν   Σωκράτη Κόκκαλη, Γιώργο Κοσκωτά,  και πάει λέγοντας… Σενάρια για αγορές και εξαγορές στον Ελληνικό Τύπο, που επίσης τότε,  «οραματίστηκαν» κάποιοι για μεγαλόπνοα σχέδια για τον Ελληνικό Τύπο. Σενάρια που  στην καλύτερη, ξεφούσκωσαν άδοξα με κάποιες μετέωρες προσπάθειες, ή  π έμειναν  απλώς  μόνον σχέδια, ενώ στην χειρότερη μετατράπηκαν σε εφιάλτες για αυτούς που αφέθηκαν στο να τους χρησιμοποίησουν οι γνωστοί επιτήδειοι που κάθε φορά κάνουν την εμφάνιση τους. Δηλαδή –για να μη μασάμε τα λόγια  μας – άτομα από το σινάφι μας! Δημοσιογράφοι! 

Με την είσοδο του ομογενούς επιχειρηματία από τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες στα ελληνικά ΜΜΕ, αν και εφόσον τελικά πραγματοποιηθεί,  ο χάρτης αναδιατάσσεται ισχυροποιώντας έστω και έτσι (πάλι) τον Αλέξη Τσίπρα. Έλληνα Πρωθυπουργό  ο οποίος φαίνεται να εχει διασφαλίσει την υποστήριξη και  των ΗΠΑ, παρά τα φημολογούμενα  και τα επαναδιατυπωμένα και 1000παιγμένα σενάρια περί «ανησυχίας των Ελληνοαμερικανών» για τις σχέσεις του Μεγάρου Μαξίμου και προσωπικά του Αλέξη Τσίπρα με τον Λευκό Οίκο.  

     

Η συνέντευξη του Αμερικανού Πρέσβη Τζ.  Πάϊατ στο ΒΗΜΑ, παρ ότι αρκετοί θα ήθελαν να είναι διαφορετικά (άλλωστε αυτό καταμαρτυρά και ο πρωτοσέλιδος τίτλος της εφημερίδας), εντούτοις, όχι μόνον διαψεύδει σενάρια που εσχάτως πάλι διακινούνται, αλλά και τις προσδοκίες για τα περί του αντιθέτου, όπως τουλάχιστον καταδεικνύει η πράξη και οι συχνές επαφές του Μεγάρου Μαξίμου, όχι μόνον με την Αμερικανική Πρεσβεία στην Αθήνα αλλά και την Ουάσιγκτον. 

Αμερικανική πρωτεύουσα,  την οποία επίσης λίαν συντόμως, με αφορμή τα όσα διαδραματίζονται στο Αιγαίο και την Μεσόγειο γενικότερα και την διαρκώς εντεινόμενη επιθετικότητα και προκλητικότητα της Τουρκίας  θα ξαναεπισκεφθεί, μετά το Ισραήλ,  και  ο Υπουργός Νίκος Παππάς. Ως επίσκεψη ρουτίνας και εργασίας, επαναβεβαίωσης και διατήρησης των καλών και άριστων  σχέσεων με την Αθήνα, ειδικά εν όψει σεναρίων που διακινούνται όλο και περισσότερο για ένα πολύ θερμό κόκκινο καλοκαίρι με τον φακό να εστιάζει στον Αύγουστο.

Σενάρια, που, θα ενισχύουν με κάθε τρόπο και πάση δύναμη, την δήθεν «απόσταση» του Λευκού Οίκου με την Αθήνα (και προσωπικά τον Αλέξη Τσίπρα) τα οποία τελούν σε πλήρη γνώση της ΝΔ και ενισχύονται από κέντρα και παράκεντρα…  «Σενάρια» ότι δήθεν η Ουάσιγκτον και Αθήνα (ο Λευκός Οίκος) διατηρούν μεταξύ τους απόσταση (ίσως και ψυχρότητα), τα οποία  και  θα πληθαίνουν με την πάροδο των μηνών, πιέζοντας στο βάθος για εκλογές.  

Αν  και η πράξη και κυρίως  από όσα αποκαλύπτει ο ίδιο ο αμερικανός πρέσβης, Τζέφρι Παϊατ στην συνέντευξη του στον καλό συνάδελφο Άγγελο Αθανασόπουλο, όχι μόνον δεν φαίνεται να ισχύουν τέτοια σενάρια αλλά στην καλύτερη φαντάζουν ως ευσεβείς πόθοι κάποιων –στην ΝΔ και αλλού-, στην χειρότερη όμως εκδοχή τους μοιάζουν περισσότερο ως κακούγουστα και χωρίς καθόλου φαντασία ή έστω μια δόση συνομωσιολογίας που πάντα πουλάει και απευθύνεται σε σίγουρο κοινό, παρά μπορούν να σταθούν στην κοινή λογική. 

Τουλάχιστον για όλους εκείνους που κινούνται με άνεση  και έχουν πρόσβαση στις πηγές παραγωγής πολιτικών εξελίξεων και γεγονότων. 

Ας μη ξεχνάμε ότι αλλά, παρόμοια σενάρια διακινήθηκαν και έκαναν την εμφάνιση τους, τον καιρό μάλιστα της παντοδυναμίας του MEGAκαι του συγκροτηματος Λαμπράκη,   αλλά  αντίστροφα χρονικά αμέσως  μετά  την εκλογή του Αλέξη Τσίπρα στην πρωθυπουργία τον Ιανουάριο του  2015, καθώς πάλι, τα ίδια κέντρα -όπως εδώ και και χρόνια- με παραλλαγή και εναλλαγή ρόλων στους καλοθελητές και εκφραστές προθέσεων, άρχισαν πάλι το ίδιο «γνωστό  έργο»…  Με τα  ίδια σενάρια, παλιάς κοπής πια, περί επικοινωνίας του Λευκού Οίκου, και τον (τότε) πρόεδρο τότε τον Μπαράκ Ομπάμα με τον νεοεκλεγέντα Έλληνα Πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα.       

Η συνέντευξη του Αμερικανού Πρέσβη, πέρα από τις ειδήσεις που έβγαλε, σε μια άλλη ανάγνωση και με καθαρά σημειολογική προσέγγιση είχε ως αποδέκτη και την Άγκυρα.

Η βαρύτητα και η σημασία της προσλαμβάνει πολλές άλλες διαστάσεις στέλνοντας μηνύματα, όχι μόνον στο εσωτερικό  της χώρας και με συγκεκριμένους αποδέκτες, αφού πολύ προσεγμένα και στοχευμένα, ο κύριος Παϊατ αναφέρει με ποιους και για ποια θέματα μιλά. Υπονοώντας με σαφήνεια με ποιους δεν μιλάει…   

Ο συγκεκριμένος Αμερικανός  διπλωμάτης καριέρας και με προοπτικές όπως φαίνεται,  που ούτε τυχαίος είναι,  ούτε  ένας διπλωμάτης  που  απλώς υπάρχει στην Αθήνα,  ως λάτρης του Ελληνικού πολιτισμού,  όπως άλλοι, αν και εξίσου ευγενείς όπως οι  προκάτοιχοι του που ναι μεν έλαμψαν δια της πολιτιστικής τους δράσης, αλλά καταφανώς αφανείς πολιτικά.  

Καθώς η θητεία Ομπάμα είχε εμφανώς υποβαθμίσει το ρόλο της Αμερικανικής Πρεσβείας στην Αθήνα,  παρά το γεγονός ότι διαθέτει τον μεγαλύτερο, μετά την Ιταλία σταθμό της CIA,  και  πάντως τον μεγαλύτερο και αρτιότερο στα βαλκάνια ενεργό ρόλο. Η Ουάσιγκτον, με την παρουσία Τζέφρι Πάϊατ στην Αθήνα αφενός δείχνει να αναβαθμίζει το ενδιαφέρον της για την περιοχή που μοιάζει ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί αν δεν επικρατήσει η σύνεση, η νηφαλιότητα και η ψυχραιμία, αντανακλαστικά που μέχρι στιγμής δείχνει μόνον η  Αθήνα, το Ελληνικό υπουργείο των εξωτερικών, καθώς και η ετοιμότητα των Ελληνικών ενόπλων δυνάεων, με τους επικεφαλής των οποίων –καθόλου τυχαία – ο Αμερικανός Πρέσβης δηλώνει ότι συνομιλεί απευθείας και έχει άριστη συνεργασία. 

Αποκτούν δε, ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα,  και προσπερνούν κάθε κακόβουλο σενάριο – που υποδαυλίζει και υποσκάπτει τις σχέσεις Αθήνας και Ουάσιγκτον, θυσία πολλές φορές  στο βωμό μικροτήτων, ενίοτε και προσωπικών και ιδιοτελών σκοπιμοτήτων- όταν αυτά που λέγονται την κρίσιμη στιγμή προέρχονται ειδικά από έναν διπλωμάτη, με αυτή την προϊστορία και με συγκεκριμένες διπλωματικές επιδόσεις με προϊστορίας και παρελθόν, τον οποίο η Ουάσιγκτον (δηλ η νυν  ηγεσία Ντόναλτ Τράμπ) επέλεξε, όχι μόνον να αφήσει στην θέση του, (ήταν επιλογή της προηγούμενης ηγεσίας) αλλά και να ισχυροποίησει. 

Παραπλεύρως δεν μπορεί να παραγνωριστεί -και τουτο οφείλεται στην μαεστρία του καλού συναδέφλου Αγγ. Αθανασόπουλου- ότι κατ’ αρχήν έβγαλε πολλές και σοβαρές  ειδήσεις. Στέλνοντας μηνύματα   έως και στο Μαξίμου… Μια συνέντευξη που έχει ίσως και μιαν άλλη ανάγνωση –πέραν εκείνης της προφανούς σοβαρής και ουσιαστικής υποστήριξης προσωπικά στον  Αλέξη Τσίπρα. Μια  «άλλη ανάγνωση» και με πολλές και ποικίλες ερμηνείες,  με κάποια βεβαίως σχετική αλλά προφανή και διακριτική αλλά και αισθητή αποστασιοποίηση από το σύντολο της κυβέρνησης (ίσως και συγκεκριμένων προσώπων αυτής, όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε)… 

   

Δεν είναι τυχαίο επίσης η συχνή αναφορά στο Αμερικανού Πρέσβη στη επιχειρηματικά δρώμενα της Ελλάδος που,  αν μη τι άλλο έχει κάθε λόγο να  παρακολουθεί, πολύ στενά και εκ του σύνεγγυς, καθώς παρόμοιες εξελίξεις, όπως η συνολική  δράση του εν λόγω επιχειρηματία (Ιβάν Σαββίδη)  μπορεί και να επηρεάσει την εσωτερική πολιτική κατάσταση της Ελλάδος. 

 Από τα όσα είπε ο κύριος Τζέφρι Πάιατ φάνηκε ξεκάθαρα στην συνέντευξη που έδωσε -καθόλου τυχαία ειδικά αυτή την Κυριακή της 7^ηςΜαίου - στο ΒΗΜΑ της Κυριακής. Μια συνέντευξη   που δείχνει ξεκάθαρα ότι η άλλη πλευρά του ατλαντικού παρακολουθεί όλες  τις εξελίξεις, (δημόσιες  αλλά και κάποιες που τεκταίνονται στο άδηλο και πολλές φορές στο σκοτεινό  παρασκήνιο) από πολύ κοντά. 

Και τούτο,  καθώς, όπως είναι σε θέση να γνωρίζουν το GreekAmericanNewsAgency& ΠΡΩΙΝΗ, ουδείς –στην Ουάσιγκτον αλλά και την Νέα Υόρκη- είδε με θετικό μάτι, ούτε την πρόσφατη  επίσκεψη του επιχειρηματία Ιβάν Σαββίδη με το πρόσχημα της ανακήρυξής του σε grandmarshalστην ενθική παρέλαση στην 5^ηΛεωφόρο..  Μάλλον αντιμετωπίστηκε  με την γνωστή  παλιομοδιτικη καχυποψία  που κυριαρχούσε την περίοδο του πρώτου ψυχρού Πολέμου (1945-1999) μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ.   

Μια ανακήρυξη και «τιμητική αναγνώριση» που και σχολιάστηκε στους διαδρόμους της Γερουσίας αλλά στα κέντρα λήψης αποφάσεων στην Ουάσιγκτον, όχι τόσο  για τις συνοπτικές και θολές διαδικασίες που ακoλουθήθηκαν από την Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων και τον υπόδικο για βαριά κακουργήματα πρόεδρο της Πέτρο Γαλάτουλα, όσο για το γεγονός ότι δεν κρατήθηκαν ούτε αυτά τα προσχήματα,   καθώς το όνομα του Ιβάν Σαββίδη,  ούτε έχει συνδεθεί με τον Ελληνισμό της Αμερικής, έστω με οποιαδήποτε διαχρονική σχέση ή κάποια μεγάλη δωρεά ουσίας και εμπράγματης αξίας, ή με κάποιο άλλο μεγάλο γεγονός, την ίδρυση πχ. ενός σχολείου, ενός ελληνικού πανεπιστημίου ή κάποιου άλλου εξίσου σημαντικού γεγονότος, πέραν βεβαίως της κάλυψης ενός μέρους μόνον  των εξόδων του επίσημου δείπνου, που γίνεται παραμονή της παρελάσεως στην 5^ηΛεωφόρο, το Σάββατο πριν την Κυριακή του μεγάλου εορτασμού.

Και φυσικά μιλάμε για ένα ποσό κυριολεκτικά ευτελούς αξίας σε σύγκριση με το  οικονομικό μέγεθος του ανδρός ή έστω εφάμιλλο της επιχειρηματικής του δραστηριότητας στην έδρα του ή  κάπως έστω αντίστοιχο –κατ αναλογία – των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του στην Ελλάδα…

Πάντως -έστω και η ολιγοήμερη -   εμφάνιση- του Ιβάν Σαββίδη στις ΗΠΑ, αφενός, θύμισε άλλες παλιές «καλές εποχές» τότε  που μεσουρανούσε το διαχωριστικό τοίχος διαρκούντος του ψυχρού κλίματος στις σχέσεις Μόσχας – Ουάσιγκτον και αφετέρου φαίνεται πως  «άναψαν» τα τηλέφωνα με την Αθήνα μέχρι να δώσει το πράσινο φως κύριος Πάιατ, καθώς το ρεπορτάζ αναφέρει ότι  χρειάστηκε όχι μόνον  η παρέμβαση του Αμερικανού Πρέσβη για να ανάψει το πράσινο φως για Ουάσιγκτον, αλλά έτι περαιτέρω και ισχυρών κυβερνητικών παραγοντων και εταίρων στην διακυβέρνηση της χώρας. 

Απόσπασμα από την παραπάνω ανάλυση δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Επίκαιρα (τεύχος 374)

 πηγή

Βουλή: Άθεοι και αριστεροί ψήφισαν υπέρ του τζαμιού στην Αθήνα

May 27, 2017, 2:49 pm

≫ Next: Λείπουν Καποδίστριες, Πατροκοσμάδες, Παπαδιαμάντηδες... Βρισκόμαστε υπό στυγνή κατοχή...αλλά αξίζει να παλεύουμε...

≪ Previous: Τι συμβαίνει στα ΜΜΕ της Ομογένειεας…;;; Δεν νομίζουν κάποιοι ότι οφείλουν κάποιες απαντήσεις…;;; Το "αδιόρατο νήμα"που συνδέει Σαββίδη, Καμμένο, Μπόμπολα, Μέγαρο Μαξίμου, .. Λευκό Οίκο... και ... Μιχάλη Ιγνατίου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

$

0

0

 Ήταν οι ίδιοι άθεοι-πράκτορες που καθοδηγούσαν τους μουσουλμάνους μετανάστες να τα σπάσουν στην Αθήνα, διαδίδοντας μία ψεύτικη ιστορία για ένα δήθεν σχισμένο κοράνι και με «αξιόπιστο» μάρτυρα του συμβάντος έναν σεσημασμένο αλλοδαπό κλέφτη.
 Είναι οι ίδιοι πολιτικοί που ως Μαρξιστές επαναστάτες βανδάλιζαν χριστιανικές εκκλησίες ...αλλά ποτέ συναγωγές.

 

Μήπως, γιατί είναι απόγονοι και τσιράκια των... οβριών;;;;

Μήπως γιατί και οι ψηφοφόροι τους στην πλειοψηφία, είναι... οβριοί, με ... ελληνικά επώνυμα κι ονόματα;;;

Καλλιόπη Σουφλή

 

 

Τι πράγμα κι αυτό; Οι άθεοι να "καίγονται"να χτιστεί ένα τζαμί για τους πιστούς μίας μεγάλης θρησκείας, την ίδια στιγμή που θεωρούν τους θρησκευόμενους... ηλίθιους, Ταλιμπάν, σκοταδιστές, οπισθοδρομικούς και γραφικούς. 

 

Ήταν οι ίδιοι άθεοι-πράκτορες που καθοδηγούσαν τους μουσουλμάνους μετανάστες να τα σπάσουν στην Αθήνα, διαδίδοντας μία ψεύτικη ιστορία για ένα δήθεν σχισμένο κοράνι και με «αξιόπιστο» μάρτυρα του συμβάντος έναν σεσημασμένο αλλοδαπό κλέφτη.
 

Είναι οι ίδιοι πολιτικοί που ως Μαρξιστές επαναστάτες βανδάλιζαν χριστιανικές εκκλησίες ...αλλά ποτέ συναγωγές.
 

Ομοίως οι FEMEN ...χτυπούν όλες τις θρησκείες πλην αυτής των Rothschild και του Soros. 
 

Ακόμα μία προσχεδιασμένη κίνηση για την αποδυνάμωση της κρατούσας θρησκείας στην Ελλάδα. 

 
Εννοείται ότι στην Τουρκία οι συνάδελφοί τους κάνουν το ίδιο πράγμα υπερασπιζόμενοι αντίθετα τους Χριστιανούς, τους Κούρδους κι οποιονδήποτε μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα στους Τούρκους μουσουλμάνους που αποτελούν την πλειοψηφία.
 

Αυτοί που κινούν τα νήματα παραμένουν πάντα εκτός κάδρου. 

 
Μας καθοδηγούν με μεγάλη επιτυχία να μισήσουμε άλλους γειτονικούς λαούς, θύματα της ίδιας ελίτ. 


Καταφέρνουν να
μισούμε φτωχούς λαούς, σκλάβους στα ίδια αφεντικά... περισσότερο κι από τους ελληνόφωνους μαφιόζους της Βουλής, που συνειδητά μας λήστεψαν και μας κατέστρεψαν, για να γίνουν πλουσιότεροι οι ίδιοι και να κερδίσουν την εύνοια των τοκογλύφων.

Πηγή: thepressproject.gr

Αναλόγως ποια χώρα και ποια θρησκεία στοχοποιούν... επιλέγουν να ενισχύουν τη μειοψηφία ...και το δικαιολογούν ως αντιφασισμό ...σεβασμό των μειονοτήτων κλπ... αλλά φυσικά δεν είναι αυτή η πραγματική αιτία.

Πηγή

Λείπουν Καποδίστριες, Πατροκοσμάδες, Παπαδιαμάντηδες... Βρισκόμαστε υπό στυγνή κατοχή...αλλά αξίζει να παλεύουμε...

May 27, 2017, 3:00 pm

≫ Next: Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ, άσκησε δίωξη κατά του Γιώργου Φιλιππάκη, γιατί είπε αυτό που λένε όλοι οι ΕΛΛΗΝΕΣ, για τον Παπαδήμο! ΚΑΙ Η "ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ"σε ρόλο... βαστάζου της πιο φασιστικής κυβέρνησης που πέρασε ποτέ, από συστάσεως του Ελληνικού Έθνους...

≪ Previous: Βουλή: Άθεοι και αριστεροί ψήφισαν υπέρ του τζαμιού στην Αθήνα

$

0

0

Βρισκόμαστε υπό στυγνή κατοχή, πλήττεται η ελληνική οικογένεια, οποιαδήποτε στοιχεία συνέχουν μια ελεύθερη κοινωνία.

 

Ζούμε σε εποχές στιγματισμού της ελεύθερης σκέψης και παραχάραξης των εννοιών μέσα σε ένα οπλοστάσιο ιδεολογικής, μιντιακής, οικονομικής τρομοκρατίας.

Μια καλή ανασχετική ελπίδα θα ήταν ένα ισχυρό κράτος δικαίου.
Είναι όμως;
Μεταξύ άλλων, έχω πίστη πρωτίστως στον Θεό αγαπητή Φωτεινή Μαστρογιάννη, που και αυτό θέλουν να μας το στερήσουν.

Να είστε καλά, τα κείμενά σας έχουν μια επιστημονική απλότητα (όχι απλοϊκότητα) που ζηλεύω -με την καλή έννοια-, και τα χαζεύω πραγματικά.
Λείπει πολύ η παιδεία σήμερα.

Ο Πατροκοσμάς αγωνιζόταν για την "αποραγιαδοποίησή"μας, άνοιγε σχολειά και φύτευε δεντράκια.
Έτσι κλείνουν και οι φυλακές.

Αξίωνε την ισότητα των φύλων, την Κυριακή-Αργία και πολλά άλλα σημαντικά για το γένος.
 
Ο Καποδίστριας έφτιαξε κράτος από το μηδέν και οι πολιτικάντηδες της εποχής 'κλαίγονται'τρομοκρατώντας μας: "ζούσαμε πάνω από τις δυνάμεις μας""δεν γινόταν αλλιώς"και άλλες αθλιότητες, με ιδεολογική προμετωπίδα την τρομοκράτηση δια της συλλογικής ενοχής.

Τους Πατροκοσμάδες, Καποδίστριες, τους έβγαλαν από την μέση.

Για να επανάλθω στην σκέψη.
Διαβάζει κανείς Παπαδιαμάντη και εντυπωσιάζεται με την απλότητα και την πληθώρα νοημάτων (εικόνες, γεύσεις, αναμνήσεις) των διηγημάτων του.

Δεν θέλουν την ηρεμία να σκεφτούμε, να ζήσουμε, να γίνουμε ξανά άνθρωποι.
Θέλουν να είμαστε αγχωμένα ζόμπι, χωρίς προοπτικές, με τις επιβουλές που έψεγε ο Αριστοτέλης για να μας κρατάνε απασχολημένους και δούλους.

Ο Θεός βοηθός σε όλα τα επίπεδα, αξίζει να παλεύουμε πάντως.
Να είστε καλά!


α.π. (απλός πολίτης)



 Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η Άνοδος του Σύγχρονου Απολυταρχισμού":

Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ, άσκησε δίωξη κατά του Γιώργου Φιλιππάκη, γιατί είπε αυτό που λένε όλοι οι ΕΛΛΗΝΕΣ, για τον Παπαδήμο! ΚΑΙ Η "ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ"σε ρόλο... βαστάζου της πιο φασιστικής κυβέρνησης που πέρασε ποτέ, από συστάσεως του Ελληνικού Έθνους...

May 27, 2017, 3:46 pm

≫ Next: ΔΥΣΟΙΩΝΕΣ ΟΙ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ: Τα τρία σενάρια της CIA για το 2035

≪ Previous: Λείπουν Καποδίστριες, Πατροκοσμάδες, Παπαδιαμάντηδες... Βρισκόμαστε υπό στυγνή κατοχή...αλλά αξίζει να παλεύουμε...

$

0

0

 Τολμάτε ρε ρεμάλια και μιλάτε για τον Γιώργο Φιλιππάκη που είναι από τους λίγους της περιβόητης γενιάς του Πολυτεχνείου που δεν εκμεταλεύθηκε τη συμμετοχή του στην Συντονιστική Επιτροπή Κατάληψης για να τα κονομήση και έμεινε ως το τέλος της μεγάλης του καρριέρας ένας μάχημος πολεμικός ανταποκριτής; 

Τολμάτε να τον πιάνετε στο στόμα σας εσείς οι άκαπνοι φλώροι όταν έχει βασανιστεί επί χρόνια στα μπουντρούμια του ΕΑΤ-ΕΣΑ και της Ασφάλειας; Ντροπή σας!

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΙΛΙΠΠΑΚΗΣ, ΕΞΕΦΡΑΣΕ ΑΥΤΟ, ΠΟΥ ΕΞΕΦΡΑΣΑΝ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΛΛΗΝΕΣ.
ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ!

Οι... δημόσιες υπηρεσίες και η ... δικαιοσύνη, εξαπολύουν προγκρόμ διώξεων και τρομοκράτησης, κατά όσων έχουν εκφραστεί αρνητικά για τον Παπαδήμο..

ΡΕ, ΔΕΝ ΠΑΤΕ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ;;;

Ως πότε νομίζετε πως θα είναι η κυριαρχία σας;

Και να σας πω και κάτι: ΕΙΝΑΙ ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΙΔΑ, ΝΑ ΔΙΩΚΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΥΠΟΤΕΛΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ.

ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΜΑΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΦΥΛΑΚΙΣΕΤΕ...

ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΥΤΕΣ... ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ, ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΕΝΟΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ.

ΚΑΛΛΙΤΕΡΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΩΡΑΙΟΙ ΚΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟΙ ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΠΑΡΑ ΤΑΠΕΙΝΟΜΕΝΟΙ, ΞΕΥΤΙΛΙΣΜΕΝΟΙ, ΑΠΟΔΙΟΠΟΜΠΑΙΟΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΙ ΩΣ ΔΩΣΙΛΟΓΟΙ.

Καλλιόπη Σουφλή

 Υ.Γ. Εδώ, ταιριάζουν οι στίχοι του ΑΖΙΖ ΝΕΣΙΝ εδώ

Δήλωση σοκ του ειδικού γραμματέα της ΕΣΗΕΑ για την επίθεση στον Παπαδήμο

Η ανάρτηση στο Facebook που προκάλεσε αντιδράσεις

«Για να είμαι ξεκάθαρος δεν θα με ενοχλούσε καθόλου άν έσκαγε και μια ακόμα βόμβα στα πόδια του Στουρνάρα», έγραψε ο βετεράνος ρεπόρτερ

«Για να είμαι ξεκάθαρος δεν θα με ενοχλούσε καθόλου άν έσκαγε και μια ακόμα βόμβα στα πόδια του Στουρνάρα», έγραψε ο βετεράνος ρεπόρτερ

Αντιδράσεις έχει προκαλέσει η ανάρτηση στο Facebook του Ειδικού Γραμματέα της ΕΣΗΕΑ και γνωστού αστυνομικού συντάκτη Γιώργου Φιλιππάκη, ο οποίος σχολίασε την επίθεση στον πρώην πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο, γράφοντας «για να είμαι ξεκάθαρος δεν θα με ενοχλούσε καθόλου άν έσκαγε και μια ακόμα βόμβα στα πόδια του Στουρνάρα».

Πιο αναλυτικά η ανάρτηση του Γιώργου Φιλιππάκη: 


«Από τις 6 χτές το απόγευμα που ο Λουκάς Παπαδήμος τραυματίσθηκε από την αυτοσχέδια βόμβα μέσα στο αυτοκίνητό του έσπαγα το κεφάλι μου από που ερχόταν και που πήγαινε ο υπαλληλάκος αυτός της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας . 

Την απάντηση την έδωσε ποιός νομίζετε? 

Ο Αντωνάκης ο Σαμαράς. Με ποιό τρόπο ? 

Ο Σαμαράς τηλεφώνησε στο άλλο ξεπουλημένο τομάρι τον Γιάννη Στουρνάρα γιατί κάτι προφανώς υποψιαζόταν . 

Και βέβαια ο Στουρνάρας του είπε την είδηση . 

Νωρίτερα Στουρνάρας και Παπαδήμος είχαν μυστική συνάντηση άγνωστο πού και φυσικά κανείς δεν γνωρίζει τί συζήτησαν αλλά και πού συναντήθηκαν . 

Και οι δύο ξεπουλημένοι υπάλληλοι των Τραπεζών ντόπιων και ξένων είναι τόσο ανακατεμένοι στο ξεπούλημα της χώρας αλλά και του εθνικού πλούτου και κυρίως ευθύνονται για το κατάντημα και την εξαθλίωση του Ελληνικού Λαού . 

Ο Παπαδήμος σήμερα είναι πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών ενός θεσμού που βρωμάει από απόσταση ενώ ο Στουρνάρας παίζει το ρόλο του Κεντρικού Τραπεζίτη για λογαριασμό Σόιμπλε και λοιπόν καθαρμάτων στην Ευρώπη . 

Για να είμαι ξεκάθαρος δεν θα με ενοχλούσε καθόλου άν έσκαγε και μια ακόμα βόμβα στα πόδια του Στουρνάρα».




Απαντώντας σε διάφορα σχόλια κάτω από ανάρτησή του, ο γνωστός δημοσιογράφος όχι μόνο επέμεινε, αλλά εκτόξευσε και νέες απειλές...





Πηγή

Δίωξη κατά του ειδικού γραμματέα της ΕΣΗΕΑ και κατά άλλων 9 προσώπων για αναρτήσεις μίσους στα κοινωνικά δίκτυα

Ποινική δίωξη κατά 10 προσώπων άσκησε σύμφωνα με πληροφορίες του Liberal η εισαγγελία Αθηνών για αναρτήσεις - μίσους στα κοινωνικά δίκτυα με αφορμή τη τρομοκρατική απόπειρα κατά του πρ. Πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου. 

Ανάμεσα στα πρόσωπα που ασκήθηκε ποινική δίωξη είναι και ο Ειδικός Γραμματέας της ΕΣΗΕΑ Γ. Φιλιππάκης ο οποίος με ανάρτησή του στο FB δήλωνε ότι “δεν θα τον ενοχλούσε μια βόμβα ανάμεσα στα πόδια του Στουρνάρα”.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο αρμόδιος εισαγγελέας καθώς και η δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος, κινητοποιήθηκαν αμέσως μετά από έγκληση του κ. Στουρνάρα, ταυτοποιώντας τους επίμαχους λογαριασμούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Τις προσεχείς ώρες, η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος αναμένεται να προβεί στην ταυτοποίηση και άλλων λογαριασμών κοινωνικών δικτύων με αντίστοιχο περιεχόμενο.


πηγή

ΔΥΣΟΙΩΝΕΣ ΟΙ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ: Τα τρία σενάρια της CIA για το 2035

May 27, 2017, 4:17 pm

≫ Next: Συνελήφθη ο δημοσιογράφος Γιώργος Φιλιππάκης για την ανάρτηση κατά Στουρνάρα (ΡΕ ΚΑΡΙΟΛΙΑ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΥΛΑΜΒΑΝΕΤΕ,ΚΑΜΜΕΝΟ, ΤΣΙΠΡΑ, ΧΑΪΚΑΛΗ;;;; ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΕΒΡΙΖΑΝ ΤΟΝ ΠΑΠΑΔΗΜΟ)

≪ Previous: Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ, άσκησε δίωξη κατά του Γιώργου Φιλιππάκη, γιατί είπε αυτό που λένε όλοι οι ΕΛΛΗΝΕΣ, για τον Παπαδήμο! ΚΑΙ Η "ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ"σε ρόλο... βαστάζου της πιο φασιστικής κυβέρνησης που πέρασε ποτέ, από συστάσεως του Ελληνικού Έθνους...

$

0

0

 Το πρώτο σενάριο περιγράφει μια κατάσταση άτονης ανάπτυξης και κατάρρευσης της παγκοσμιοποίησης που θα έχει ως αποτέλεσμα να οδηγηθούν τα κράτη με τα μεγαλύτερα προβλήματα σε πορεία απομονωτισμού και προστατευτισμού, ενώ θα αυξηθούν οι ανισότητες και ο λαϊκισμός.

Δυσοίωνες είναι οι προβλέψεις της CIA για το μέλλον του πλανήτη, καθώς, σύμφωνα με την αναφορά της, η οποία δημοσιεύεται κάθε 4 χρόνια, έχει φέτος τίτλο «Ο κόσμος το 2035, σύμφωνα με τη CIA: Το παράδοξο της ανάπτυξης». 




Συγκεκριμένα προβλέπει εντάσεις μεταξύ κρατών αλλά και στο εσωτερικό χωρών τα πέντε επόμενα χρόνια και αύξηση της τρομοκρατικής απειλής, ενώ οικονομικά βλέπει επιβράδυνση της ανάπτυξης.


Η απαισιοδοξία είναι ορατή από τις πρώτες κιόλας γραμμές της αναφοράς: «Στα επόμενα πέντε χρόνια θα δούμε αύξηση των εντάσεων μεταξύ κρατών αλλά και στο εσωτερικό τους», τονίζεται, και παράλληλα, γράφει η αναφορά, η ανάπτυξη θα επιβραδυνθεί. Η τρομοκρατική απειλή θα αυξηθεί σε διάφορες μορφές και απέναντι στην οποία τα κράτη όλο και πιο διχασμένα θα δυσκολευτούν να απαντήσουν.
 

Πιο συγκεκριμένα, στην 300 σελίδων αναφορά της η CIA παραθέτει και τρία πιθανά σενάρια για την κατάσταση στον κόσμο μεταξύ του 2020 και του 2035.


Το πρώτο σενάριο περιγράφει μια κατάσταση άτονης ανάπτυξης και κατάρρευσης της παγκοσμιοποίησης που θα έχει ως αποτέλεσμα να οδηγηθούν τα κράτη με τα μεγαλύτερα προβλήματα σε πορεία απομονωτισμού και προστατευτισμού, ενώ θα αυξηθούν οι ανισότητες και ο λαϊκισμός.

 «Τα κράτη ψάχνουν μεταφορικά και κυριολεκτικά να υψώσουν τοίχους για να προστατευθούν από τα εξωτερικά προβλήματα, δημιουργώντας έτσι ?νησίδες? μέσα σε έναν ωκεανό αστάθειας», περιγράφει το συγκεκριμένο σενάριο η CIA.
 

Το δεύτερο σενάριο αποκαλείται «Δορυφόροι» και ξεκινάει στα μέσα της δεκαετίας του 2020, όταν θα έχουν αυξηθεί κατακόρυφα οι εντάσεις μεταξύ τοπικών δυνάμεων. 

Η Ρωσία, η Κίνα και το Ιράν επωφελούνται από την εσωστρέφεια των ΗΠΑ στη διεθνή σκηνή και επιβάλλουν «οικονομική, πολιτική και στρατιωτική κυριαρχία» στις αντίστοιχες περιοχές επιρροής τους. 

Οι εντάσεις περιορίζονται κατ’ αρχάς σε οικονομικά και διπλωματικά αντίποινα, σε πόλεμο προπαγάνδας και κυβερνοεπιθέσεις, χωρίς ιδιαίτερες συνέπειες. 

Οι ψεύτικες ειδήσεις κυριαρχούν και διαχέονται μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
 

Στο τρίτο σενάριο κυρίαρχο ρόλο παίζουν οι «κοινότητες», που παραμερίζουν τις εθνικές κυβερνήσεις, καθώς αυτές χάνουν την εμπιστοσύνη των πολιτών.
 

Η εξωτερική πολιτική, οι στρατιωτικές επιχειρήσεις και η εθνική άμυνα παραμένουν αρμοδιότητες των εθνικών κυβερνήσεων, αλλά η Παιδεία, η Οικονομία και η Υγεία περιέρχεται στα χέρια της τοπικής εξουσίας. Οι επιχειρήσεις αναλαμβάνουν τα θέματα Παιδείας, Υγείας και Κατοικίας των εργαζομένων.


Ωστόσο, σύμφωνα με την αναφορά, αυτό δεν γίνεται σε όλο τον κόσμο. Στη Μέση Ανατολή οι νέοι επαναστατούν εναντίον των φανατικών και ξεκινά μια νέα «αραβική άνοιξη». Αλλά στην Κίνα και στη Ρωσία παρόμοια κινήματα δεν έχουν την ίδια επιτυχία. Αντιθέτως, οι εν λόγω αλλαγές είναι πιο εύκολες για τις δυτικές δημοκρατίες, όπως οι ΗΠΑ και ο Καναδάς, όπου υπάρχει ήδη «μια ισχυρή παράδοση εμπλοκής των τοπικών συλλογικοτήτων και του ιδιωτικού τομέα».
 

Προβλέψεις κάθε τέσσερα χρόνια
 

Η CIA δημοσιεύει κάθε τέσσερα χρόνια προβλέψεις για το μέλλον και αυτή του 2000 για όσα θα γίνονταν έως το 2015 αποδείχθηκε μάλλον επιτυχημένη, καθώς προέβλεπε: «Οι τρομοκρατικές τακτικές θα γίνουν εξαιρετικά πολύπλοκες και θα έχουν σχεδιαστεί για να επιτύχουν μαζικές απώλειες». 

Πρόβλεψη που επιβεβαιώθηκε μόλις έναν χρόνο μετά, με την 11η Σεπτεμβρίου. «Ο παγκόσμιος πληθυσμός θα αυξηθεί κατά 1 δισεκατομμύριο, στα 7,2 δισ.», και όντως το 2015 η Γη είχε 7,4 δισεκατομμύρια κατοίκους. 

 «Η Ευρώπη δεν θα πετύχει πλήρη ισότητα με τις ΗΠΑ ως διαμορφωτής του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος», πρόβλεψη που επιβεβαιώνεται εν μέρει, καθώς τα τελευταία χρόνια παρατηρείται επιβράδυνση των αναπτυξιακών δεικτών στην Ευρώπη. 

Στην αναφορά του 2013 προβλεπόταν ότι το 2030 θα είναι η εποχή των μεγαλουπόλεων. Περίπου 30 μητροπόλεις θα επεκταθούν σε σημείο που θα περνούν ακόμα και συνοριακές γραμμές. 

Προβλεπόταν, επίσης, μείωση των συγκρούσεων μεταξύ πολιτειών και των εμφυλίων πολέμων, αλλά αυξημένο κίνδυνο για συρράξεις μέσα σε χώρες με νεαρό πληθυσμό και με μειωμένους φυσικούς πόρους, όπως νερό και καλλιεργήσιμη γη.
 

Η κατηγορία αυτή περιλαμβάνει χώρες της Μέσης Ανατολής, της Υποσαχάριας Αφρικής και της Νοτιοανατολικής Ασίας.


Πηγή:ethnos.gr


Πηγή

---

Συνελήφθη ο δημοσιογράφος Γιώργος Φιλιππάκης για την ανάρτηση κατά Στουρνάρα (ΡΕ ΚΑΡΙΟΛΙΑ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΥΛΑΜΒΑΝΕΤΕ,ΚΑΜΜΕΝΟ, ΤΣΙΠΡΑ, ΧΑΪΚΑΛΗ;;;; ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΕΒΡΙΖΑΝ ΤΟΝ ΠΑΠΑΔΗΜΟ)

May 27, 2017, 5:02 pm

≫ Next: ΑΥΤΟΥΣ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΤΕ, ΡΕ;;; Τι παραπάνω είπε ο Φιλιππάκης;;;

≪ Previous: ΔΥΣΟΙΩΝΕΣ ΟΙ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ: Τα τρία σενάρια της CIA για το 2035

$

0

0

Μπράβο ρε καριόλια... Στόχος, επετεύχθη...

ΣΥΛΛΑΒΑΤΕ, ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ...
ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΕΧΘΡΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ...

ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΜΝΗΜΟΝΙΑ, ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΕΞΑΘΛΙΩΣΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ, ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΞΕΠΟΥΛΗΣΕ ΕΘΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ... ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΔΕΚΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΕΣ, ΓΙΑ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ... ΓΙΑ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ.



ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΑΛΗΤΕΣ, ΔΕΝ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΤΕ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ, ΤΟΝ ΚΑΜΜΕΝΟ, ΤΟΝ ΧΑΪΚΑΛΗ;


ΕΙΣΤΕ ΟΤΙ ΠΙΟ ΒΡΩΜΙΚΟ, ΟΤΙ ΠΙΟ ΣΤΑΛΙΝΙΚΟ, ΟΤΙ ΠΙΟ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ...

ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΔΙΚΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ, ΕΠΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ, ΔΕΝ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΚΑΛΑ, ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΠΡΟΔΟΤΗ...

ΟΣΟ ΑΙΜΑ ΑΘΩΩΝ ΚΙ ΑΝ ΧΥΣΕΤΕ, ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ... ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΟ!

ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΟΙΧΤΟΥΣ ΤΑΦΟΥΣ ΣΑΣ.


Καλλιόπη Σουφλή

Υ.Γ.1. Ο παλιός σοφός λαός, όχι αυτός ο μαλάκας της πλειοψηφίας σήμερα, έλεγε;
"ΟΛΑ ΕΔΩ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ... ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΛΑΣΗ, ΕΔΩ ΚΑΙ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ"

 Υ.Γ.2. Εύχομαι Γιώργο Φιλιππάκη, η σύλληψή σου, να γίνει η σπίθα...
ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ.

 

Λίγο μετά τη 1:00 τα ξημερώματα συνελήφθη ο ειδικός γραμματέας της ΕΣΗΕΑ μετά απο σχετική μήνυση που κατέθεσε εναντιον του ο Διοικητης της Τράπεζας της Ελλάδας Γιάννης Στουρνάρας - Τι έγραψε ο ίδιος ο δημοσιογράφος στο facebook

Την είδηση της σύλληψής του, την ανακοίνωσε ο ιδιος ο δημοσιογραφος με ανάρτηση του στο Facebook. 


Δείτε την ανάρτηση του κ. Φιλιππάκη που αναφέρει τη σύλληψή του




 Όπως είχαμε αναφέρει σε προηγούμενο ρεπορτάζ, το Σάββατο 27 Μαΐου δημιουργήθηκε τεράστια αναστάτωση μετά την ανάρτηση του δημοσιογράφου που έκανε στον λογαριασμό του στο Facebook, και με την οποία όχι μόνο δεν καταδίκαζε την επίθεση σε βάρος του Λουκά Παπαδήμου και αλλά τόνιζε πως δεν θα τον ενοχλούσε καθόλου και μία αντίστοιχη επίθεση σε βάρος του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, Γιάννη Στουρνάρα.


Μετά την ανάρτηση, υπήρξε τεράστια αναστάτωση. Σύμφωνα με πληροφορίες ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, απέστειλε στον υπουργό Δημόσιας Τάξης, Νίκο Τόσκα και στην Υπηρεσία Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, την ανάρτηση του δημοσιογράφου στο Facebook, όπως και άλλες απειλές που δημοσιεύτηκαν στα social media εναντίον του.


Αποτέλεσμα ήταν η σύλληψη του Γιώργου Φιλιππάκη. 


Αξίζει να σημειώσουμε ότι μετά τη σύλληψη του, η αρχική ανάρτηση κατά του Γιάννη Στουρνάρα δεν υπάρχει πλέον στο προφίλ του δημοσιογράφου. 

Δείτε εδώ την αρχική ανάρτηση που προκάλεσε την παρέμβαση της δικαιοσύνης 

Πηγή

ΑΥΤΟΥΣ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΤΕ, ΡΕ;;; Τι παραπάνω είπε ο Φιλιππάκης;;;

May 27, 2017, 5:21 pm

≫ Next: Αρχίζουν οι αποκαλύψεις: Ο ισοβίτης Ευθύμιος Γιαννουσάκης μιλά στον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο για τις «πίσω σελίδες» της υπόθεσης NOOR 1

≪ Previous: Συνελήφθη ο δημοσιογράφος Γιώργος Φιλιππάκης για την ανάρτηση κατά Στουρνάρα (ΡΕ ΚΑΡΙΟΛΙΑ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΥΛΑΜΒΑΝΕΤΕ,ΚΑΜΜΕΝΟ, ΤΣΙΠΡΑ, ΧΑΪΚΑΛΗ;;;; ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΕΒΡΙΖΑΝ ΤΟΝ ΠΑΠΑΔΗΜΟ)

$

0

0

 Αυτόν, γιατί δεν τον συλλαμβάνετε, ρε;;;;

 Αυτόν, γιατί δεν τον συλλαμβάνετε, ρε;;;...

 ΑΥΤΟΥΣ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΤΕ, ΡΕ;;;

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ ΤΟ "ΑΦΕΝΤΙΚΟ"ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ, ΑΝ ΟΧΙ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ;;;;

 ΑΥΤΟΝ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΤΕ, ΡΕ;;;

 Όλους αυτούς, γιατί δεν τους συλλαμβάνετε, ρε;;;

Τι παραπάνω είπε ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΦΙΛΙΠΠΑΚΗΣ, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΑΛΗΘΕΙΕΣ;;;


Καλλιόπη Σουφλή

Αρχίζουν οι αποκαλύψεις: Ο ισοβίτης Ευθύμιος Γιαννουσάκης μιλά στον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο για τις «πίσω σελίδες» της υπόθεσης NOOR 1

May 27, 2017, 5:38 pm

≫ Next: λένε... ο μύθος κι η αλήθεια... (2 βίντεο)

≪ Previous: ΑΥΤΟΥΣ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΤΕ, ΡΕ;;; Τι παραπάνω είπε ο Φιλιππάκης;;;

$

0

0

Το video που θα δείτε είναι μία πρόγευση. 

Ο ισοβίτης Ευθύμιος Γιαννουσάκης συνομιλεί με τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο για την υπόθεση του NOOR 1.

Από την Τρίτη που μας έρχεται αρχίζει η σειρά τον αποκαλύψεων . 


Πρόσωπα ,καταστάσεις, σχέσεις και συνεργασίες που έρχονται στο φως της δημοσιότητας μετά από την δημοσιογραφική έρευνα του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου.

Η έρευνα αφορά τις «πίσω σελίδες» τις υπόθεσης. Για πράγματα που πολλοί δεν επιθυμούν να ακουστούν, για πρόσωπα που πολλοί δεν πιστεύουν ότι είναι αναμεμιγμένα και για διασυνδέσεις που πολλοί θα ήθελαν να μην αποκαλυφθούν ποτέ. Συνέχεια επί του Διαδικτύου και της οθόνης.

 
Πηγή

λένε... ο μύθος κι η αλήθεια... (2 βίντεο)

May 27, 2017, 6:01 pm

≫ Next: ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! Εδέησε ο ... (ο Θεός;), να τον πάρει. Πέθανε ο Μητσοτάκ..

≪ Previous: Αρχίζουν οι αποκαλύψεις: Ο ισοβίτης Ευθύμιος Γιαννουσάκης μιλά στον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο για τις «πίσω σελίδες» της υπόθεσης NOOR 1

$

0

0

Λένε, πως μετά τα .. 35, οι άντρες, ξέρουν τι θέλουν...

ΕΙΝΑΙ ΜΥΘΟΣ!

Γιατί ο ικανός ΑΝΔΡΑΣ, κόβει την ανάσα της γυναίκας που αγαπάει.... κι ο ανίκανος, το χαμόγελό της... 

Γεμίσαμε... ανίκανους... σπανίζουν οι ΑΝΔΡΕΣ...

Λένε, πως μετά τα ... 35, οι Γυναίκες, ξέρουν τι θέλουν...
ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ! 
Γιατί οι πραγματικές Γυναίκες, ξέρουν τι θέλουν... πως το θέλουν...λένε αυτό που νοιώθουν τη στιγμή που το νοιώθουν... δεν μασάνε τα λόγια τους και είναι αληθινές. 
(Για Γυναίκες, μιλάμε... όχι για ... γυναικάκια...)



Καληνύχτα... Καλή Κυριακή...


Καλλιόπη 

τα βίντεο εδώ... κι εδώ...

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! Εδέησε ο ... (ο Θεός;), να τον πάρει. Πέθανε ο Μητσοτάκ..

May 28, 2017, 4:32 pm

≫ Next: Ο Μητστοτάκης, ήταν αυτός που ως υπουργός Οικονομικών το 1964, ΥΠΟΘΗΚΕΥΣΕ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ! Η ΙΣΤΟΡΙΑ, ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ... ΟΥΤΕ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ!

≪ Previous: λένε... ο μύθος κι η αλήθεια... (2 βίντεο)

$

0

0

Ούτε να κοιμηθεί δεν μπορεί ένας άνθρωπος, σ'αυτό αυτό το σπίτι...
Βαρούσαν κινητά και ακίνητα τηλέφωνα... 

"ΞΥΠΝΑ... ΠΕΘΑΝΕ Ο... "δεν λέω τι μου έλεγαν, γιατί θα με χώσουν μέσα...

Και με σήκωσαν άρον άρον, να αναρτήσω την είδηση στους ξενύχτηδες...

Μισό, ν'ανοίξω ένα παλιό εξαιρετικό κρασί του 1972, που το κρατούσα για ... ειδικές περιπτώσεις και να σας δώσω την είδηση...



Καλλιόπη Σουφλή

Υ.Γ. Μετά τον Ροκφέλερ και τον Μπρεζίνσκι... ο Μητσοτος... 
ΚΑΛΟΙ ΟΙΩΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ.

Πέθανε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης

- Έφυγε από τη ζωή ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, πρώην πρωθυπουργός και επίτιμος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας
- Πέθανε στη 01:00 τα ξημερώματα της Δευτέρας 29 Μαΐου
- Ήταν περιστοιχισμένος από τους ανθρώπους που αγαπούσε και τον αγαπούσαν, αναφέρει η ανακοίνωση της οικογένειας

Σε ηλικία 99 ετών, τα ξημερώματα της Δευτέρας 29 Μαΐου 2017, έφυγε από τη ζωή ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, πρώην πρωθυπουργός και επίτιμος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, ένας από τους τελευταίους μεγάλους πολιτικούς της χώρας.

Ήταν λίγο πριν από τις 02:00 όταν έγινε γνωστή η είδηση του θανάτου του."Σήμερα στη 01:00 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης έφυγε από τη ζωή, περιστοιχισμένος από τους ανθρώπους που αγαπούσε και τον αγαπούσαν",αναφέρει η λιτή ανακοίνωση της οικογένειας Μητσοτάκη.

πηγή