Το πνεύμα των Χριστουγέννων, δεν είναι τα λαμπιόνια, τα ρεβεγιόν με τις ψεύτικες μάσκες και τα λαμπερά στολισμένα δένδρα...
Είναι κάτι πιο βαθύ... πιο ανθρώπινο...
Είναι το χρέος ενός "ευχαριστώ', μιας "συγνώμης"ενός... "σ'αγαπώ"...
Είναι τα αισθήματα που δεν αφήσαμε να εκδηλωθούν μέσα από την ατέλεια της ανθρώπινης φύσης μας...
Λόγια που ξέφυγαν απ'τα χείλη μας σαν οργή... πράξεις που κλείδωσαν την ψυχή μας και σκοτείνιασαν τα μάτια μας.... το πληγωμένο "εγώ"μας που ζητούσε δικαίωση...
Μέρες που είναι, ας μην στερήσουμε το "ευχαριστώ"στο χέρι που απλώθηκε και μας στήριξε... στο χαμόγελο που απάλυνε την πίκρα μας...
Μέρες που είναι, αν χρωστάμε κάπου μια συγνώμη, ας ξεχρεώσουμε την οφειλή...
Μέρες που είναι, ας πούμε το "σ'αγαπώ"που κρατήσαμε φυλακισμένο στα βάθη της ψυχής μας, άλλοτε από φόβο... άλλοτε από έναν πληγωμένο εγωισμό... κι άλλοτε από πληγές του παρελθόντος...
Κάποιες λέξεις, θέλουν ψυχή κι αυτή είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ύπαρξής μας...
Αυτές τις μέρες, μην ξεχάσεις τις λέξεις που δεν είπες ακόμα... "σ'ευχαριστώ"... "συγνώμη"... "σ'αγαπώ"... και να τις εννοείς...
Και να 'σαι σίγουρος άνθρωπε, πως θα 'ναι τα πιο όμορφα Χριστούγεννα που πέρασες ποτέ... να 'σαι σίγουρος, πως θ'αλλάξει η ζωή σου...
Καλά Χριστουγεννα...
Καλλιόπη
τα βίντεο εδώ... εδώ... εδώ... εδώ... εδώ... εδώ... εδώ... κι εδώ...
