Κλείνεις την κάθε μέρα σου, κάνοντας σούμα στα θετικά μα και στ'αρνητικά... σ'όσα σου διδάσκει η ζωή, κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό... πέφτεις και σηκώνεσαι.. μαθαίνεις από το πέσιμο και ξαναστήνεσαι στα πόδια σου... μαθαίνεις μέσα απ'αυτό τη δύναμή σου...
Έρχονται φορές, που χάνεις την ελπίδα σου, μα μέσα απ'αυτή την πρόσκαιρη απώλεια, βρίσκεις την πίστη σου..
Μετά την καταιγίδα, το ουράνιο τόξο... ως την επόμενη φορά που θα κτυπήσουν με δύναμη οι σταγόνες της βροχής το πρόσωπό σου και θα ανακατευθεί η βροχή με τα δάκρυα...
Μέσα από τον πόνο θ'αλλάξεις... μέσα από τον πόνο θα γίνεις πιο δυνατός... αρκεί να μην τον αφήσεις να καταστρέψει την ψυχή σου...
Αυτή είναι ο θησαυρός σου... αυτή είναι η ίδια σου η ανάσα...
Καλό ξημέρωμα
Ευχαριστώ για τις ευχές...
Πόπη
Υ.Γ. Και να προσέχετε να μην σκουντουφλάτε...