Σήμερα, οι περισσότεροι ανταλλάξαν ευχές με πρόσωπα αγαπημένα...
... ένοιωσαν την θαλπωρή της οικογένειας...
... τις γεύσεις του Χριστουγεννιάτικου τραπεζιού...
... αντάλλαξαν δώρα...
... έδωσαν και πήραν φιλιά κι αγκαλιές...
Κάποιοι άλλοι όμως συνάνθρωποί μας, δεν είχαν παρέα... εκτός από τις σκέψεις και την μοναξιά της ψυχής τους...
Ανεμοδαρμένες ζωές...
Απ'το σπιτικό τους, δεν πέρασε ο Χριστός...
Είναι άνεργοι...
...είναι άρρωστοι...
είναι μόνοι τους...
είναι βαθιά πληγωμένοι...
Είναι παιδιά... είναι νέοι... είναι ηλικιωμένοι...
Η μοναξιά, δεν έχει ηλικία...
Και δυστυχώς, ο κόσμος που ζούμε, αντί να μας ενώνει, μας απομονώνει και μας χωρίζει...
Σ'αυτούς τους βουβούς, σκυφτούς και μόνους συνανθρώπους μας, μέσα από την ψυχή μου, εύχομαι να είναι τα τελευταία Χριστούγεννα της μοναξιάς και των προβλημάτων τους...
Καλλιόπη Σουφλή
