Το κύμα της ζωής, θα σε ρίξει πολλές φορές στα βράχια... μα θα βρίσκεις κουράγιο να ξεπλένεις τις πληγές με την αλμύρα της θάλασσας και να ρίχνεσαι πάλι στη μάχη... γιατί η ζωή, συνεχίζεται και είναι όμορφη παρά τις καταιγίδες και τις θαλασσοταραχές της.... άλλωστε, ο καλός ο καπετάνιος ή η καπετάνισσα στις φουρτούνες και στους δεληβοριάδες φαίνονται...
Καληνύχτα
Πόπη
...
Κόρη του Μαγιού, κυρά του φεγγαριού
σ'ανιστόρησα, παντοκρατόρισσα.
Όρτσα τα πανιά, κόντρα στο Δεληβοριά
είναι τ'αμπάρια γεμάτα, π'ανάθεμά τα, άγρια θεριά.
Κοντυλογραμμέ-, -γραμμένη Παναγιά
κόβω τα σκοινιά, ξεκόβω από στεριά.
Όρτσα τα πανιά ...
Την παράδεισο δεν την ξετίμησα
για τη θάλασσα γελάς, παντάνασσα.
Όρτσα τα πανιά ...
Και την κόλαση δεν τη φοβήθηκα
σ'αξιώθηκα και λευτερώθηκα.
Όρτσα τα πανιά ...