Τούτη η μέρα είναι λίγο διαφορετική από τις άλλες... ή τουλάχιστον έτσι μου φαίνεται... ή έτσι θέλω να την δω...
Ένα αεράκι να συνοδεύει τα τιτιβίσματα των αηδονιών απ'το πρώι, ανάμικτα με το θρόϊσμα των φύλλων και τις γατοσκυλίσιες φωνές της πιο γλυκιάς παρέας.
Ένας έρωτας μοναδικός όλες οι εικόνες στα μάτια, η απλότητα της ομορφιάς, το βαθύ άγγιγμα της ζωής που τα ενώνει όλα σ'ένα.
Θέλω να τις μοιραστώ μαζί σας, και λόγω της γιορτινής ημέρας κερνάω κάτω από την κληματαριά, γλυκένιες γεύσεις, λικεράκι σπιτικό, για να θυμηθούμε και το ήθος που χάσαμε, και καφεδάκι όλο αρώματα...
Καλημέρα
Πόπη*
* σαν την γιαγιά μου την Καλλιόπη...
Κι ένα τραγούδι, που είναι το πιο αγαπημένο μου...